“ข้าได้ยินว่าโรงเตี๊ยมร่ำสุขกำลังเป็นที่นิยม ที่พักสวยงามและราคาประหยัดจึงได้คิดจะมาดูสักหน่อย” สายตาของเฉียวต๋ากวาดไปรอบๆ ห้องโถงของโรงเตี๊ยมที่เป็นภัตตาคารขนาดใหญ่ที่มีผู้คนนั่งเต็มแทบทุกโต๊ะ”
“คุณชายเฉียวจะลองชิมอาหารของที่นี่บ้างไม่ล่ะ? รสชาติดีเชียวนะ คนครัวข้าคัดมาอย่างดี” เถียนฮุยผายมือเชิญให้เฉียวต๋านั่ง “ท่านช่างมีดาวโชคนำทางจริงๆ เพิ่งมาก็มีโต๊ะเหมาะๆ ว่างรออยู่แล้ว
เฉียวต๋าจำใจต้องทรุดตัวลงนั่ง ‘ไหนๆ ก็คิดจะมาสอดแนมแล้วก็ต้องลองดูว่าอาหารที่นี่เป็นอย่างไร?’
เถียนฮุยเรียกเสี่ยวเอ้อให้มารอรับรายการอาหารจากคุณชายเฉียว คนผู้นั้นจึงสั่งอาหารไปสองสามอย่าง เมื่อเขาได้ลองชิมแล้วก็ต้องยอมรับว่ารสชาติอาหารดีและราคาก็ไม่แพงจนเกินไป เฉียวต๋ายิ้มน้อยๆ เรื่องราคาอาหารและห้องพักในโรงเตี๊ยมเขาพอจะปรับลงได้แต่ฝีมือการทำอาหารเช่นนี้เห็นทีคงต้องมีการแย่งชิงตัวพ่อครัวกันเสียแล้ว
เมื่อลองชิมอาหา
