บทที่6 ฉลองทะเบียนสมรสNC
1226 คำ
บทที่6
ฉลองทะเบียนสมรสNC
วันต่อมา
ผมขับรถหรูพาสองแม่ลูกมาที่เขตเพื่อทำการจดทะเบียนสมรส ไมอายิ้มหน้าบานร้องขอให้ผมอุ้มทั้งวัน เธอดีใจที่ได้อยู่กันพร้อมหน้าพร้อมตาแต่ไม่ว่าจะไปที่ไหนผมจะให้ลูกน้องไปเคลียร์พื้นที่ก่อนเสมอ ผมไม่ไว้ใจใครและทางที่ดีผมไม่ควรพาทั้งสองคนมาเดินเที่ยวในพื้นที่กรุงเทพฯ
"ส่งฉันที่ร้านก็พอส่วนนายจะไปไหนก็ไป"
"พอลูกหลับก็แผลงฤทธิ์เลยนะเมเม่ เราจดทะเบียนสมรสกันแล้วรู้เอาไว้ด้วย ทนายก็บอกแล้วว่าทรัพย์สินของฉันทั้งหมดฉันยกให้เธอกับลูก"
"นายต้องกลับฝรั่งเศสอีกไหม-_-"
"อาจจะกลับไปอีกไปจัดการพวกโลรองต์"
"แล้วคู่หมั้นของนายล่ะจะทำยังไง-_-"
"หลังจากที่ฉันได้หุ้นของคุณย่าคืนมาฉันจะประกาศให้ทุกคนรู้ว่าเธอคือภรรยาของฉัน ส่วนไมอาคือลูกสาวทุกคนจะปกป้องเธอกับลูกเหมือนตอนนี้ จำไว้นะเมเม่ถ้าฉันไม่อยู่หรือเป็นอะไรไปถ้าเกิดอะไรขึ้นโทรหาไอ้นาวินทันที ฉันไม่รู้ว่าตอนนี้พวกของโลรองต์แทรกแซงเข้ามาในพื้นที่มากแค่ไหนแล้ว"
"อืม"
ผมขับรถมาส่งเธอที่ร้านวันนี้พ่อกับแม่ของเธอไม่ได้มาแต่ผมต้องกลับไปบ้านเพื่อฝากฝังให้พ่อกับแม่ผมดูแลเมเม่กับไมอาที่สำคัญเรื่องที่ผมจดทะเบียนสมรสกับเมเม่พวกท่านควรรับรู้เอาไว้
"ไทก้าแม่เป็นห่วงลูกมาก แม่เสียใจที่ช่วยอะไรลูกไม่ได้เลย"
แม่ผมร้องไห้หนักท่านดูโทรมมากคงเครียดหลายเรื่อง ส่วนพ่อผมท่านก็ช่วยผมเต็มที่บินไปฝรั่งเศสทุกเดือนเพื่อช่วยให้งานผมสำเร็จ
"แม่ครับผมไม่ได้เป็นอะไร ที่ผมมาวันนี้ผมอยากจะมาคุยเรื่องเมเม่กับไมอา"
"ไมอาเป็นอะไร!" พ่อผมรีบถามไถ่ทุกคนคงรู้ว่าพ่อผมท่านเสียลูกสาวคนเล็กไปตอนผมยังเรียนอนุบาลกับเมเม่ พวกท่านถึงได้เอ็นดูเมเม่และเชื่อมาตลอดว่าไมอาคือน้องสาวผมกลับมาเกิด
"ไม่ใช่ครับไมอาไม่ได้เป็นอะไร"
ผมเล่าเรื่องความแสบของไมอาให้พวกท่านฟังพ่อผมนี่หัวเราะร่าเลย ยิ่งมารู้ว่าไมอาเป็นคนวางแผนให้ผมไปจดทะเบียนสมรสกับเมเม่พวกท่านยิ่งชอบใจ
"แสบจริงๆหลานย่า"
"แม่ครับ พ่อครับ ถ้าครั้งนี้ผมไม่ได้กลับมาเงินในบัญชีของผมทั้งหมด ทรัพย์สินที่ผมมี ผมขอยกให้เมเม่กับไมอา ผมอยากให้ทุกคนรักเมเม่เหมือนที่ผมรักมาตลอด"
"เรื่องนั้นไม่ต้องห่วง พ่อกับแม่ก็คอยดูแลเมเม่อยู่ห่างๆ อีกอย่างไมอาก็เป็นเด็กฉลาดเด็กคนนี้อยู่ที่ไหนก็มีแต่คนรัก เรื่องความปลอดภัยพ่อก็ส่งคนไปอยู่ดูแลตลอด พนักงานในร้านก็เป็นคนของเราตั้งครึ่งนึง"
ผมได้ยินแบบนี้ก็สบายใจ ตกดึกผมก็ขับรถกลับมาที่ร้านของเมเม่ วันนี้ผมมีนัดดูหนังกับไมอาเรื่องหัวใจวัยจิ๋ว หนังรักของเด็กๆ
"คุณพ่อมาแล้วค่ะเมเม่^^"
"คิดถึงจังเลย ไมอาครับคุณปู่คุณย่าฝากองุ่นไซมัสคัสมาให้ไมอาด้วย"
"ว้าวว ลูกใหญ่มากเลยค่ะ^^"
"เดี๋ยวพ่อเอาไปล้างใส่จานให้นะคะ^^"
ผมกลับมาในห้องสองแม่ลูกก็นอนดูหนังกันแล้ว หนังรักที่ผมรู้สึกว่าไม่ค่อยชอบเลยเหมือนเห็นตัวเองกับเมเม่ในวัยจิ๋ว บ้าจริงลูกผมจะใจแตกไหมเนี่ย
"พ่อขาาา"
"ขาลูก"
"พรุ่งนี้ไปซื้อโปสเตอร์พี่อชิได้ไหมคะ"
"อชิคือใครครับพ่อไม่รู้จัก"
"พระเอกเรื่องนี้ไงคะ หล่อมากเลยค่ะไมอาอยากได้^^"
-_-!
"นะคะคุณพ่อ นะคะ นะๆๆๆ"
ผมหันไปมองหน้าเมเม่เธออมยิ้มที่เห็นผมถูกลูกกดดัน ให้ตายเถอะผมไม่เคยรู้สึกแบบนี้มาก่อนเลย เอาไงดีวะ
"พ่อว่ามันดูแปลกๆนะคะลูก ไมอายังเป็นเด็กอยู่ไม่เหมาะมั้งคะ"
"คือ....พี่อชิกับไมอาคบกันอยู่ค่ะ พี่อชิเป็นรุ่นพี่ที่โรงเรียนของไมอา^^"
"เมเม่!?" ผมถลึงตาใส่เมเม่เพราะอยากรู้เรื่องนี้ ลูกผมมีแฟนจริงเหรอ
"อชิเป็นเป็นรุ่นพี่ของไมอาจริงๆ ไมอาชอบเอาขนมไปให้ประจำบางวันอชิก็ซื้อขนมให้ไมอา"
"ย้ายลูกมาเรียนโรงเรียนของเมษาเลยดีกว่า ฉันไม่อยากให้ลูกมีแฟน-_-"
"งือออ คุณพ่อแต่พี่อชิหอมแก้มไมอาแล้วนะคะ เขาต้องรับผิดชอบสิ"
"อะไรไมอาพ่อไม่ชอบเลยนะ ทำแบบนี้ได้ยังไง-_-!"
"แต่ไมอาชอบงะ ชอบมากด้วย>.ปึก! ปึก!! ปึก!!!
อ่าาาา~
เมื่อผมพาเมเม่แตะขอบสวรรค์ต่างคนก็ต่างนอนหายใจหอบ มองเพดานสีขาว ผมเอื้อมไปปิดไฟหัวเตียงเพื่อนอนกอดเธอกับลูก
"ไทก้ารักเมเม่กับไมอานะคะ จุ๊บ~"
_________________
ไทก้าน่ารักอะ เมเม่จะใจแข็งได้นานไหม?
- ผู้เขียน
