บทที่7 กำจัดเด็กไมอา
1074 คำ
บทที่7
กำจัดเด็กไมอา
ข่าวของไทก้าเริ่มระแคะระคายถึงหูโลรองต์กับเซรีนคู่หมั้นของไทก้าแต่เรื่องการจดทะเบียนสมรสของทั้งสองคนถูกปิดเป็นความลับ ไทก้ายัดเงินให้ฝ่ายนายทะเบียนแต่ภาพของไทก้ากับไมอาเดินจับมือกันในร้านสะดวกซื้อกลับปิดไว้ไม่มิด
"คุณพ่อหมายความว่าไงคะ!!"
"เราถือไพ่เหนือกว่าอย่าไปสนใจเลยเซรีน"
"ไม่ค่ะ! เซรีนไม่ยอมที่คนของปู่ทัชบอกว่าไทก้าทำผู้หญิงท้องก็คือเรื่องจริง เซรีนไม่ยอม!!!" สาวเจ้ากระทืบเท้าใส่อารมณ์จนเหล่าแม่บ้านพากันถอยออกไป พวกเธอไม่อยากถูกตบเพื่อระบายอารมณ์อีก
"เซรีน! ตอนนี้เราต้องทำตามแผนก่อน เรื่องนั้นปล่อยมันเถอะกลับมารอบนี้พ่อจะให้เราแต่งงานกับมันจะได้จบๆ-_-"
"งั้นก็ให้ไทก้ากลับมาตอนนี้ เดี๋ยวนี้เลยสิคะ!!"
"มันจะเป็นแบบนั้นได้ยังไง โรงงานนี้มีตระกูลใหญ่ในประเทศไทยถือหุ้นอยู่ด้วย ไอ้แก่ทัชมันโง่แทนที่จะเก็บหุ้นไว้เสือกร้อนเงินขายให้คนไทย!"
"ถ้างั้นเซรีนจะจัดการด้วยวิธีของเซรีนเอง!!"
สาวสวยผมสีทองเดินสะบัดหน้ากลับมาที่ห้อง เธอให้บอดี้การ์ดจัดการจองตั๋วบินไปประเทศไทยในวันพรุ่งนี้ เธอจะจัดการเด็กคนนั้นด้วยวิธีของเธอ
ประเทศไทย
ผมขับรถมารอรับไมอาที่โรงเรียนแต่ข่าวการมาของเซรีนดันเข้าหูผมเสียก่อน แผนที่ผมวางไว้กำลังจะล่มถ้าเกิดผู้หญิงคนนั้นมา ผมเลยโทรหาผู้อำนวยการโรงเรียนอนุบาลของลูกสาวเพื่อสั่งปิดด่วนที่สุด
ไม่นานเสียงประกาศจากผู้อำนวยการก็ดังขึ้น โรงเรียนอนุบาลจะปิดในวันพรุ่งนี้นักเรียนที่ยังไม่ได้ส่งงานหรือต้องสอบก็มาตามปกติส่วนเด็กเล็กทางโรงเรียนสั่งปิดเลย
ทุกอย่างมันดูรวบรัดและงุนงงจนผู้ปกครองพากันเดินงงออกมา ไอ้นาวินเตรียมที่พักVVIPไว้ให้ผมแล้ว ผมจะพาเมเม่กับไมอาไปพักผ่อนเพื่อหลบเลี่ยงอันตราย อย่างน้อยที่ภูเก็ตเกาะของไอ้นาวินก็ปลอดภัย
เมเม่พาไมอาขึ้นรถผมก็ให้เธอโทรบอกที่บ้านเธอว่าจะไปเที่ยวภูเก็ตกับเมษา ยัยนั่นเดี๋ยวก็ตามไปได้ข่าวว่าซื้อชุดว่ายน้ำมาเป็นสิบ
"ทำไมถึงรีบไปวันนี้ไทก้า"
"ถ้าบอกไปเธอจะโกรธไหม"
"ก็พูดมาสิฉันจะได้ตัดสินใจ-_-"
"ผู้หญิงที่ปู่ฉันจับให้หมั้นกับฉันบินมาไทยเมื่อตอนบ่าย ฉันไม่อยากให้เธอกับลูกเป็นอันตรายระหว่างนี้อยู่ที่โรงแรมไอ้นาวินไปก่อน"
"เหอะ! กลัวรถไฟชนกันว่างั้นเถอะ-_-"
"พูดอะไร ฉันเป็นห่วงความปลอดภัยของเธอกับลูกต่างหาก ฉันตายได้แต่เธอกับลูกจะเป็นอะไรไม่ได้"
"โรแมนติกจังเลยค่ะคุณพ่อ^^"
ผมมองลูกสาวผ่านกระจกหลังเธอยิ้มกรุ้มกริ่มทำหน้าไม่รู้ไม่ชี้ผมเลยได้โอกาสขายขนมจีบเมเม่ตลอดทาง
บ้านอธิพัฒน์พลากร
เซรีนเดินเฉิดฉายเข้ามาในบ้านของชายหนุ่ม เธอไม่รู้ว่าไทก้าพาลูกเมียหนีไปแล้ว คุณท็อปพ่อของไทก้าจึงต้องให้เธออยู่ในบ้านเพื่อคอยสังเกตพฤติกรรม
"ไทก้าไปไหนคะ!"
"ไม่รู้" ชุติมาตอบหน้าตาเฉย คนฟังจึงหันขวับมามองด้วยสายตาไม่พอใจ
"อย่ามาทำไขสือเลยค่ะ คุณแม่รู้แต่ไม่บอกเซรีนมากกว่า!"
"ฉันบอกว่าไม่รู้ก็คือไม่รู้ ลูกชายฉันจะไปไหนทำอะไรก็เป็นสิทธิ์ของเขา"
"แต่เซรีนเป็นคู่หมั้นของไทก้า!"
"ก็แค่คู่หมั้น ฉันจะบอกอะไรให้นะยังไงฉันก็ไม่มีวันรับเธอเป็นลูกสะใภ้หรอก อยากอยู่ที่นี่ก็อยู่ไปเพราะยังไงลูกชายฉันก็ไม่มีวันกลับมา!"
"หึ! ถ้าอย่างนั้นเด็กคนนี้คงจะทำให้ไทก้ากลับมาหาเซรีนได้นะคะ"
สาวสวยชูรูปถ่ายของไทก้ากับไมอาโชว์ให้คุณปู่คุณย่าได้ดู ทั้งสองมองหน้ากันรวมถึงเหล่าแม่บ้านกับบอดี้การ์ดด้วย ทุกคนที่นี่รักไมอาถึงจะเคยมาไม่กี่ครั้งแต่ทุกคนก็รับรู้ดีว่าไมอาคือทายาทของอธิพัฒน์พลากร
"อย่า!"
"คุณ!" ท็อปส่ายหน้าเบาๆเขาไม่อยากให้เมียแสดงอาการเป็นห่วงหลานสาวไปมากกว่านี้ ยังไงเขาก็ไม่ยอมให้ใครมาทำอะไรหลานสาวได้แน่
ด้านไทก้าเขารับรู้ข่าวสารจากผู้เป็นพ่อแล้วหัวใจของเขามันร้อนจนอยากจะบุกไปฆ่าผู้หญิงคนนั้นให้ตายคามือ ลูกเมียเขาใครก็แตะต้องไม่ได้ทั้งนั้น
"คุณพ่อขา เมเม่ใส่ชุดว่ายน้ำเซ็กซี่มากเลยค่ะ"
ผมหันขวับไปมองเมียตัวเองเธอใส่บิกินี่สีขาวอวดหุ่นสวยงาม เธอไม่ได้สนใจบอดี้การ์ดของผมที่ยืนอยู่เลย พวกมันรีบหันหลังก้มหน้าลงไม่มีใครกล้ามองของรักของหวงของผมสักคน
"เมเม่!"
"ว่าไง" เธอตอบผมสั้นๆขาเรียวยาวกำลังก้าวลงบันไดจนน้ำในสระเปียกชุดสีขาว
"ไปเปลี่ยนชุด-_-"
"ไม่!"
"เมเม่ไม่เอาแบบนี้ ไปเปลี่ยนชุดดีๆ-_-"
"เอ๊ะ! นายเป็นอะไรของนาย พาฉันมาเที่ยวทะเลเองนะ-_-!"
"คุณพ่อกับคุณแม่ทะเลาะกันเหรอคะ:-(" ไมอาเดินเข้ามาถาม สายตามองพ่อกับแม่สลับกัน
"เปล่าค่ะ พ่อแค่ให้แม่ไปเปลี่ยนชุดเฉยๆ^^"
"เมเม่ไปเปลี่ยนชุดไหมคะ คุณพ่อโกรธแล้วนะ:'("
"เฮ้ออ ก็ได้ค่ะแม่เปลี่ยนชุดก็ได้"
ผมนวดขมับตัวเองไม่รู้ที่ผ่านมาเมียผมใส่ชุดแบบนี้ไปอวดใครมาบ้าง หวงฉิบหายคืนนี้ผมจะไม่ปล่อยให้เธอลอยนวลแน่
"ขออนุญาตครับนาย"
"อืม"
"วันนี้คุณเมอร์ลินลูกสาวของคุณมาร์ชมาพักผ่อนที่นี่เหมือนกันครับ"
"เวรจริง!" เมอร์ลินเป็นลูกสาวของคุณลุงเมเม่ ถ้าความแตกนี่ฉิบหายกันหมดแน่
"คุณพ่อป้าเมอร์ลินมาเหรอคะ"
"เปล่าครับ" ผมส่งสัญญาณให้ลูกน้องถอยออกไป ดีที่ผมอยู่บ้านพักแยกออกมาอยู่จุดที่สูงสุดของเกาะนี้ สงสัยคงต้องใช้ชีวิตอยู่แต่บ้านพักแล้วล่ะ
_________________
อ่านแล้วคอมเมนต์ให้ไรท์บ้างนะคะ
- ผู้เขียน
