เหมาฮ่าวไปยืนด้อมๆ มองๆ ที่เรือนของเวยฟางแต่นางกลับหลบหน้าโดยการไปอยู่กับมารดาของเขาที่เรือนใหญ่ ชายหนุ่มรู้สึกสงสัยที่มารดาของเขาต่อหน้าก็คอยชื่นชมโซว่ซิ่นมี่และลับหลังกลับเรียกให้เวยฟางไปเรียนเย็บปักด้วย เขาเก็บความสงสัยนี้ไปปรึกษากับจานเจิ้งและเถียนฮุย
“ข้าว่า...คู่หมั้นจอมเจ้าเล่ห์ของเจ้าอาจจะแอบไปตกลงกับมารดาของเจ้าไว้แน่ๆ” จานเจิ้งผู้เต็มไปด้วยเล่ห์เหลี่ยมและแผนการรีบบอกสหาย
“จริงอย่างเจ้าว่า ข้าเองก็สงสัยเรื่องนี้ตะหงิดๆ ข้ารู้อยู่ว่าท่านพ่อกับท่านแม่ไม่ต้องการนางเป็นสะใภ้แต่ท่าทีเมตตาอย่างนั้น ซ้ำยังให้ปิ่นปักผมราคาแพงกับนางมาอีก นี่มันคือท่าทีอะไรกัน?”
“หากต่อหน้าเจ้ามารดาพยายามจะยัดเยียดโซว่ซิ่นมี่ให้แต่ลับหลังกลับคอยซุบซิบอยู่กับคู่หมั้นของเจ้า เห็นทีเจ้าอาจจะถูกนางเอาไปขายเสียแล้วล่ะ เสี่ยวฮ่าว”
เหมาฮ่าวฮึ่มฮั่มในลำคอเขานึกถึงตอนที่นางยืมมือเขาจัดการกับสั่วจือ
