ตอนที่6 พี่ขอโทษ

2412 คำ

(สีน้ำ) ~สามชั่วโมงต่อมา 11.00 น. @บ้านสีน้ำ ครืดดดด!! ครืดดดด!! ครืดดดด "อื้ออ...ใครโทรมาวะ?" ผมสะดุ้งตื่นขึ้นมาหลังจากที่ได้ยินเสียงโทรศัพท์ที่มันกำลังสั่นอยู่ตอนนี้ ครืดดดดด!! ครืดดดดด!! ผมหันไปมองบนโต๊ะข้างหัวเตียงที่มีโทรศัพท์สองเครื่องวางอยู่ข้างกัน ก่อนจะหยิบไอ้เครื่องที่สั่นนั้นขึ้นมากดรับสายแล้วกรอกเสียงลงไปทันที!! "ฮัลโหล!" (พี่สีน้ำ....อยู่ไหนคะแสนดีจะไปเอาโทรศัพท์คืน!) "พี่อยู่บ้าน....จะมาเอามั้ย?" ผมถามแสนดีออกไป คือเมื่อเช้าแสนดีเธอลืมโทรศัพท์ไว้ที่ผมไงอันที่จริงผมจะตามเอาไปคืนให้น้องเขาตั้งแต่ตอนเช้าก็ได้ แต่ผมไม่ทำ ที่สำคัญผมก็อยากจะรู้ด้วยไงว่าวันๆนึงมีผู้ชายส่งข้อความมาหรือโทรหาเธอมั้ย แต่เท่าดูแล้วก็ไม่เห็นจะมีผู้ชายคนไหนทักมาหรือโทรมาสักคนนี่ก็ไม่เข้าใจว่าจะอยากรู้ไปทำไมเหมือนกัน คือเอาจริงๆไม่เข้าใจตั้งแต่แหกขี้ตาตื่นเอางานไปส่งที่คณะตอนเจ็ดโมงเช้าแล้วครั

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม