ตอนที่ 15
1351 คำ
หลังจากที่จดจำถ้อยคำของลูกค้าที่เป็นลูกความ ของหล่อน
ที่มีปัญหาแบบที่เกิดขึ้นในสังคมไทยทุกวันนี้มากที่สุด อย่างที่หล่อนเรียกว่าปัญหาโลกแตก
อย่างประเภทสามี อยากมีเมียน้อยและภรรยา ลักลอบคบชู้สู่ชาย
สามทุ่มเข้าแล้วที่ชฏาเดือนรู้สึกคว้างหลังจากหมดปัญหา วันนี้ไปเปลาะใหญ่ หญิงสาวสะพายกระเป๋า และล้วงหยิบเอากุญแจ
เพื่อกลับมา ที่รถส่วนตัว พรุ่งนี้ก็จะต้องมีเรื่อง ที่หล่อนต้องจัดการสะสางอีกมากมาย
เพราะฉะนั้นกลับไปนอน พักผ่อนที่บ้านดีกว่า
เพราะ วันนี้ก็เหนื่อยล้ามาเต็มที ไหนจะเหนื่อย ในเวลางาน และนอกเวลางานอย่างนี้เสียอีก
ชฎาเดือนกำลังขับรถที่จะมุ่งไปยังบ้านพัก ของหล่อน เมื่อขับไปสักพัก
หล่อนก็รู้สึกว่าได้ คุ้นเคยกับร่างสูงโปร่งที่ยืน อยู่ริมฟุตบาธ จึงพยายามขับรถเข้าไปอีกนิด
จำได้ไม่ผิดและ หล่อนนึกเอะใจตั้งแต่แรกแล้ว
หุ่นบวกกับความสูง เส้นผมดกดำเค้าโครง ใบหน้าแบบนี้ แน่นอนเป็นเขา ไอยวุธ
หล่อนไม่รู้ว่าไอยวุธ มาทำอะไรที่นี่
เพราะเห็นว่า เขากำลังยืนรอ เพื่อจะเรียกรถแท็กซี่
ทำให้ชฎาเดือนตัดสินใจที่จะบีบแตร และเมื่อแสงไฟที่พุ่งจ้าสาดสะท้อนไปยัง ร่างสูงโปร่ง
“ปี๊น” ทำให้ชายหนุ่มที่ทีแรกตกใจ
ที่มีใครดันอุตริ มาเปิดไฟ ใส่หน้า พร้อมกับบีบแตร ครั้นชำเลืองดูอีกครั้ง
และชำเลืองจ้องให้แน่ใจ จนเขาจำรถและสีของมันได้
ก็ทำให้อาการ ตกใจของไอยวุธเปลี่ยนเป็นดีใจ เขารีบก้าวเท้าเข้าไปหา
“คุณชฎา”
เขาทักพร้อมกับ อุทาน
และชฎาเดือนเอ่ยตอบ
“ใช่ ค่ะ ชฎาแล้ว นี่ขอถามหน่อย คุณ ไอย มาทำอะไร แถวนี้คะ มีธุระนัดกับใคร ไว้หรือเปล่า?”
และคำพูดที่ชฎาเดือน ถามเขา
หล่อนเหมือนไม่ไว้ใจ และพยายามหาเรื่อง เต็มที่ เนื่องด้วยคำพูดของหล่อนก็บ่งคำที่โพล่งๆ ออกมา แทบจะไม่ได้ซ่อนหลบ
และก็ทำให้ไอยวุธอึ้ง กับคำพูดของหล่อน ที่ซัดใส่เข้ามาเป็นชุดโดยที่เขายังไม่ทันตั้งตัว
อันดับแรกเขายิ้มให้หล่อน พร้อมกับความสบายใจของตัวเอง ที่บอกเตือนตัวเองว่า เขาจะต้อง ใจเย็นให้ลงกว่านี้
“ทำไมคะ ฉันถาม ทำไมคุณ ไม่ตอบ”
“ผม กำลังจะตอบอยู่เดี๋ยวนี้ไงครับ”
“แล้วคำตอบของคุณ คืออะไรคะ สิ่งที่ฉันถาม”
“คือความซื่อสัตย์จากใจเช่นเดิม”
เขาเอ่ยตอบหล่อนด้วยเสียงนุ่ม
แต่ทว่าหนักแน่น เพราะกังวานของประโยค ชัดเจน
“ฉันคิดว่าฟังผิดไปหรือเปล่าคะ วลีเดิม ท่องจำ เอาไว้หรือเปล่า”
และชฎาเดือนพยายามยั่ว ล้อเขาด้วยน้ำเสียง
เนื่องจาก หล่อนกำลังจะค้นหาความเป็นจริง จากผู้ชายคนนี้อีกครั้ง
ที่ในเวลานี้เขาทำตัวเหมือนมีลับลมคมในกับหล่อน เขากำลังทำอะไรกัน?
“ตอบได้เยี่ยมนี่คะ แต่ว่าเชื่อง่าย ฉันก็โง่ เกินไป นะสิคะ”
“คุณรับนัด ใครไว้ เป็นผู้หญิง หรือผู้ชาย”
เสียงหล่อนเอ่ยถามเขาด้วยคำนี้
ทำให้เขาต้องหันหน้ามาทางหล่อนตรงๆ
ก็จะตอบออกมา แบบโต้งๆไม่ปิดบังหล่อน ที่ชฎาเดือนอยากจะรู้นัก
“ก็ถ้า ผมจะบอก คุณว่าเป็นผู้หญิงล่ะ”
“ขอบคุณที่คุณบอกความจริงแก่ฉัน”
“แล้วจะถามผมด้วยหรือเปล่าว่าผมพา ผู้หญิง คนนั้น ไปไหน แล้วนอนที่โรงแรมด้วยกันหรือเปล่า”
เป็นคำพูดที่ไอยวุธถามออกมาอย่างเหลืออด
เพราะชฎาเดือนกลับมาเป็นแบบนี้
รุนแรงมากพอ ทีเดียวกับคำพูดที่สาดเทตรงหน้า เพราะว่า ถ้าเขา ทำอย่างนั้นจริง
หล่อนก็จะรีบอัปเปหิเขา ออกให้พ้นจาก ทางเดินหัวใจ
“แล้วคุณทำอย่างนั้น หรือเปล่า”
“ผมตอบ ให้แล้วว่า ผมซื่อสัตย์และจริงใจต่อคุณ”
“ไม่อยาก จะเชื่อค่ะ”
และชฎาเดือนเอ่ยตอบเสียงเยาะเหมือนไม่เชื่อ และดูหมางเมิน
“ผมนึกแล้วว่า คุณจะไม่เชื่อผมจะต้องลาก ผู้หญิงเข้าโรงแรม จริงๆคุณถึงจะเชื่อประโยคนี้ เพราะว่าผมไม่ได้ทำสักนิด ผมกำลังจะกลับบ้าน”
คำตอบของไอยวุธเต็มไปด้วยเสียงเข้ม และไม่นึกพอใจ ต่อการกวดเข้มงวด
และพยายาม ต้อนเขาให้เป็นฝ่ายผิดในสายตาของหล่อน
“ฉันไม่ได้พูดนี่คะ ว่าคุณผิด บางที ผู้หญิงคนนั้น อาจจะผิดก็ได้ และคุณก็กลายเป็นคนที่ถูกต้อง”
เขารู้ว่าคำนี้คือคำประชดของชฎาเดือน
ที่กล่าวหาเขาว่าไม่มี ความเป็นลูกผู้ชาย
“คุณ คิดว่า ผม ไม่เป็นลูกผู้ชาย เพียงพอนะสิ ชฎา”
เมื่อเขาเอ่ยเช่นนี้ เหมือนรู้ทัน
ชฎาเดือนก็นิ่ง แต่หัวเราะหึๆ ในลำคอ
“ผมไม่ได้โง่ หรอกนะที่คุณ พูดออกมา มัน กระแทกแดกดัน ผมทั้งนั้น”
“ผมขอย้ำ ขอบอกด้วยความสุจริตใจอีกครั้ง เรื่องชั่วๆที่หัวสมอง คุณคิด ผมไม่เคยทำและไม่ อยากทำ ถึงจะมีผู้หญิงคนไหน พยายามจะลากเอาผม ขึ้นเตียง ผม ไม่ยอมทั้งนั้น จนกว่า ผู้หญิงคนนั้นจะชื่อ ชฎาเดือน ถ้าเป็นชื่อนี้ผมยินยอมขึ้นสวรรค์ชั้นฟ้าไปพร้อมด้วยเลย”
ชฎาเดือนพูดอะไรไม่ออก เมื่อเขากล่าวจบลง หล่อนอ้าปากค้าง
แต่ในอก สั่นระรัว เหมือนจังหวะกลอง
