ตอนที่ 14
1347 คำ
“ก็ถือว่า ฉันเป็นเจ้าของที่นี่ คุณต้องรับฟัง”
ผกายรุจียังเถียง และรั้นที่จะเอาชนะเขาให้ได้
“ถึงผมจะเป็นแค่ลูกน้องของคุณ ก็จริง แต่ว่า คุณก็ไม่มีสิทธิ์ ที่จะมาก้าวก่าย ในเรื่องส่วนตัวของผม”
ทำให้ผกายรุจี ยืนเหนื่อยปนหอบ และยืนกรานด้วยน้ำเสียงที่กราดเข้มออกไป
“แต่เธอต้องฟังฉัน”
เป็นเพราะว่าเขาตัดสินใจแล้ว ในวันนี้ไอยวุธจะไม่มีทางยินยอม
ให้ผกายรุจีทำอะไรตามใจชอบ
อีกเป็นเด็ดขาด ซึ่งเขาจะไม่ให้ผู้หญิงคนนี้ กดหัว”หรือว่า ยอม”หล่อน
ซึ่งมันก็น่าแปลก ที่ปลายศก เป็นสามีของหล่อนด้วยนั้น เพื่อนของเขานั้น กำลังนั่งทำงาน อยู่ในห้องที่ถัดต่อไปจากเขา
แต่ว่าตัวหล่อน ดันเป็นฝ่าย ที่เดินมาหาเขาก่อนอื่น
และไอยวุธ ก็ทำเพื่อป้องกันตัวเอง และอย่างนี้ดีที่สุด อีกทั้งเขาไม่ต้องการ
ถูกกล่าวด้วยคำครหา จากคนอื่นหรือแม้แต่เพื่อนรัก
ทำให้ไอยวุธ นั่งคิดถึงใจของเพื่อนรัก เช่นกัน ในยามนี้ เพื่อนของเขา จะทำอย่างไรกันล่ะ
ที่ภรรยาทำตัวเป็นคนแบบนี้
ซึ่งไอยวุธคิดว่าผกายรุจีชอบชีวิตที่อิสระ
และอิสระ แบบของหล่อนก็คือ ไปไหนก็ได้ ตามใจชอบ กล้า ทำอะไรทุกอย่างที่เธออยากจะทำ
ก็ทำให้ไอยวุธคิดว่า แล้วสามีอย่างปลายศกละ เธอมองเห็นเขาเป็นอะไรไป หรือต้นเสาที่ตั้งโด่อยู่แค่ตรงหน้า เหมือนไม่มีชีวิตจิตใจ
เลิกงานแล้ว สำหรับในตอนเย็นของวันนี้ แต่ว่า ชฎาเดือนก็มีนัดกับแขกที่เป็นลูกความของหล่อน
เหตุนี้ชฎาเดือน เร่งรีบทำงานให้เร็วที่สุด เพื่อที่จะไปยังจุดนัดพบคือ คุณอรชุมา ที่ต้องการจะคุยธุระกับหล่อน เกี่ยวกับปัญหาสามีมีเมียน้อย
หล่อนต้องการจับให้ได้คาหนังคาเขา
และจัดการให้เด็ดขาด
และสำหรับชฎาเดือนแล้ว หล่อนว่า ปัญหาแบบนี้ มันเป็นปัญหาโลกแตกของมนุษย์ ที่ไม่เคยหมดยุคสมัย ดูเหมือนมันเป็นส่วนหนึ่งของชีวิตมนุษย์
ถ้าไม่เป็นฝ่ายชาย ก็เป็นฝ่ายหญิง
และหล่อนต้องทำงานเช่นนี้ด้วย คลุกคลี และในความสามารถของหล่อน
เพื่อแก้ไข ปัญหาที่เกิดขึ้น
หญิงสาวจึงขับรถส่วนตัว เพื่อมุ่งตรงไปยังร้านอาหาร จุดนัดพบ
ท่าทางของชฎาเดือนคล่องแคล่ว และหล่อนเตรียมตัวมาอย่างดี สมกับทนายความมืออาชีพ ที่กรำ” และคลุกคลีอยู่ในแวดวงนี้ ไม่ต่ำกว่าสิบปีขึ้น
ทุกปัญหาทุกเรื่องราว หล่อนพานพบ และเผชิญกับมันมาแล้วทั้งนั้น
