เวยฟางอาศัยความทรงจำน้อยนิดค่อยๆ สืบหาตัวแม่นมฉี จากคำบอกเล่าของเพื่อนบ้านเก่า นางอ้างว่าตนเองเป็นหลานของแม่นมฉีที่เดินทางมาจากต่างอำเภอเพื่อตามหา จึงได้รับการบอกเล่าว่าแม่นมของนางกลายไปเป็นหญิง รับใช้ที่จวนสกุลเถียนของเถียนฮุย
‘หากแม่นมฉีอยู่ที่นั่น ก็คงจะหาวิธีพบได้ไม่ยากนัก’
เมื่อรู้ที่อยู่ของแม่นมฉีแน่ชัด เวยฟางก็รู้สึกสบายใจ นางกลับไปถึงจวนสกุลเหมาก็ได้ยินว่าคุณชายใหญ่ไปจวนสกุลโซว่นางก็ยิ่งตื่นเต้น
“ฉู่เยว่ใช่ใต้เท้าผู้นั้นชื่อว่า โซว่เจี้ยนกั๋วหรือไม่?”
“เจ้าค่ะ ครอบครัวใต้เท้าโซว่กับครอบครัวของนายท่านรู้จักกันมานานแล้ว แต่ก่อนใต้เท้าโซว่ยังพาคุณชายและคุณหนูมาเยือนที่นี่บ่อยๆ ดูเหมือนนายท่านจะหวังเป็นทองแผ่นเดียวกันกับสกุลโซว่นี่ล่ะ” ฉู่เยว่หลุดปากออกไปแล้วก็ตกใจ นางมีฐานะสาวใช้ประจำตัวของเวยฟาง แม้เวยฟางจะไม่ได้รับการยกย่องกับคนภายนอกว่าเป็นคู่หมั้นของคุณชายแต่นายหญิงก็สั่งว่าใ
