ตอนที่ 9
1346 คำ
ปลายศกก็เป็นประเภท มะกอกสามตะกร้าปาไม่ถูก กะล่อนลื่นไหล แบบเพียวๆจริงๆ
“นายคิดหรือว่า คุณผกายจะรู้ เพราะเธอออกไปข้างนอกแล้ว”
ปลายศกตกใจ ที่เพิ่งได้ทราบข่าวจาก
ไอยวุธเพื่อนรักว่า ภรรยาออกไปข้างนอกยังไม่กลับ
“หรืออย่างที่นายบอกว่า คุณนายเมียของฉัน เขาออกไปข้างนอกยังไม่กลับ”
“ฉันจะโกหกนายไปเพื่ออะไรเล่าปลาย”
ไอยวุธตอบเพื่อน ชักน้ำเสียงเคร่งๆ
ที่ปลายศกหันมาสงสัยเขา และท่าทางเคลือบแคลงระแวง
“เมียฉันเป็นผู้หญิงที่มีเสน่ห์ และนายก็เป็นผู้ชายที่มีเสน่ห์”
การที่ปลายศกพูดอย่างนี้
ทำให้ไอยวุธเข้าใจความหมาย
“แต่ฉันไม่เคยทำอย่างนี้หรอกนะ ไม่เคยคิด นายอย่ากลัวฉันเรื่องนี้เลย ปลายศก ฉันขอบอกว่า มันคงเป็นไปไม่ได้”
“เมื่อนายรับปากฉันแบบนี้แล้ว ฉันรู้สึกสบายใจที่สุด”
ปลายศกถอนใจแล้วเดินตรงไปที่โต๊ะทำงานของตัวเองในที่สุด
ไอยวุธทำงานไปก็มีแต่ภาพของชฎาเดือนลอยเด่น ทำให้เย็นของวันนี้เขาอยากจะโทร.ไปหาหล่อนอีกครั้ง
“แหม ยิ้มหวานอย่างอารมณ์ดีเหลือเกินนะคะ คุณไอยวุธ”
ซึ่งเสียงที่ทักเขา เมื่อช่วงบ่ายสอง
คือลูกสาวเจ้านาย หรือพูดตามความจริงก็คือ ภรรยาของปลายศก
ที่กลับมาแล้ว และคงเที่ยวตามเขาต่อไป
“คุณผกาย”
ไอยวุธอุทานออกมา
“ค่ะ ฉันกลับมาแล้ว ไม่ทราบว่า ปลายเขานั่งอยู่ในห้องทำงานหรือเปล่า”
ไอยวุธเบื่อเรื่องของผัวเมียยิ่งนัก และมันก็ไม่ได้เกี่ยวกับเขาด้วย
ทางที่ดีนั้น คุณผกายรุจี น่าจะเข้าไปถามนายปลายศกมากกว่าที่ถามเขา
“คุณผกายเข้าไปดูดีกว่าครับ”
“ค่ะ ฉันเข้าไปดูแน่ ถ้าหากฉันไม่เจอเขา จะเล่นงานให้หนักมากกว่านี้”
ผกายรุจีเอ่ยเสียงเข้ม ก่อนก้าวจากไป
ทำให้ไอยวุธส่ายหน้า ไม่เห็นมันเกี่ยวข้องกับเขาตรงไหน
ชฎาเดือนรับปัญหาของลูกค้าเอาไว้ และหล่อนโทร.ติดต่อลูกค้า ที่อยากจะให้หล่อนเข้าไปว่าความ
หญิงสาวหยิบแฟ้มเอกสารขึ้นมาอีกครั้ง พิจารณาดูรายละเอียด
แต่ว่ามีโทร.เข้ามาขัดจังหวะของหล่อนในตอนนั้น เมื่อเห็นเบอร์ของคนโทร. รู้ว่าเป็นเขา
EP 08
“คุณไอยวุธ มีธุระอะไรหรือเปล่าคะ”
“ผมจะต้องมีธุระด้วยหรือยังไงครับ ที่จะโทร.มาถามคุณชฎาได้”
เมื่อเขาถามกลับมาอย่างนี้ ทำให้ชฎาเดือนอึ้ง