เพราะเมื่อเขาเอ่ยด้วย วาจาสามหาวกะล่อนทอง และห่าม คะนองอย่างนี้
ทำให้ชฎาเดือนร้องกรีดเสียงเข้มในเวลาต่อมา
“กรี๊ด นายบ้า ลามก”
หล่อนลืมไปด้วยว่า ใช้คำพูดที่หล่อนเอ่ยมานั้นก็มีผู้คนเดินผ่านไปและผ่านมา
เพราะความโกรธจน ยากที่จะระงับนี่เอง
ไอยวุธก็อีกเขาไม่ได้ใส่ใจ เพราะเขาคิดว่าเป็นหล่อน ผู้หญิงที่เขาซาบซึ้งและรักสุดดวงใจ
และมันก็เป็นเรื่องที่เขาสามารถตกลง กับหล่อนด้วยดี เขารู้ลิมิตอารมณ์ของหล่อนว่ามากมาย เพียงพอและรุนแรงขนาดไหน
ซึ่งไอยวุธคิดว่าเขานั้นสามารถควบคุมได้
ไม่เช่นนั้น เขาคงไม่อยากเข้ามาเป็น คนพิเศษที่ครอบครองปองดวงใจของหล่อนเพียงหนึ่งเดียว
เพราะเขาอยากจะครอบครองหัวใจของหล่อน ทั้งสี่ห้อง
เมื่อหล่อนพูดด่าเขาไปแบบนี้แล้ว
แต่ทว่าเขานั้นหาได้สะทกสะท้านไม่
กลับยิ้มเผล่กริ่มส่งไปให้หล่อน
จนว่าชฎาเดือนเกิดความอับอาย เขาเลยหยุด
ซึ่งหล่อนคิดว่าน่าจะเลิก เสวนากับเขาได้แล้วในเวลานี้
ไอยวุธกลายเป็นผู้ชาย ปากตะไกรไปแล้วในสายตาและอย่างที่หล่อนเห็น
กลับชฎาเดือนสั่งบอกตัวเอง
และร่างระหงกำลังจะหมุนกายเพื่อหยิบกุญแจ เปิด ประตูรถของหล่อน
แต่เสียงเรียก นั่นดังขึ้น
“นั่นคุณจะไปไหน”
“กลับ กลับไป ให้พ้นผู้ชายรกโลกแถวนี้ ที่ฉันหลงเสวนา คุยด้วย”
เขาสะอึก แต่ก็ไม่ยอมแพ้ สาวเท้าก้าวตาม และใกล้ตัว
“เป็นคำพูดที่สวย เสียเหลือเกิน พอด่าผมแล้วก็จะรีบกลับหรือ เอาผมไปด้วยคนสิ ขี้เกียจนั่งรถแท็กซี่ นั่งรถ คุณสบายใจกว่า แล้วเบาะก็นุ่มน่านั่งกว่า แท็กซี่ตั้งเยอะ”
ไอยวุธกลับใช้คำพูดเช่นนี้
“บ้า ใครล่ะ อนุญาตให้คุณกลับไปด้วยสติเสีย ประสาทหรือไงคุณ ฉันไม่ต้อนรับหรอกย่ะและก็ เสียใจ ใสเจียด้วย”
และชฎาเดือนกำลังจะยกมือโบก บ๊ายเพื่อลาเขา
แต่ร่างสูงโปร่งมองหล่อนด้วยสายตาที่หมั่นเขี้ยว และหมั่นไส้ ปราดพาร่างที่คมคายและเด่นสง่า พร้อมกับคว้าเอา ข้อมือของหล่อนเอาไว้
“ทีนี้ คุณก็ทำอะไร ไม่ได้ ถ้าจะไป ก็พาผมไปด้วย”
ไอยวุธเอ่ยบอก
และชฎาเดือน แผดเสียงร้อง
- ผู้เขียน
