"คำว่าเรา.. มันจบไปตั้งแต่สามปีแล้วคุณลี"
น้ำเสียงที่หนักแน่น ส่งผลให้ลีลาคว้าแขนอีกคนมากอดทันที
"ก็สามปีที่แล้ว นายเป็นคนทิ้งฉัน นายไม่เข้าใจความหวังดีของฉัน ทั้งๆที่ความจริงแล้ว เรารักกัน"
"ทุกอย่างมันจบไปแล้ว ตอนนี้ผมทำทุกอย่างเพื่อช่วยคุณ เหตุผลเพราะพ่อของคุณเคยช่วยเหลือผม ผมไม่ได้คิดอะไรที่มันลึกซึ้งทั้งนั้น"
"จะบอกว่าถ่านไฟเก่าไม่มีวันลุกโชนแบบนั้นสินะ.."
"...บังเอิญว่าฉันไม่ใช่คนที่ชอบถอดใจง่ายๆ สักวันฉันจะทำให้นายกลับมารักฉัน ฉันหวังว่าสักวันฉันจะได้เห็นวันที่เรารักกัน"
ลีลาบอกอย่างมาดมั่น ร่างเล็กกว่าโน้มเข้าไปหา ก่อนที่ริมฝีปากอวบอิ่มจะแตะสัมผัสที่แก้มของอีกคนเบาๆ บูรพามองการกระทำของเธอนิ่ง ไม่ปฏิเสธเลยสักนิด ว่าสิ่งที่เธอกำลังทำ มันกำลังทำให้หัวใจแกร่งเต้นแรง รู้ดีแหละ ว่าลีลาเป็นตัวเลือกที่ใครก็ต้องปฏิเสธได้ยาก แทบไม่กล้าจะปฏิเสธด้วยซ้ำ
"อย่าพยายามยัดเยียดตัวเองให้ผ