และชฎาเดือน มีคำตอบอยู่ในหัวสมองของหล่อน ว่าหล่อนไม่เคยเกรงกลัวอะไร ที่เกิดขึ้นในชีวิต ของลูกความ
ที่หล่อนต้องทำหน้าที่ ให้สุดความสามารถ เพื่อไกล่เกลี่ย และให้เกิดผลดีแก่ลูกความมากที่สุด
ถึงแม้คนเรา อาจจะทำตัวทัดเที่ยงตรง เหมือนไม้บรรทัดไม่ได้ แต่หล่อนก็จะทำ
ระหว่างที่ไอยวุธเลิกงานเช่นกัน
วันนี้หัวสมองของเขาหนักอึ้ง
ถ้าไม่เป็นเพราะปัญหาของผกายรุจี ลูกสาวของท่าน ประธานบริษัท
ที่หล่อนเหมือนกำลังเข้าใกล้” ตัวเขา จนเกินเลยขอบเขต ทั้งที่ปลายศกนั้นเป็นสามี
แต่เธอก็ทำเหมือนกับไม่แคร์ เพื่อนรักของเขา คนนี้ สักนิด
“ทำไม ผู้หญิงคนนี้ ถึงได้เป็นไป เช่นนี้หนอ?”
เขาคิดในใจ ชายหนุ่มหยุดยืนคอย หน้าป้ายรถเมล์ เลยจากบริษัทไปหน่อย
กำลังนั่งครุ่นคิดอยู่คนเดียวนั่นเอง
ซึ่งไอยวุธ ต้องการรอสายรถเมล์ ที่จะผ่านไปทางบ้านพักของเขา การที่เขาเริ่มนึกถึงอนาคต
ทำให้เขาเริ่มเก็บสะสมเงิน และรู้จักคำว่าประหยัด ไปโดยปริยาย
แต่รองเท้าของผู้หญิง ที่ก้าวเดินมาแหลมเปี๊ยบหุ้มส้น พร้อมกับชุดกระโปรงสีน้ำเงิน
ที่บริเวณที่ผู้คน ไม่ค่อยพลุกพล่าน ทั้งที่เป็นเวลาเลิกงาน และบนท้องถนนนั้น รถติดขัดอย่างมากที่สุด
ขนาดที่ว่า ไอยวุธมองแล้ว นึกละเหี่ยเพลียใจเช่นกัน กับการจราจรที่ติดยาวเป็นอัมพาต
นี่คือ ปัญหาโลกแตก อย่างหนึ่งที่ผู้นำของประเทศ แก้ไขไม่เคยได้สักที ไม่ว่า ผ่านการเลือกผู้นำรัฐบาล มากี่ครั้งกี่หนก็ตาม
“คุณผกาย”
เขาอุทานอีกครั้ง
เมื่อผกายรุจี มาปรากฏตรงหน้า
และหล่อนยิ้มให้ และที่ดวงตาของหล่อนเหมือนเย้ยหยันมากกว่า แต่มันจุดแรงปรารถนาอย่างที่ต้องการเอาชนะเขาให้ได้
“ใช่ ฉันเอง ไอยวุธ ฉันตามเธอมา”
และผกายรุจีกล้าบอกเขาเช่นนี้
ซึ่งคำตอบของหล่อน ก็ทำให้ไอยวุธ ชายหนุ่มที่กำลังยืนรอรถเมล์ เพื่อจะกลับบ้าน ต้องนิ่งอึ้ง
“ผมว่า มันไม่มีอะไรแล้วนี่ครับ เพราะผมก็พูด เท่าที่ผมบอก คุณผกายไปแล้ว”
ทำให้ไอยวุธต้องตอบหล่อน ออกไปก่อน
แต่ว่านัยน์ตาของผกายรุจีกระหยิ่มยิ้มและร้อนแรงขึ้น โดยที่หล่อนไม่สนใจผู้คนรอบข้าง
ที่ตอนนี้เริ่มมีทยอย มาบ้างแล้วประปราย
“ช่างสิ ฉันคิดว่าไม่สนใจคนอื่น และธุระกับเธอ ของฉันยังไม่จบ”
เมื่อไอยวุธ ได้ยินคำตอบของหล่อนเช่นนี้
ทำให้เขารู้สึกหนักใจ และไม่พอใจขึ้นมา ถึงกับสีหน้าเข้ม
“นี่ คุณกำลังทำอะไรอีก อย่าบอกนะว่าจะลากผม เข้าไปยุ่ง ชีวิตส่วนตัวของพวกคุณทั้งสองคน”
และเมื่อ ไอยวุธเอ่ยเสียงเข้ม
ทำให้ผกายรุจี กัดฟันตัวเอง จนรู้สึกเจ็บ ถึงแม้หล่อน จะคิดอย่างนั้นก็จริง
แต่ว่า หล่อนก็ไม่เคยสมหวังกับผู้ชายคนนี้สักครั้ง
“ฉันอยากจะบอกกับเธอ ไว้ล่ะว่าฉันจะไปกับเธอด้วย”
และถ้อยคำของ ผกายรุจี ที่หล่อนเอ่ยกล่าว เหมือนแสดงความกล้าหาญเกินหญิง
ทำให้ไอยวุธยิ่งกว่าตกใจ
“คุณทำอะไรอย่างนี้ คิดว่ามันตลกมากหรือยังไง คุณผกาย ในเมื่อคุณมีสามี นอนคอยอยู่ที่บ้าน เผอิญ ผมไม่ต้องการตำแหน่ง หน้าที่ หรือชู้ของใคร”
คำพูดของเขาที่เข้มแรง พอจะทำให้ผกายรุจี ใบหน้าชาขึ้น
แต่ว่าผู้หญิงอย่างหล่อน ไม่แคร์ เพราะเริ่มจะทำให้หน้านั้นด้าน เข้ากับความรู้สึก อย่างผสมกลมกลืน
และอีกทั้ง หล่อนยังตอบแบบ ไม่ยี่หระ
“และฉันไม่สนใจอะไรทั้งนั้น ฉันต้องทำในสิ่งที่ฉัน ต้องการอยากจะได้ และมันต้องได้”
ผกายรุจีตอบออกมา เหมือนคนดื้อ
“คุณ มันบ้าไปแล้ว”
และไอยวุธเสียงเข้ม เพื่อเตือนสติหล่อน
“ใช่ ฉันมันบ้า บ้าเพราะคุณ ยังไงล่ะไอยวุธ”
หญิงสาวท่าทางปราดเปรียว และคล่องแคล่วของหล่อนนั้น สมกับเป็นทนายความมืออาชีพ
และชฎาเดือน ได้นัดพบกับลูกความ ของหล่อน ที่บริเวณจุดนัดพบ เมื่อมาพบกันตามที่นัดหมาย
คุณอรชุมาสาวใหญ่ ที่เข้ามาพึ่งพาและใช้บริการ เพราะเชื่อมั่นในความสามารถ
“น้องชฎาคะพี่มั่นใจว่า น้องจะต้องทำให้พี่สมหวัง เพราะพี่เชื่อมั่น ในฝีมือของน้อง”
อรชุมา ลูกความสาวใหญ่ เอ่ยบอกหล่อน
ทำให้ชฎาเดือนยิ้มให้
ทำให้สาวใหญ่วัย46 ที่หันมาพึ่งพา บริการของทนายความสาวมืออาชีพ
ได้ถอนใจเหมือนกับว่า สบายใจขึ้นมาก ธุระเสร็จ และเป็นอะไรที่โล่งโปร่งไปหมด
หล่อนสามารถจัดการกับมันได้ จนหมดเปลาะ ทั้งได้รับ คำชมจากคุณอรชุมา ถึงการทำงาน ที่ผ่านมา
“พี่อร ขอบคุณมากนะคะ น้องชฎาที่ได้ช่วยพี่ จัดการสะสางเรื่องนังเมียน้อย กับผัวไม่รักดีของพี่ งานนี้พี่จะไม่เอาไว้หรอกค่ะ ต้องแหลกกันไปข้างหนึ่ง ทำตามแผน ที่วางไว้เถอะค่ะ คนอย่างนังเมียน้อยนี่ ต้องเอาให้ แสนสัน ส่วนผัวพี่ก็จะเอาให้มันแสบ จนหมดความกระสัน ไปเลยค่ะ”
ทำให้ชฎาเดือน อดหัวเราะกิ๊ก คิกๆคนเดียว ไม่ได้
- ผู้เขียน
