ตอนที่6หึงรึเปล่า

1574 คำ
นี่มันก็ผ่านมาหลายวันแล้วที่ฉันใกล้จะลืมเรื่องราวที่แสนจะเลวร้ายในวันนั้น วันที่ฉันต้องตกเป็นเมียของโซน เด็กหนุ่มหน้าตาดีที่ไม่ได้มีดีแค่หน้าตา แต่นิสัยค่อนข้างจะดุร้ายแถมยังเป็นคนปล่อยเงินกู้นอกระบบ มีพ่อเป็นมาเฟีย ฉันกลายเป็นผู้หญิงที่ไม่ได้ขาวสะอาดอีกต่อไปหลังจากที่ฉันได้มีอะไรกับโซน ผู้คนชาวบ้านต่างก็เอาไปพูด ใส่สีตีไข่แม้กระทั่งกับน้องชายแท้ๆ ที่ต่อให้โกหกมันก็รู้ว่าเสียความบริสุทธิ์ให้โซนไปแล้ว "ขอบใจมากนะโตที่มาช่วยพี่ขายของวันนี้อ่ะ....ว่าอยากกินอะไรมั้ยเดี๋ยวพี่เลี้ยง" "มันจะดีเหรอพี่....ผมนะกินเก่งนะ" โตเดินเข้ามาใกล้ฝ้ายเขาจงใจที่จะทำให้เธอรู้สึกใจเต้นแต่กับเป็นเขาสะเองที่ใจเต้นแรงยามสบตา "พี่พอเลี้ยงไหว....ขอแค่ไม่ใช่ร้านแพงๆพอ" ฝ้ายฉีกยิ้มให้โตที่กำลังหน้าแดงเธอขมวดคิ้วงงเมื่อเห็นอีกฝ่ายหน้าแดงก่ำเหมือนกำลังเขินอาย "เป็นอะไรหน้าแดงเชียว" ฝ้ายโน้มหน้าเข้ามาถามอย่างเป็นห่วง โตตะลึงตกใจเมื่อจู่ๆ ฝ้ายยกมือขึ้นแตะแก้มของเขา "พี่คิดอะไรกับผมรึเปล่าเนี่ย" โตแกล้งตีเนียนทั้งที่ความจริง เป็นเขาต่างหากที่กำลังตามจีบเธอ "จะบ้าเหรอ....พี่นะแก่แล้วไม่เหมาะกับเด็กอย่างนายหรอก" "พี่ไม่อยากกินเด็กบ้างเหรอ" โตกระซิบถามข้างหูฝ้ายด้วยน้ำเสียงแหบพร่า "กินเด็กอะไร.....พี่นะเกลียดเด็กถ้าจะมีแฟนทั้งทีพี่คบคนอายุเท่ากันดีกว่า" "ทำไมล่ะ" "มึงแน่ใจนะว่าเนี่ยคือร้านขายเสื้อผ้า....แต่ที่กูเห็นทำไมเหมือนร้านดอกไม้เลยว่ะ" "ทำไมวะ" "หอมจนเหม็น....แม่งโคตรอยากอ้วกเลยว่ะ" ฝ่ายหันไปมองกลุ่มวัยรุ่นที่เหมือนตั้งใจจะมาหาเรื่องพวกเธอ โตรีบผลักอกหนึ่งในพวกมันให้ออกห่างจากฝ้ายอย่างรวดเร็ว "ถ้าพวกมึงจะมาแค่เห่าหอน....แต่ไม่ได้มาซื้อก็เชิญไสหัวออกไปให้ห่างจากร้านก่อนที่พวกมึงจะไม่ปากไว้หอนอีก" "ก็กูไม่ซื้อมึงจะทำไม" หนึ่งในนักเลงผลักไปราวเสื้อผ้าของฝ้าย พวกมันเริ่มพังร้านของเธอ "นี่ ...หยุดนะฉันบอกให้หยุดเดี๋ยวนี้" ฝ้ายตะโกนเธอพยายามห้ามโตที่กำลังต่อยกับนักเลงประจำถิ่นต่างจาก โซน คนวางแผนที่กำลังยืนดื่มน้ำปั่นอย่างใจเย็นใบหน้าของเขามันแสดงออกชัดเจนว่ากำลังมีความสุข ลูกน้องสองคนเงยหน้าขึ้นมองท้องฟ้า "ฝนจะตกมั้ยวะ" "โต...พอได้แล้วถ้ายังไม่หยุดฉันจะโทรแจ้งตำรวจเดี๋ยวนี้นะ" ฝ้ายตวาดเสียงดังได้ผล นักเลงที่โซนจ้างมาพวกมันหยุดหาเรื่อง ฝ้ายก้มลงมองเสื้อผ้าของเธอที่เสียหายฉีกขาด "พี่ไม่น่าห้ามเลย....พวกมันตั้งใจมาหาเรื่องพวกเราชัดๆ" โตบ่นเขาเจ็บใจที่ยังต่อยพวกมันไม่สะใจ "แบบนี้....ฝ้ายก็ขาดทุนพอดีนะสิ" ข้าวแกงรีบวิ่งเข้ามาช่วยฝ่าย "ให้พี่ช่วยมั้ย" ฝ้ายชะงัก โดม สามีข้าวแกงแกล้งทำเป็นยื่นมือเข้ามาช่วยเธอแต่ทว่าเขากับแอบลูบก้นเธอ ฝ้ายรีบปัดมือโดมออกอย่างรวดเร็ว "ไม่ต้อง....ฉันทำเองได้" ฝ้ายก้มลงเก็บเสื้อผ้าที่พื้น โดมเดินเข้ามาใกล้เธอจนมันดูน่าเกียด "แต่พี่อยากช่วยนะ" "คงไม่ต้องหรอก" โตรีบมาขว้างเขามองโดมอย่างหาเรื่อง "โตพี่ขอร้อง....ร้านพี่พังหมดแล้ว" ฝ้ายรีบห้ามโตที่เหมือนจะหาเรื่องโดม "ไว้วันหลังพี่จะมาช่วยฝ่ายขายของนะจ๊ะ" โดมแซวขนาดที่เขาเดินไปโอบเอวข้าวแกง ทันทีที่ทั้งคู่กลับร้านไป "พี่ฝ้าย...พี่ไม่เห็นเหรอสายตาของมันลามกมากแค่ไหนตอนมองพี่" โตชี้ไปที่ร้านข้าวแกง "พี่รู้" "รู้....แต่ก็ไม่ทำอะไรมัน" "จะให้พี่ทำอะไรล่ะโต....ให้บอกข้าวแกงว่าสามีของเธอพยายามลวนลามฉันอย่างนั้นเหรอ" "...." "พี่ต้องคิดถึงจิตใจเพื่อนพี่ด้วยนะโตมันรักของมันพี่ยังอยากคบกับมันอยู่แล้วนี่หน้าเป็นยังไงบ้าง" ฝ้ายถามโตเธอลูบไปรอยซ้ำบนใบหน้าคมโตแอบยิ้มดีใจที่เธอเป็นห่วงเขา "ทำตัวอย่างกับเป็นผัวเมียกัน" โซนกัดฟันพูดเขากำหมัดแน่นก่อนจะเหวี่ยงแก้วน้ำทิ้งลงพื้นอย่างโมโห "ไอ้ผู้ชายคนนั้น" โซนปรายตามองไปที่โดม "....." "ลากมันไปสั่งสอน....กูอยากเห็นมือข้างซ้ายของมันที่จับก้นเมียกูถ้าทำไม่ได้ก็ตัดมือพวกมึงมาแทน" "ครับนายน้อย" โซนรีบเดินหนีในขณะที่ใจของเขากำลังตีกัน ไม่รู้ว่าทำไมเขาต้องเดือดขนาดนี้ทั้งที่เธอนอนกับเขาแค่คืนเดียวเท่านั้น ทำไมเขาต้องหึงเธอ บนรถ โซนนั่งสูบบุหรี่สีหน้าเรียบนิ่งภาพที่ฝ่ายเป็นห่วงโตมันทำเขาร้อนรน "ก็แค่ผู้หญิงคนเดียวทำไมกูต้องคิดมากด้วยวะ" โซนโมโหจนทำให้ลูกน้องสองคนต่างก็กลัวกับอารมณ์ของเขา ทันทีที่ก้าวเข้ามาในบ้านเล็กซึ่งเป็นบ้านพักส่วนตัวสำหรับเขาคนเดียว ด้วยนิสัยที่ไม่ชอบยุ่งกับใครและอยากอยู่คนเดียว "มึงกำลังสนใจยัยป้านั่นอยู่" เขาพูดกับตัวเองทันทีที่นั่งลงบนโซฟา "กูเปล่าสนใจ.....แค่ของเหลือจากกูทำไมต้องสนใจด้วย" โซนเริ่มคิดและพูดออกมาเสียงดังก่อนที่เขาจะถอนหายใจเหนื่อย "เป็นแค่ยัยป้าแท้ๆ.....แต่ทำไมถึงมีแต่เด็กมาชอบได้วะ" มือหนายกขึ้นกุมขมับตัวเอง "เฮ้อ....ปวดสมองฉิบหาย" ที่บ้านฝ้าย "อะไรมีนักเลงมาพังร้านพี่เหรอ" บอลตกใจพูดเสียงดัง "อืม....