“เหตุใดท่านพ่อจึงรู้ขอรับ?”
“อันที่จริง ก่อนหน้านี้มีเรื่องระแคะระคายเกี่ยวกับการทุจริตทรัพย์ที่ได้มาจากการยึดมาจากขุนนางชั่วๆ แต่เพราะยังไม่ทันจะได้ลงมือสืบสวนอย่างจริงจังจวนสกุลกุ้ยก็ถูกไฟไหม้ คนในครอบครัวนี้ทั้งสามคนหายตัวปริศนา สำนัก มือปราบเมืองหลวงรับคดีนี้ไว้ดูแลแต่ก็ไม่เคยพบเบาะแส กระทั่งข้าได้ข่าวมาว่าที่แท้เวยเลี่ยงคือคนที่พาเจ้าหนีไปได้ กุ้ยฟางข้าตามหาตัวเจ้ามาร่วมสิบปี ไม่คิดเลยว่าที่แท้คนที่ตามหาจะอยู่ในชายคาเดียวกัน”
“นายท่านตามหาครอบครัวข้าหรือเจ้าคะ?”
ใต้เท้าเหมายิ้มน้อยๆ “เจ้ายังเรียกข้าว่านายท่านอยู่อีก ยามนี้แล้วควรจะเรียกว่าท่านพ่อได้แล้ว”
“เจ้าค่ะ ท่านพ่อ”
“ข้าเองก็ดีใจที่ได้รู้ว่าเจ้ายังมีชีวิตอยู่และยังปลอดภัยสบายดี”
เวยฟางสีหน้าเศร้าสลด “เป็นเพราะข้าได้ท่านพ่อบุญธรรมช่วยชีวิตจึงได้รอดพ้นมาได้ แต่นานป่านนี้แล้วไม่รู้ว่าท่านพ่อกับท่านแม่จะถูกคนชั่วพวกนั้น