แต่หล่อนไม่ได้โกรธเขา
“ก็เปล่าค่ะ ฉันคิดว่า มารยาทก็ควรเป็นอย่างนั้น”
“อ้อ ถ้างั้นผมผิดมารยาท กับคุณในเวลานี้ใช่ไหมครับ”
“ไม่ใช่ค่ะ”
ชฎาเดือนยังอารมณ์ดีอยู่อย่างมาก เพราะงานหล่อนแก้ไขเสร็จแล้ว
เรื่องหนักอกมีอยู่ส่วนน้อย ไม่กังวลใจเท่าใด
“อ้าว”
เขารู้สึกแปลกใจ ตามไม่ทันใจของหล่อนจริง
“ถ้างั้นผมก็สามารถโทร.มาคุยด้วย เพราะคุณชฎาไม่ยุ่ง”
“ค่ะ ฉันสะสางแก้ไขงานยุ่งๆนั้นได้แล้ว”
“โอ้ คุณเก่งจัง”
เขาชม
“อย่าลืมนะคะ ฉันน่ะมืออาชีพเชียวนะ”
อดไม่ได้ที่จะชมเข้าข้างตัวเอง
ไอยวุธหัวเราะร่วนใส่ เขาเองก็อารมณ์ดีเช่นเดียวกัน
“ถ้างั้น สบายใจอย่างนี้ เอ้อ เย็นนี้ ผมขอนัดคุณชฎาให้มาเจอผมได้ไหมครับ คือผมอยากจะขอเลี้ยงข้าวคุณสักมื้อ”
ชฎาเดือนตกใจที่เขาพูดเช่นนั้น
“เอ้อ”
ทำให้เธออึกอัก
“ทำไมหรือครับ หรือว่าคุณจะปฏิเสธผม ไหนว่าคุณสบายใจแล้วไงครับหรือว่า คุณมีนัดเดทกับคนอื่น”
“เปล่านะคะ”
ไม่รู้เป็นอะไรชฎาเดือนจึงพูดออกไป
ทำให้เขายิ้ม
“ถ้างั้น คุณชฎาไม่ได้ปฏิเสธผม”
“ก็ได้ค่ะ”
หล่อนตอบรับเขา
ผกายรุจีจ้องจับสายตาว่า ไอยวุธคุยธุระกับใคร ซึ่งหล่อนรู้สึกไม่พอใจ
เพราะความจริง หล่อนอยากให้ไอยวุธหันมาสนใจแต่ตัวหล่อนเท่านั้น
เพราะหล่อนมีใจปรารถนาลึกๆถึงเขา หมายความว่าหล่อนรักเขา
แต่ว่าคนอย่างไอยวุธคนนี้เขาไม่เคยเปิดโอกาสให้แก่หล่อนสักครั้ง
อีกอย่างเขาเป็นเพื่อนของสามีหล่อน
แต่หล่อนยังกลับคิดไม่ซื่อกับสามีอีก
นี่เป็นเพราะอะไร นอกจากแรงปรารถนาที่เกินจนล้นใจ
เมื่อไอยวุธคุยธุระจบ หล่อนก็โผล่หน้าออกมา
“ได้ข่าวว่า เย็นนี้ คุณไอย จะมีนัดเดตกับผู้หญิงหรือไงคะ”
และเมื่อผกายรุจีถามอย่างนี้
ก็ทำให้ไอยวุธเงียบ
มองหน้าของหล่อน ที่คิดว่านับวันคุณผกาย จะเข้ามายุ่งเรื่องส่วนตัวของเขามากเกินไป
และเขาต้องตอบ
“เป็นเรื่องส่วนตัวของผมที่ไม่อยากจะบอก”
เมื่อไอยวุธตอบเช่นนี้ แปลว่าแข็งข้อใส่หล่อน
ในสิ่งที่ผกายรุจีรู้ดี
“แต่ที่ฉันถามนี่ ในฐานะที่ฉันเป็นเจ้านายของเธอนะ”
แต่ก็ทำให้ไอยวุธโต้เถียงกลับไปอย่างไม่ยอมเช่นกัน
“ในฐานะที่คุณเป็นเจ้านาย แต่ว่า เรื่องส่วนตัวของผม เป็นเรื่องที่คุณไม่ควรมายุ่ง”
