เด็ดปีกวาโย | No.1Bad Guy

เด็ดปีกวาโย (No.1 Bad Guy) EPISODE1 โคตรวิบัติ ณ มหาวิทยาลัยเอกชนXE’S คุณคิดว่าความวิบัติในชีวิตที่เคยเจอมามีมากแค่ไหนกัน ส่วนของเน็ตไอดอลสุดป็อปอย่างฉัน ‘โมนา’ เรียกว่า ‘โคตรวิบัติเลย!’ ใช่! เพราะเวลานี้ฉันกำลังยืนเผชิญหน้ากับรุ่นพี่ปี 4 อย่าง ‘วาโย’ ผู้ชายเจ้าของฉายา ‘No.1 Bad Guy’ ที่ขึ้นชื่อว่าเป็นตัวอันตรายสุด ๆ เพราะคุณพี่มันเป็น ‘โนหนึ่งบัญชีหนังหมา’ ของฝ่ายปกครองด้วยไง ไม่มีวันไหนที่เบ้าหน้าฟ้าประทานของพี่วาโยจะไม่ยับเยินมาเรียน แน่นอนว่าสาวน้อยแสนอ่อนแอและน่าดูแลอย่างฉันไม่เคยคิดเลยว่าพระศุกร์จะเข้า พระเสาร์จะแทรก จนชีวิตต้องไปเฉียดใกล้ผู้ชายร้ายกาจอย่างเขา “ไง...นางสาวมัลลิกา นิสิตปีหนึ่งบริหาร เจ้าของช่องต็อกต็อกผู้ติดตามล้านสี่ ดีกรีเน็ตไอดอลสุดน่ารัก” น้ำเสียงห้าวติดแหบต่ำจู่ ๆ ก็สารธยายชีวประวัติของฉันออกมา ถามจริงนอกจากเป็นรุ่นพี่ร่วมคณะแล้ว ยังมีหน้าที่สำรวจสำมะโนประชากรด้วยรึไง “โห...พี่เก่งจังค่ะ รู้ได้ยังไงว่าหนูชื่ออะไร พี่เนี่ยคงกว้างขวางมากสินะคะ โอ๊ะ! แต่ใคร ๆ แค่ได้เห็นหน้าหล่อ ๆ ของพี่ก็ต้องรู้ได้ทันทีอยู่แล้วว่าพี่คือพี่วาโยคนฮอตของสถาบัน” ฉันเอ่ยเสียงหวานอวยอีกฝ่ายกลับไป เรียกว่า ‘อวยไส้แตก’ เลยทีเดียว แถมยังคลี่ยิ้มสุดน่ารักทิ้งท้ายให้เขาด้วยแหละ หึ! ดูซิว่าจะรอดพ้นดาเมจสุดคิ้วท์ของฉันได้ไหม “ไอ้วาน้องโคตรน่ารักเลยว่ะ มึงอย่าไปหาเรื่องน้องเลย น้องปีหนึ่งเอ๊ง” เสียงของ ‘พี่ไวน์’ สุดหล่อแต่ไม่ถือว่าหล่อสุดกระซิบกระซาบหลังจากโดนดาเมจของฉันเข้าไปเต็ม ๆ บอกแล้วโมนามันคนมีของ “มึงบอกให้กูปล่อยคนที่ลากไม้กอล์ฟขึ้นไปซัดรถกูจนฉิบหายไปเฉย ๆ เนี่ยนะ สติไอ้สัตว์!” เขาหันไปแง่งใส่เพื่อนอย่างหยาบคาย บอกเลยว่าท่าทางคุณพี่เขาเหมือน ‘สุนัขพิทบลู’ สุด ๆ “มึงคิดค่าเสียหายก็พอไง มึงดูน้องตัวแค่นี้ มึงดีดทีเดียวน้องก็ปลิวไปดาวอังคารแล้ว คิดดูถ้ามึงตีน้อง แล้วคืนนี้กูจะดูใครเต้น” ว่าแล้ว ‘พี่เจ๋ง’ เพื่อนเขาอีกคนก็ออกโรงปกป้องสวัสดิภาพชีวิตและทรัพย์สินให้ฉัน ท่าทางเขาจะเป็นเอฟซีฉันแหละ บอกแล้วว่าโมนามันคนฮอต “หนูจ่ายค่าซ่อมให้พี่สุดหล่อก็ได้นะคะ แต่อย่ายกพวกมาตีหนู หนูไม่ได้ตั้งใจที่จะพังรถพี่เลยนะคะ จังหวะนั้นหนูโมโหไอ้พี่โอมมากไปหน่อย อย่างกับมีเจ้าแม่กาลีมาเข้าสิงหนูไม่มีผิด ทำให้หนูหน้ามืดตามัวไปซัดรถของพี่เข้า หนู...อื้อ!” เมื่อเขาไม่ยอมง่าย ๆ ฉันเลยชักแม่น้ำทั้งทวีปแอนตาร์กติกามาอธิบาย ก่อนที่จะถูกพี่วาโยตรงเข้ามาเอามือปิดปากไว้แน่น แล้วลากตัวฉันหลบมายังมุมอับ “อื้อ ๆ” ฉันที่เบิกตาโตกับการกระทำของเขาได้แต่ดิ้นเร่าไปมา “ชู่ว์! ฝ่ายปกครองกำลังมาทางนี้ ถ้าเธอทำให้พี่โดนเรียกล่ะก็ เธอตายแน่ยัยไอดอล” เสียงดุ ๆ ของพี่วาโยสำทับมา ก่อนจะกดหัวฉันซุกกับอกเขา แถมยังกอดฉันไว้แน่นเลย นี่ต้องแอบขนาดไหนกันเนี่ย ฉันตัวแค่นี้ ส่วนพวกเขาสูงอย่างกับเสาเอกโรงยิม พวกเขาสิต้องหลบดี ๆ “พี่! นี่...อื้อ ๆ พี่วาโยหนูหายใจไม่ออกนะ” ฉันส่งเสียงอู้อี้ ใบหน้าที่แนบจนแก้มแบนติดกับอกเขา ทำให้ฉันสูดเอากลิ่นน้ำหอมอ่อน ๆ ของพี่วาโยเข้าปอดจนเวียนหัวเหมือนอยากจะอ้วกอยู่แล้ว “บอกว่าเงียบ ๆ ไง เธออย่าทำเสียเรื่องดิ” ทว่าไอ้พี่วาโยหมาบ้ามันไม่ยอมฟังฉันเลยแฮะ ที่สำคัญเขายังกดหัวฉันลงจนตอนนี้ฉันมองไม่เห็นแล้วว่าอาจารย์เดินพ้นพวกเราไปหรือยัง “ทำไมอาจารย์เดินช้าจัง” ฉันบ่นพึมพำ ร่างกายอันบอบบางถูกเขารัดจนเหมือนกระดูกกระเดี้ยวจะแตกหมดแล้วเนี่ย ทว่าช่วงเวลาที่ถูกเขากอดไว้นั้นมันดูเนิ่นนาน จนในหูของฉันเหมือนมีเสียงของเข็มนาฬิกาดังขึ้นมาทีเดียว ฉันนั่งจนเมื่อยขาแล้วนะ เมื่อไหร่เขาจะปล่อยฉันสักทีเนี่ย “พี่...พี่วาโยคนหล่อ อาจารย์ยังไม่ไปอีกเหรอคะ หนูปวดขาแล้วอะ เหมือนเหน็บจะกิน หนูเวียนหัวกับน้ำหอมพี่ด้วย งื้อ!” ฉันส่งเสียงถามและเริ่มดึงทึ้งเสื้อนักศึกษาของเขาไปด้วย ยอมรับว่าผู้ชายคนนี้ตัวหอมมาก แถมใต้เสื้อนิสิตนี่ท่าทางจะซ่อนกล้ามท้องเป็นมัด ๆ เอาไว้อีกต่างหาก แต่ว่ามันก็ไม่ใช่เรื่องที่ฉันจะต้องมาอยู่ตรงนี้นี่นา