บทที่5 ช่างซ่อมท่อในตำนานNC

1069 คำ
บทที่5 ช่างซ่อมท่อในตำนานNC "พะ พอแล้วไทก้า! เดี๋ยวไมอาตื่น!!!" ไทก้าหยุดชะงักเขาหันไปมองไมอาฉันคิดว่าเขาจะหยุดแต่ไม่ใช่เขาสอดแขนใต้ขาแล้วอุ้มฉันเข้าห้องน้ำก่อนจะวางฉันไว้บนอ่างล้างหน้า "อืมม~ เมเม่ขา~" เอวหนาถูไถจนแก่นกายแข็งกร้าวสัมผัสกับกลีบดอกไม้งามที่เปียกแฉะ สติสตังหายวับไปกับตาฉันยอมให้เขาจูบ ยอมให้เขาลูบคลำบีบเคล้นสองเต้าดูดจุกสีหวานซ้ำแล้วซ้ำเล่า ลิ้นร้ายหยอกเย้าจนเนื้อตัวสั่นสะท้าน น้ำรักไหลเยิ้มตามกลีบสาวยิ่งเขาใช้นิ้วกรีดกรายเข้าไปในร่องลึกฉันยิ่งเชิดหน้าหายใจเข้าปล่อยเสียงครางกระเส่าออกมา "อ๊า~" "แน่นจัง^^" "อย่ามามองฉันแบบนี้นะไทก้า~" "จะมองค่ะเพราะเมเม่สวยทั้งตัวเลย ดูสิตรงนี้ก็สวยขนาดมีลูกแล้วยังเหมือนเดิมอยู่เลย" เสียงแหบพร่าบ่งบอกว่าเขาเองก็ไม่ไหวแล้ว ห่างหายไปนานมากกับเรื่องบนเตียงเขามีอะไรกับเมเม่ในวันเรียนจบและนั่นก็เป็นครั้งแรกและครั้งสุดท้ายของเขากับเธอ "อย่ามองนะ~ อ๊ะ~" เขาไม่ได้มองแต่เขาใช้ลิ้นสัมผัสตามรอยแยกต่างหาก หน้าท้องแบนราบหดเกร็งเป็นจังหวะเธอทรมานจนเผลอกดหัวเขาลงไป ซู๊ดด~ "อืออ ไทก้าขาาา~" เสียงสองเสียงสามออกมาแล้ว ฉันห้ามตัวเองไม่ได้เผลอแอ่นสะโพกเร่าๆมือนึงก็กดหัวเขาลงไป ได้โปรดล่ะฉันจะเสร็จแล้วความรู้สึกนี้มันห่างหายไปนานฉันไม่เคยได้สัมผัสมันมานานมากแล้ว "อ๊าาาา~" น้ำใสๆไหลรินออกมาก็ถูกเขาดูดกลืนปานน้ำผึ้งเดือนห้า เขาส่งสายตาเจ้าเล่ห์จนฉันต้องหลับตาลง อยากทำอะไรก็ทำเลยอารมณ์ของฉันมันกู่ไม่กลับแล้ว เอวหนาขยับลำยาวสอดใส่มันแน่นและคับมาก ฉันนิ่วหน้าจิกเล็บลงบนแผ่นหลังเขาอย่างลืมตัว "เจ็บ~" "ซี๊ดด แน่นเหมือนเปิดซิงเลยเมเม่~" เสียงครางกระเส่าของฉันและเขาผสานจนเป็นหนึ่งเดียวกันเช่นเดียวกับความวาบหวามเบื้องล่างที่เข้าออกจนวาววับไปด้วยน้ำเมือกใส น่าอายชะมัดเลย เขาเชยคางฉันขึ้นเพื่อประกบจูบลิ้นเรียวสอดพันกันลึกซึ้งจนน้ำลายไหลยืดออกมา ไทก้ามองไปที่ชักโครกเขาอุ้มแตงเธอมาเพื่อหย่อนกายนั่งลงให้เธอได้โชว์ความสามารถของตัวเองให้เขาดู อารมณ์ราคะในกายสาวทำให้เธอลืมความโกรธแค้นจนร่อนเอวใส่เขาเร่าๆ สะโพกผายยกขึ้นควงเอวไปมาจนคนเบื้องล่างร้องครางระงม "อ๊ะ~ เมเม่~" เรี่ยวแรงเฮือกสุดท้ายของฉัน ฉันหยัดกายลุกขึ้นนั่งเหยียบขอบชักโครกเพื่อส่งแรงขย่มเขา สองมือโอบรั้งคอกันพลาดตกหงายหลัง ไทก้าเองก็ประคองหลังฉันไว้แล้วแอ่นลำยาวให้ฉันขย่มจนถึงใจ ปึก! ปึก! ปึก!! "อ๊าา~ อ๊ะ!" "เมเม่ฉันไม่ไหวแล้ว อ่าาา~~" ฉันทิ้งกายลงอย่างหมดแรงเขาจึงอุ้มฉันมาเปิดน้ำเพื่อชำระร่างกายกันใหม่ ใบหน้าของฉันร้อนผ่าวต่างฝ่ายต่างรีบล้างตัวใส่เสื้อผ้าแล้วเดินออกมาเขาเองก็ตามฉันมาติดๆ "ไมอา!!!" "เชี้ย!" ไทก้ารีบหันไปหยิบชุดคลุมอาบน้ำมาสวมใส่ตอนนี้ลูกสาวของเขานั่งกอดอกมองทั้งสองคนด้วยสายตาคาดโทษ "ไมอาตื่นนานหรือยังลูก!" "นานพอที่จะรับรู้อะไรหลายๆอย่างค่ะ-_-" "คือ....แม่ แม่ให้ช่างเขามาซ่อมท่อน้ำค่ะลูก" "ช่างซ่อมท่อในตำนานเหรอคะ เหอะ! จะปิดบังหนูไปถึงไหนคะเมเม่ พี่คนนี้คือพ่อของหนู ใช่!! ไหม!! ค่ะ!!" ฉันหันไปมองไทก้าเขากอดอกยิ้มแป้นภูมิใจในตัวลูกเหลือเกิน รู้ไหมถ้าเรื่องนี้ถึงหูพ่อฉันเมื่อไหร่ตายแน่! "ไมอาฟังแม่นะ" "หยุดเลยค่ะเมเม่" มือเล็กยกขึ้นห้ามผู้เป็นแม่ไม่ให้พูดต่อ สายตาเด็ดเดี่ยวจ้องมองไปที่ผู้เป็นพ่ออย่างต้องการคำตอบ "ใช่ครับ พ่อกลับมาหาไมอาแล้ว^^" "หายไปไหนมาตั้ง6ปีคะ รู้ไหมว่าไมอาเจออะไรมาบ้าง ทำไมไม่มีความรับผิดชอบเลย-_-" คำพูดแทงใจดำเล่นเอาไทก้ารู้สึกผิดเข้าไปใหญ่ "พ่อขอโทษครับ พ่อมีเหตุจำเป็นจริงๆหลังจากนี้ไปพ่อสัญญาว่าจะไม่ทิ้งไมอากับแม่ไปไหนอีก ไมอาให้โอกาสพ่อได้ไหมครับ" "ไมอาฟังแม่ก่อน แม่กับพ่อเราต่างคนต่างอยู่แบบนี้ก็ดีอยู่แล้ว ไมอาโตเมื่อไหร่ก็จะเข้าใจแม่เอง" "เมเม่ทำไมพูดแบบนี้ ฉันตั้งใจกลับมาหาเธอกับลูกนะ อย่าผลักไสให้ฉันไปจากเธอกับลูกได้ไหม" "พอค่ะ ไมอาเหนื่อยใจ ตอนนี้ไมอาโตเป็นสาวแล้วเข้าใจเรื่องความรักดี พ่อกับเมเม่จะดีกันไมอาก็ไม่ว่าอะไรแต่มีข้อแม้" "อะไรครับ^^" "จดทะเบียนสมรสกันค่ะ วันนี้ไมอาดูหนังมาเมียหลวงถือทะเบียนสมรสทุกอย่างก็จบ-_-" "ฮะ! ไมอาไปเอาเรื่องพวกนี้มาจากไหนลูก!!" "ได้ครับ พรุ่งนี้พ่อจะพาแม่ไปจดทะเบียนสมรสเลย ไมอาต้องไปเป็นพยานให้พ่อนะครับ^^" "ค่ะ มานอนเถอะไมอาง่วงแล้ววันนี้กินเยอะไปหน่อย พรุ่งนี้ต้องตื่นมาออกกำลังกายอีกเดี๋ยวใส่ชุดสวยไม่ได้" "ครับลูกสาว" "นี่อย่าเอาแต่ใจตัวเองกันได้ไหม>[] ทำไมไม่มีใครฟังฉันเลย ไทก้าขึ้นที่นอนได้ก็หอมลูกสาวซ้ายขวาเขาคุยกับลูกถึงช่วงเวลาที่ผ่านมา เห็นลูกกอดซบเขาแล้วฉันจุกในอก พ่อลูกตัดกันยังไงก็ไม่ขาด "พรุ่งนี้ไปเขตกันให้ลูกหยุดเรียนครึ่งวันได้ไหม^^" "เรื่องนี้มันเป็นเรื่องใหญ่ถ้าพ่อฉันรู้คงเป็นเรื่อง-_-" "เมเม่ ทุกสิ่งทุกอย่างที่ฉันสร้างมาฉันยกให้เธอกับลูกทั้งหมด พรุ่งนี้ฉันจะให้ทนายชี้แจงรายละเอียดอีกที มานอนเถอะคนดี^^" ______________ แผนการของไมอาไม่ธรรมดาจริงๆ จดทะเบียนสมรสคือจบทุกอย่าง?? คอมเมนต์เยอะเดี๋ยวมาต่ออีกค่ะ
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม