บทที่5
ช่างซ่อมท่อในตำนานNC
"พะ พอแล้วไทก้า! เดี๋ยวไมอาตื่น!!!"
ไทก้าหยุดชะงักเขาหันไปมองไมอาฉันคิดว่าเขาจะหยุดแต่ไม่ใช่เขาสอดแขนใต้ขาแล้วอุ้มฉันเข้าห้องน้ำก่อนจะวางฉันไว้บนอ่างล้างหน้า
"อืมม~ เมเม่ขา~" เอวหนาถูไถจนแก่นกายแข็งกร้าวสัมผัสกับกลีบดอกไม้งามที่เปียกแฉะ
สติสตังหายวับไปกับตาฉันยอมให้เขาจูบ ยอมให้เขาลูบคลำบีบเคล้นสองเต้าดูดจุกสีหวานซ้ำแล้วซ้ำเล่า ลิ้นร้ายหยอกเย้าจนเนื้อตัวสั่นสะท้าน น้ำรักไหลเยิ้มตามกลีบสาวยิ่งเขาใช้นิ้วกรีดกรายเข้าไปในร่องลึกฉันยิ่งเชิดหน้าหายใจเข้าปล่อยเสียงครางกระเส่าออกมา
"อ๊า~"
"แน่นจัง^^"
"อย่ามามองฉันแบบนี้นะไทก้า~"
"จะมองค่ะเพราะเมเม่สวยทั้งตัวเลย ดูสิตรงนี้ก็สวยขนาดมีลูกแล้วยังเหมือนเดิมอยู่เลย"
เสียงแหบพร่าบ่งบอกว่าเขาเองก็ไม่ไหวแล้ว ห่างหายไปนานมากกับเรื่องบนเตียงเขามีอะไรกับเมเม่ในวันเรียนจบและนั่นก็เป็นครั้งแรกและครั้งสุดท้ายของเขากับเธอ
"อย่ามองนะ~ อ๊ะ~"
เขาไม่ได้มองแต่เขาใช้ลิ้นสัมผัสตามรอยแยกต่างหาก หน้าท้องแบนราบหดเกร็งเป็นจังหวะเธอทรมานจนเผลอกดหัวเขาลงไป
ซู๊ดด~
"อืออ ไทก้าขาาา~"
เสียงสองเสียงสามออกมาแล้ว ฉันห้ามตัวเองไม่ได้เผลอแอ่นสะโพกเร่าๆมือนึงก็กดหัวเขาลงไป ได้โปรดล่ะฉันจะเสร็จแล้วความรู้สึกนี้มันห่างหายไปนานฉันไม่เคยได้สัมผัสมันมานานมากแล้ว
"อ๊าาาา~"
น้ำใสๆไหลรินออกมาก็ถูกเขาดูดกลืนปานน้ำผึ้งเดือนห้า เขาส่งสายตาเจ้าเล่ห์จนฉันต้องหลับตาลง อยากทำอะไรก็ทำเลยอารมณ์ของฉันมันกู่ไม่กลับแล้ว
เอวหนาขยับลำยาวสอดใส่มันแน่นและคับมาก ฉันนิ่วหน้าจิกเล็บลงบนแผ่นหลังเขาอย่างลืมตัว
"เจ็บ~"
"ซี๊ดด แน่นเหมือนเปิดซิงเลยเมเม่~"
เสียงครางกระเส่าของฉันและเขาผสานจนเป็นหนึ่งเดียวกันเช่นเดียวกับความวาบหวามเบื้องล่างที่เข้าออกจนวาววับไปด้วยน้ำเมือกใส
น่าอายชะมัดเลย
เขาเชยคางฉันขึ้นเพื่อประกบจูบลิ้นเรียวสอดพันกันลึกซึ้งจนน้ำลายไหลยืดออกมา ไทก้ามองไปที่ชักโครกเขาอุ้มแตงเธอมาเพื่อหย่อนกายนั่งลงให้เธอได้โชว์ความสามารถของตัวเองให้เขาดู
อารมณ์ราคะในกายสาวทำให้เธอลืมความโกรธแค้นจนร่อนเอวใส่เขาเร่าๆ สะโพกผายยกขึ้นควงเอวไปมาจนคนเบื้องล่างร้องครางระงม
"อ๊ะ~ เมเม่~"
เรี่ยวแรงเฮือกสุดท้ายของฉัน ฉันหยัดกายลุกขึ้นนั่งเหยียบขอบชักโครกเพื่อส่งแรงขย่มเขา สองมือโอบรั้งคอกันพลาดตกหงายหลัง ไทก้าเองก็ประคองหลังฉันไว้แล้วแอ่นลำยาวให้ฉันขย่มจนถึงใจ
ปึก! ปึก! ปึก!!
"อ๊าา~ อ๊ะ!"
"เมเม่ฉันไม่ไหวแล้ว อ่าาา~~"
ฉันทิ้งกายลงอย่างหมดแรงเขาจึงอุ้มฉันมาเปิดน้ำเพื่อชำระร่างกายกันใหม่ ใบหน้าของฉันร้อนผ่าวต่างฝ่ายต่างรีบล้างตัวใส่เสื้อผ้าแล้วเดินออกมาเขาเองก็ตามฉันมาติดๆ
"ไมอา!!!"
"เชี้ย!" ไทก้ารีบหันไปหยิบชุดคลุมอาบน้ำมาสวมใส่ตอนนี้ลูกสาวของเขานั่งกอดอกมองทั้งสองคนด้วยสายตาคาดโทษ
"ไมอาตื่นนานหรือยังลูก!"
"นานพอที่จะรับรู้อะไรหลายๆอย่างค่ะ-_-"
"คือ....แม่ แม่ให้ช่างเขามาซ่อมท่อน้ำค่ะลูก"
"ช่างซ่อมท่อในตำนานเหรอคะ เหอะ! จะปิดบังหนูไปถึงไหนคะเมเม่ พี่คนนี้คือพ่อของหนู ใช่!! ไหม!! ค่ะ!!"
ฉันหันไปมองไทก้าเขากอดอกยิ้มแป้นภูมิใจในตัวลูกเหลือเกิน รู้ไหมถ้าเรื่องนี้ถึงหูพ่อฉันเมื่อไหร่ตายแน่!
"ไมอาฟังแม่นะ"
"หยุดเลยค่ะเมเม่" มือเล็กยกขึ้นห้ามผู้เป็นแม่ไม่ให้พูดต่อ สายตาเด็ดเดี่ยวจ้องมองไปที่ผู้เป็นพ่ออย่างต้องการคำตอบ
"ใช่ครับ พ่อกลับมาหาไมอาแล้ว^^"
"หายไปไหนมาตั้ง6ปีคะ รู้ไหมว่าไมอาเจออะไรมาบ้าง ทำไมไม่มีความรับผิดชอบเลย-_-" คำพูดแทงใจดำเล่นเอาไทก้ารู้สึกผิดเข้าไปใหญ่
"พ่อขอโทษครับ พ่อมีเหตุจำเป็นจริงๆหลังจากนี้ไปพ่อสัญญาว่าจะไม่ทิ้งไมอากับแม่ไปไหนอีก ไมอาให้โอกาสพ่อได้ไหมครับ"
"ไมอาฟังแม่ก่อน แม่กับพ่อเราต่างคนต่างอยู่แบบนี้ก็ดีอยู่แล้ว ไมอาโตเมื่อไหร่ก็จะเข้าใจแม่เอง"
"เมเม่ทำไมพูดแบบนี้ ฉันตั้งใจกลับมาหาเธอกับลูกนะ อย่าผลักไสให้ฉันไปจากเธอกับลูกได้ไหม"
"พอค่ะ ไมอาเหนื่อยใจ ตอนนี้ไมอาโตเป็นสาวแล้วเข้าใจเรื่องความรักดี พ่อกับเมเม่จะดีกันไมอาก็ไม่ว่าอะไรแต่มีข้อแม้"
"อะไรครับ^^"
"จดทะเบียนสมรสกันค่ะ วันนี้ไมอาดูหนังมาเมียหลวงถือทะเบียนสมรสทุกอย่างก็จบ-_-"
"ฮะ! ไมอาไปเอาเรื่องพวกนี้มาจากไหนลูก!!"
"ได้ครับ พรุ่งนี้พ่อจะพาแม่ไปจดทะเบียนสมรสเลย ไมอาต้องไปเป็นพยานให้พ่อนะครับ^^"
"ค่ะ มานอนเถอะไมอาง่วงแล้ววันนี้กินเยอะไปหน่อย พรุ่งนี้ต้องตื่นมาออกกำลังกายอีกเดี๋ยวใส่ชุดสวยไม่ได้"
"ครับลูกสาว"
"นี่อย่าเอาแต่ใจตัวเองกันได้ไหม>[]
ทำไมไม่มีใครฟังฉันเลย ไทก้าขึ้นที่นอนได้ก็หอมลูกสาวซ้ายขวาเขาคุยกับลูกถึงช่วงเวลาที่ผ่านมา เห็นลูกกอดซบเขาแล้วฉันจุกในอก พ่อลูกตัดกันยังไงก็ไม่ขาด
"พรุ่งนี้ไปเขตกันให้ลูกหยุดเรียนครึ่งวันได้ไหม^^"
"เรื่องนี้มันเป็นเรื่องใหญ่ถ้าพ่อฉันรู้คงเป็นเรื่อง-_-"
"เมเม่ ทุกสิ่งทุกอย่างที่ฉันสร้างมาฉันยกให้เธอกับลูกทั้งหมด พรุ่งนี้ฉันจะให้ทนายชี้แจงรายละเอียดอีกที มานอนเถอะคนดี^^"
______________
แผนการของไมอาไม่ธรรมดาจริงๆ จดทะเบียนสมรสคือจบทุกอย่าง??
คอมเมนต์เยอะเดี๋ยวมาต่ออีกค่ะ