“เจ้านำคนไปล้อมจวนสกุลสวีเอาไว้ก่อน ข้าจะไปกราบทูลท่านอ๋อง สิบห้าเพื่อขอพระราชทานป้ายเข้าตรวจค้น”
โดยปกติแล้วการเข้าตรวจค้นจวนของขุนนางใหญ่ไม่อาจทำได้โดยพลการ โหยวอีจำต้องเข้าไปกราบทูลเรื่องราวต่อท่านอ๋องสิบห้าเพื่อให้พระองค์ทรงพระราชทานป้ายอาญาสิทธิ์ในการเข้าตรวจค้นจวนสวี มิฉะนั้นผู้เข้ากระทำการอาจจะมีความผิดเมื่อขุนนางเจ้าของจวนยื่นฏีกาต่อฮ่องเต้
หัวหน้าเมี่ยวหัวหน้าหน่วยมือปราบที่สองของสำนักมือปราบเมืองหลวงนำเอามือปราบกว่าร้อยคนเข้าล้อมจวนของใต้เท้าสวีเอาไว้ พ่อบ้านของจวนสกุลสวีออกมาสอบถามถึงเหตุผลในการล้อมจวนครั้งนี้
“ข้าไม่อาจพูดสิ่งใดได้ คงต้องรอให้หัวหน้าโหยวอีมาก่อน”
“ใต้เท้าสวีให้มาแจ้งพวกท่านว่าหากภายในครึ่งชั่วยามพวกท่านไม่ออกไปจากละแวกนี้ ใต้เท้าจะถวายฎีกาต่อฮ่องเต้ให้ลงโทษพวกท่าน”
“เอาเถิด ขอเพียงอีกสองเค่อหัวหน้าโหยวไม่มา พวกข้าก็จะกลับแล้ว”
กุบกับ! กุบกับ!
โหยวอ
