เวยฟางนิ่งฟัง คำพูดของเขาทำให้นางรู้สึกอบอุ่นหัวใจ
“ข้าอยากแต่งงานแล้ว ไม่อยากรอปีหน้าหรืออีกสองปีอย่างที่ท่านแม่บอก รอให้ข้าหาวิธีจัดการกับท่านแม่ได้ก่อนเราก็จัดงานแต่งงานกันเลยนะ”
“ท่านคิดว่าจะทำได้หรือ? ท่านแม่ท่านรังเกียจข้าปานนั้น”
เขาจูบขมับนางเบาๆ “ข้าต้องหาทางได้แน่ เจ้าบอกมาก่อนสิว่าเจ้าเองก็อยากจะเป็นภรรยาของข้า”
เวยฟางอึกอัก นางไม่กล้ายอมรับว่านางมีใจให้เขา
“เจ้าไม่ตอบหรืออยากจะให้ข้าพิสูจน์?”
“พิสูจน์หรือ?”
“อืม...” เหมาฮ่าวเชยคางนางขึ้น ประทับริมฝีปากลงไป
เปรี้ยง! เปรี้ยง!
สายฟ้าฟาดลงไม่ไกลจากเรือนพวกเขานัก ชายหนุ่มสอดลิ้นเข้าไปล้วงล้ำในโพรงปากของนาง เวยฟางยอมรับจูบด้วยความเต็มใจสองมือของนางสอดรอบเอวของเขา ความรู้สึกที่ซ่อนอยู่ในใจในยามนี้ไม่อาจสะกดกลั้น นางได้ยินเสียงกระซิบแผ่วเบาอยู่ริมหู
“เป็นภรรยาของข้านะ ฟางเอ๋อร์”
เวยฟางยอมให้เขาถอดเสื้อของนางออก เหมาฮ่าวปร
