“เจ้าเห็นแจกันนั่นได้อย่างไร?”
“ข้าปลอมตัวเป็นคหบดีมาจากเมืองไท่หยาง หลงจู๊ร้านของเก่าหวังจะขายของล้ำค่าให้จึงได้พาเข้าไปยังห้องด้านหลังร้าน ที่นั่นล้วนเป็นของมีค่าของ ขุนนางทุจริตที่ถูกยึดมาทั้งนั้น”
“เจ้าทำได้ดีมากเสี่ยวฮ่าว เห็นทีข้อสันนิษฐานของพวกเราจะเป็นจริง ข้าเคยอ่านข้อสังเกตในคดีผ่านๆ ว่าระยะนั้นคหบดีเฉียวเคยติดต่อกับใต้เท้าโซว่อยู่บ่อยๆ” บันทึกการสืบคดีในทางลับ มีเพียงผู้ที่เกี่ยวข้องกับมือปราบสายลับเท่านั้นที่จะได้อ่าน หัวหน้าโหยวอีคือผู้ที่ดูแลเหล่าสายลับร่วมกับหัวหน้าสำนักมือปราบเมืองหลวงคนปัจจุบัน
“หากว่ามีคนร่วมมือกับคหบดีเฉียว ยักยอกของพวกนั้นออกไปลอบขายปะปนในร้านล่ะขอรับ?” จานเจิ้งที่นิ่งฟังอยู่รีบเสนอความคิด
“ข้อสังเกตของเจ้าเป็นไปได้เสี่ยวเจิ้ง เช่นนั้นเราคงต้องส่งคนออกตรวจสอบร้านค้าของคหบดีเฉียวแล้ว”
พลันโหยวอีก็นึกถึงเรื่องหนึ่งได้ “เสี่ยวฮ่าว คนของเราพบว่ามีคนผู้