พี่ปวดหัวมากเลยไม่รู้ว่าจะทำยังไงต่อดี" ฝ้ายกุมขมับ "ดีนะที่กูอยู่ที่ร้านกับพี่ฝ้ายด้วยกูเลยช่วยพี่ฝ้ายได้ทัน" โตพูดอย่างภูมิใจแววตาที่เขามองฝ้ายมันทั้งอ่อนโยน "แล้วพี่จะทำยังไงต่อ" "พี่ก็ไม่รู้....เสื้อผ้าก็ถูกฉีกขาดจนไม่ได้แล้ว" "ไปหาผัวพี่สิ" คราวนี้บรรยากาศรอบข้างเงียบลงโตมีสีหน้าไม่ชอบคำพูดของบอล "ทำไมต้องตอกย้ำพี่ตลอดเลยล่ะบอล....บอกกี่ครั้งแล้วว่าพี่ไม่ได้มีอะไรกับไอ้เด็กบ้านั่น" ฝ้ายตวาดเสียงดัง "พี่คิดว่าผมโง่รึไง.....คนอย่างไอ้โซนมันไม่โง่ปล่อยพี่ออกมาโดยไม่เอาพี่หรอก" "....." "อย่าโลกสวยสิพี่.....นี่มันชีวิตจริงถ้าพี่ฉลาดทำไมไม่ลองใช้ร่างกายพี่ดูล่ะไม่แน่มันอาจจะชอบแล้วเอาเงินให้พี่มาใช้ก็ได้" เพี๊ยะ ฝ้ายตบหน้าบอลน้องชายของเธอถึงสองครั้ง แม้แต่โตเองยังตกใจแต่ก็มีสะใจน้อยๆ "นี่แกกำลังบอกพี่แกไปขายตัวให้มาเฟียอยู่นะ....แกไม่รู้หรอกว่าฉันต้องเจออะไรบางถ้าแกปากดีแบบนี้ทำไมไม่หาเงินมาใช้หนี้เอาเองล่ะ" ฝ้ายตวาดก่อนจะเดินขึ้นห้องไป "มึงก็พูดแรงเกินไปนะบอล....นั่นพี่สาวมึงเลยนะ" "กูแค่พูดความจริงทำเป็นรับไม่ได้" "มึงเป็นบ้าอะไรวะไม่ห่วงพี่สาวมึงหรือไง" โตบ่นให้เพื่อน เขาเป็นห่วงฝ้ายจนอยากขึ้นไปหาแต่ก็ทำอะไรไม่ได้ บนห้อง ฝ้ายนั่งอยู่บนเตียงเธอแอบร้องไห้เสียใจที่บอลพูดให้เธอนึกถึงเรื่องราวคืนนั้น "ฉันควรทำไงดีเนี่ย....คราวนี้จะหาเงินจากไหนไปใช้หนี้ไอ้เด็กเวรนั่น" ตี๊ดๆ ฝ้ายขมวดคิ้วรีบกดรับสายใครบางคน "สวัสดีค่ะป้า....ฝ้ายพูดเองค่ะ" "นายน้อยไปพักที่บ้านหลังเล็กแล้วป้าอยากเราเข้าไปทำงานพรุ่งนี้เลยนะ" "ได้เลยค่ะ....ฝ้ายจะทำงานให้เต็มที่เลยค่ะ" "ขอบใจจ๊ะ....อย่าลืมนะนายน้อยดุมากห้ามขัดใจเด็ดขาด" "ค่ะ....คุณป้าไม่ต้องเป็นห่วงเลยนะคะ" ฝ่ายวางสายทันที ก่อนที่เธอจะยิ้มออกมาทั้งน้ำตา "งาน....เกือบลืมไปเลยว่ายังมีงานนี้อยู่มันอาจจะช่วยฉันหาเงินมาใช้หนี้ได้รอดแล้วยัยฝ้าย" "ยอมรับมาซะว่านายกำลังหึงฉัน" ฝ้ายยื่นนิ้วมาแตะริมฝีปากของโซนแววตาที่เธอใช้มองเขามันเซ็กซี่จนเขาหัวใจเต้นแรง "ฉันไม่ได้หึงเธอ....ทำไมต้องหึงเธอมึงแค่ลูกหนี้" "แต่ก็เป็นลูกหนี้คนโปรดไม่ใช่เหรอ" ฝ้ายโน้นหน้าเข้ามาใกล้ เธอก้มลงจูบเขาอย่างดูดดื่มแต่ทว่ามือถือที่กำลังดังขึ้นทำให้โซนสะดุ้งตื่นจากความฝันอันแสนหวาน "เชี้ย....อะไรวะนี่กูคิดมากถึงกับเก็บเอาไปฝันเลยเหรอ" "นายกำลังหึงฉัน" เสียงของฝ้ายดังอยู่ข้างหู "ไม่ได้หึงสักหน่อย.....แค่หวงเท่านั้นเอง"
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม