บทที่ 7 อาบน้ำให้เจ้า (nc++)
1131 คำ
“ซูเยว่ แม้คืนนั้นข้าจะเมาไปหน่อยแต่ก็รู้ว่าเจ้าก็คือนาง คนที่ร่วมเตียงกับข้าคืนนั้น” เขานั่งลงบนเตียงข้างๆ ร่างของนาง
ดวงตานางปรือๆ คล้ายคนง่วงนอน “ท่านรู้ได้อย่างไร?”
“ไม่มีเสี่ยวเอ้อผู้ใดหน้าแฉล้มนวลเนียนอย่างเจ้า ข้ามองปราดเดียวก็รู้แล้วว่าเจ้าคือสตรี ฮ่าๆ” จานเจิ้งก้มลงสำรวจใบหน้าของนาง เขาดึงหมวกผ้าที่นางคลุมผมเอาไว้ออก “เรามาพิสูจน์กันดีกว่าว่าเจ้าเป็นนางหรือไม่? หากเจ้าไม่ใช่นาง คืนนี้ข้าจะไม่ร่วมเตียงกับเจ้า แต่ถ้าใช่....ไหนๆ เราสองคนก็เคยทำเช่นนั้นกันแล้ว ทั้งเจ้ายังเต็มใจ คืนนี้ก็มาทบทวนความหลังกันสักหน่อย”
กัวเจียงเยว่คิดจะต่อต้านและโต้แย้งว่าคืนนั้นนางไม่ได้ทำไปด้วยความต้องการจากใจอย่างแท้จริง แต่ปากของนางกลับพูดออกไปอีกอย่างว่า
“ก็แล้วแต่ท่าน....”
ชายหนุ่มสยายผมของนางออกแล้วเปิดสาบเสื้อ ดึงขอบเอี๊ยมด้านบนเล็กน้อย ไฝแดงเม็ดเล็กนูนบนเนินหน้าอกด้านซ้ายของนาง ทำให้เขายิ้มออกมา
“เป็นเจ้าจริงเสียด้วย ที่ข้าสงสัยไม่ผิดเลยจริงๆ”
จานเจิ้งร้องเรียกบ่าวหน้าห้องให้เตรียมน้ำอุ่นใส่อ่าง “เจ้าอุตส่าห์กลับมาหาข้าด้วยความเป็นห่วงเช่นนี้ เห็นทีต้องอาบน้ำให้เจ้าอย่างดีสักหน่อย เมื่อครู่เจ้าต่อสู้กับคนร้ายเหน็ดเหนื่อย ต้องตอบแทนเจ้าอย่างเต็มที่”
เมื่อน้ำอุ่นถูกผสมเรียบร้อยเขาก็ไล่บ่าวรับใช้ออกไป แม้จานเจิ้งจะชอบเที่ยวหอโคมเขียวแต่กลับไม่ยอมรับสาวใช้ปรนนิบัติใกล้ชิด กัวเจียงเยว่ถูกเขาอุ้มไปด้านหลังฉาก ร่างของนางคล้ายไม่ยอมทำตามใจคิด ลึกๆ นางอยากจะหลบหนีออกจากห้องนี้แต่ร่างกายกลับเอาแต่เอนซบกับคุณชายจานคล้ายถูกเขาดึงดูดเอาไว้ เขาปล่อยให้นางยืนแล้วกระซิบ
“ถอดเสื้อผ้าเจ้าออกสิ เดี๋ยวข้าจะอาบน้ำให้”
นางทำตามที่เขาบอกอย่างไม่อิดออด เมื่อถอดเสื้อผ้าทุกชิ้นไปกองอยู่บนพื้น จานเจิ้งตะลึงมองเรือนร่างงามของนางอย่างตกตะลึง ปทุมถันคู่งามนั้นเย้ายวนยิ่งนัก เอวคอด สะโพกผาย ลาดต่ำลงไปจนถึงเนินเล็กที่ถูกปกคลุมด้วยไรขนเบาบาง นางหย่อนร่างลงในอ่างอาบน้ำ ชายหนุ่มกลืนน้ำลายเอื๊อก
“เห็นที คงต้องลงไปอาบช่วยเจ้าในอ่างเสียแล้ว” จากที่เขาคิดจะนั่งอยู่นอกอ่างช่วยถูเนื้อถูตัวให้นางแต่ร่างของนางช่างเชิญชวนนัก ร่างกายของเขาเกิดความคึกคักขึ้นมาทันที
จานเจิ้งลนลานรีบถอดเสื้อผ้าก้าวลงไปในอ่างอาบน้ำกับนาง หญิงสาวเอนร่างเข้าหา เขาใช้สองมือกวักน้ำลูบหน้าให้นางอย่างเบามือ ก่อนจะดึงให้นางหันหลังมาพิงอก แล้วหันไปหยิบใยนุ่มๆ ที่อยู่ในถาดข้างอ่างมาจุ่มน้ำถูไปบนคอ หัวไหล่ ไล่ต่ำมาจนถึงทรวงอก นางสะดุ้งนิดหน่อย
“เราเคยมีคืนที่เร่าร้อนด้วยกัน เจ้าจำได้หรือไม่ซูเยว่?”
ใบหน้าของหญิงสาวซับสีระเรื่อ เอียงหน้าขึ้นมองปลายคางของชายหนุ่ม
“จำได้เจ้าค่ะ”
“เจ้าชอบหรือไม่?”
ใจของกัวเจียงเยว่อยากจะตะโกนออกมาว่านั่นคือเรื่องที่เลวร้ายสำหรับนางแต่ร่างกายกลับตอบสนองตรงข้าม
“ชอบเจ้าค่ะ”
ชายหนุ่มยิ้มมุมปาก เอียงหน้ามาจูบแก้มของนางก่อนจะเลื่อนเรื่อยมาถึงใบหู “เจ้าพูดถูกใจข้า คืนนี้เรามามีความสุขกันอีกเถอะ ซูเยว่”
จานเจิ้งปล่อยใยขัดตัว ใช้มือลูบไล้ทรวงอกสล้าง ปลายนิ้วของเขาหยอกล้อที่ปลายปทุมถัน หญิงสาวหายใจแรง แหงนหน้าขึ้น มือของนางกำแขนของเขาไว้ บางครั้งก็จิกเกร็ง มือเรียวของคุณชายจานรุกลงด้านล่าง ลูบคลำเนินสาวของนางแล้วแทรกนิ้วลงบดคลึงปุ่มกระสันจนนางครางออกมา
กัวเจียงเยว่หันไปประกบริมฝีปากกับเขาด้วยแรงปรารถนา ร่างกายของนางคุ้นเคยกับเขามาก่อน ชายหนุ่มถูไถท่อนเอ็นข้างล่างที่แข็งตัวขึ้นกับบั้นท้ายของนาง หญิงสาวก็ขยับร่างบดเบียดกับเขาเช่นกัน
“อุ้ย! อืม....” นางแอ่นหน้าอกเมื่อนิ้วของเขาสอดส่ายเข้าไปในส่วนลับของร่างกาย นางแอ่นสะโพกขึ้นรับ “จานเจิ้ง...”
ชายหนุ่มที่ไล้ลิ้นตามสันใบหูของนางดูดเม้มพร้อมกับขยับนิ้วให้ลึกเข้าไปอีก จนนางครวญเรียกชื่อเขาซ้ำๆ มือที่เคล้นคลึงเต้าอวบงามก็เร่งจังหวะตามนิ้วข้างล่าง กัวเจียงเยว่ร้องอืออาไม่ขาดปาก เขาจึงขยับไปหน้าไปประกบปากสอดลิ้นกระหวัดพันเกี่ยวกับนาง กระทั่งรู้สึกว่าร่างกายส่วนล่างของนางฉ่ำแฉะแล้ว เขาจึงกระซิบบอกให้นางยกตัวขึ้น พลิกตัวนางกลับมาให้ประจันหน้า ประกบปากสอดลิ้นเกี่ยวพันกันอย่างดูดดื่ม เขากระซิบบอกให้นางยกตัวขึ้น ส่วนเขาก็เตรียมอาวุธประจำตัวให้พร้อมสอดเขาไปในร่างของนาง กัวเจียงเยว่ส่งเสียงอึกอักด้วยความคับแน่น
“เจ้าขยับอีกนิด” น้ำเสียงเขาแหบพร่า ใบหน้าร้อนระอุด้วยไฟพิศวาส
ชายหนุ่มค่อยบีบบั้นท้ายนางให้รับการสอดใส่ กระทั่งร่างทั้งสองแนบชิด แล้วเขาก็เริ่มบรรเลงบทรักร้อนแรงกับนางในอ่างอาบน้ำ คนทั้งสองแข่งขันส่งเสียงครางทั้งยังเขย่งโขยกร่างไปพร้อมกันจนน้ำในอ่างกระเพื่อมแรง บางส่วนเริ่มกระฉอกออกจากอ่าง
“แฮ่กๆ ซูเยว่ อา...ดีจริง” เขาพึมพำก่อนจะก้มลงดูดเม้มปลายปทุมถันของนางด้วยความเสียวสุดๆ
กัวเจียงเยว่กระแทกร่างเข้ากับชายหนุ่มอย่างเต็มที่ทั้งยังก้มลงดูดใบหูเขา “จานเจิ้ง ขะ ข้าไม่ไหวแล้ว ท่านใกล้หรือยัง?”
“อืม...อีกนิดๆ”
ร่างทั้งสองกระตุกพร้อมกันๆ เมื่อถึงปลายทาง เขาซบหน้าลงระหว่างสองเต้างามครางเสียงต่ำขณะปลดปล่อยน้ำรักเข้าสู่ร่างกายนาง “อา....”
ครู่ใหญ่เขาจึงกระซิบบอกนางให้ขยับออก ชายหนุ่มโน้มตัวไปจูบนางด้วยความพอใจอย่างเต็มเปี่ยม คืนแรกที่เขากับนางได้ร่วมเตียงกัน เขารู้ว่านางคือหญิงพรหมจรรย์ มาคืนนี้ได้เจอนางอีกครั้ง จานเจิ้งที่ทั้งชมชอบในเรือนร่างและการร่วมรักกับนางจึงคิดจะทำให้นางกลายเป็นคนของตนให้ได้
‘แม้เจ้าจะเคยคิดทำร้ายข้า แต่ต่อไปเจ้าจะต้องกลายเป็นคนของข้า’
************************
- ผู้เขียน