เขาเผลอตัวพูดเสียงเข้มกับลูกสาวเจ้านาย
เมื่อรู้ตัวก็เปลี่ยนท่าทีเป็นเงียบ และลดเสียงอ่อนลง
และเขาคิดว่า คุณผกายรุจี ไม่ควรคิดที่จะทำแบบนี้กับเขาเลย
ฝ่ายผกายรุจีที่มีสีหน้าเข้มและโกรธ
เพราะเขาเป็นผู้ชายที่หล่อนพึงพอใจ แต่เขามาแสดงอำนาจต่อกรเช่นนี้
“หรือว่า คุณผกายต้องการที่จะไล่ผมออก ผมก็กล้าออกนะครับ”
ยิ่งไอยวุธพูดเช่นนี้
ก็ทำให้ผกายรุจีเงียบลง เพราะว่าเธอไม่ต้องการให้เขาออกไป
หาคนทำงานเก่งๆอย่างไอยวุธอยากเหมือนกัน
และปลายศกก็เปิดประตูเข้ามา เพราะเขาได้ยินเสียงเอะอะ ดังลั่นเมื่อครู่
แต่ก็พบว่า ภรรยาของเขา คุณผกายรุจี ยืนยิ้มเงียบๆ
ที่จริงเขาคิดว่า น่าจะมีอะไรรุนแรง
หรือว่า เพื่อนสนิทของเขาจะทำร้ายหล่อน
“มีอะไรเกิดขึ้นล่ะ ผกาย”
เขาหันหน้าไปทางภรรยา ด้วยสีหน้าและสีตาที่ยังตื่นๆอยู่
แต่ไอยวุธยังนั่งสงบและเหยียดริมฝีปากยิ้มหยันออกมา
และในเวลานี้ คนอย่างไอยวุธก็ไม่ได้กลัว ปลายศกเพื่อนรักด้วย
ปลายศกมองจ้องเพื่อนรัก และภรรยา
จนผกายรุจีต้องตอบออกมา เพื่อไม่ให้ปลายศกสงสัยหรือ ส่อพิรุธถึงตัวหล่อนมากกว่านี้
และหล่อนก็ไม่โง่หรอก ที่จะแสดงธาตุแท้ของตัวเองให้สามีเห็น
“ไม่มีอะไรหรอกค่ะ คุณปลาย เราไปกันเถอะค่ะ”
หล่อนแกล้งคว้าแขนเขาเพื่อจะดึงให้จากไป
และปลายศกยอมเอออออย่างงงเช่นกัน
แต่ว่าสายตาของไอยวุธ ได้เงยตามหลังไป อย่างหยันเยาะเต็มที่
และเห็นที เขาจะทำงานอยู่ที่บริษัทแห่งนี้ ได้ไม่นานนัก ไอยวุธบอกกับตัวเอง
เวลานี้จิตใจของเขาไม่ได้อยู่กับเนื้อกับตัวนัก
เพราะได้แต่มัวไปพะวงซึ้งและห่วงหา หญิงสาวสวย ที่ประทับใจเขาอย่างมากคนนั้น
ทนายความสาวที่นัยน์ตาคมกล้า และเด็ดเดี่ยว
ซึ่งหล่อน ชื่อ ชฎาเดือน
เมื่อปลายศกกอดหล่อนไว้ในห้องส่วนตัว ที่ลับตาพนักงาน
ก็ทำให้ผกายรุจีสลัดตัวเขาออกทันที อย่างรำคาญ
“นี่ปล่อยผกายเสียทีเถอะค่ะ อึดอัดจะแย่แล้ว”ทำให้ปลายศกพูดออกมาด้วยนัยน์ตาที่พราวยิ้ม
“คุณไม่สวาทผมหรือไง และผมก็รู้นะ ว่าคุณกำลังทำอะไรกับนายไอ”
“คุณรู้อะไร และฉันกำลังจะทำอะไร”
และหล่อนกลับมาตอบเขาอย่างท้าทาย
“ฮึ ก็คุณพยายามอ่อยเหยื่อ ล่อตะเข้ให้ ไอ้ไอย เพื่อนผมไงล่ะ”
- ผู้เขียน
