ใบหย่าจากภรรยาที่คุณไม่รัก

ตอนที่ 11

“ไปไหนมา!” เสียงห้วนร้องถามทันทีที่พระพายก้าวขาเข้าไปในบ้าน สัมผัสได้ถึงบรรยากาศที่ตึงเครียดเมื่อเห็นใบหน้าบึ้งตึงของคนถาม

“ไปกินข้าวมา”

“ที่บ้านไม่มีข้าวให้กินงั้นเหรอ แล้วไปกินถึงไหนถึงกลับเอาตอนเกือบห้าทุ่ม”

“ไปกินหมูกระทะมา นายมีธุระอะไรหรือเปล่า” น้ำเสียงคนถามยังคงความปกติ ไม่ได้ร้อนรุ่มเหมือนที่อีกคนกำลังเป็น

“ทำไม เดี๋ยวนี้ถ้าต้องถามว่าเธอไปไหนมาไหนจะต้องมีธุระเท่านั้นงั้นเหรอ” สิงหาเลิกคิ้วถาม กรามเผลอบดเข้าหากันเพียงแค่นึกถึงเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นก่อนหน้านี้ ซึ่งเขาเห็นทุกอย่างด้วยตาของตัวเอง

“ปกติก็ไม่เคยสนใจอะไรอยู่แล้วไม่ใช่เหรอ ที่วันนี้ไปกินข้าวก็เลยไม่ได้บอก”

“เธอตั้งใจจะเล่นสงครามประสารทงั้นเหรอพาย”

“ฉันไม่เคยทำแบบนั้นอย่ามากล่าวหากันจะดีกว่า ถ้านายไม่ได้มีธุระอะไรที่จะคุยขอตัวก่อนนะ เหนียวตัว อยากอาบน้ำ” คนที่พยายามหลีกเลี่ยงการปะทะหวังจะปลีกตัวออกมา ทว่าคนตัวสูงกลับเดินมาคว้าข้อมือแล้วดึงกระชากเข้าหาลำตัวเขาอย่างรุนแรง

ปึก~

“อ๊ะ!” คนร้องหลุดสีหน้าเหยเกออกมาให้เห็น ทว่าอีกคนก็ยังคงหงุดหงิด หัวร้อนไม่ต่างจากเดิม

“ออกไปกินข้าวกับผู้ชาย พอกลับบ้านมาเจอหน้าผัวแล้วทำหน้าทำตาเหมือนไม่สบอารมณ์เลยนะ ทำไม…. เกิดเบื่อผัวที่บ้านแล้วมีความสุขกับการไปกินข้าวกับแฟนเก่าว่างั้น?”

“อะไรนะ?” พระพายขมวดคิ้วเข้าหากัน พยายามที่จะแกะมือหนาออกห่าง ทว่าเขาไม่คิดจะปล่อยเธอ

“พูดบ้าอะไรของนาย”

“ไม่ต้องมาเสแสร้งจะดีกว่า เธอทำอะไรเธอรู้อยู่แก่ใจอยู่แล้วไม่ต้องมาแสดงละครตบตาหรอก”

“ในเมื่อคิดแบบนั้นแล้วฉันควรอธิบายอะไรล่ะ ในเมื่อเชื่อแบบนั้น คิดแบบนั้น ก็ให้มันจบที่ความคิดของนายเถอะ”

“ที่ไม่คิดจะอธิบายเพราะสิ่งที่ฉันพูดมันคือเรื่องจริงมากกว่า”

“สิงหา! ไม่อยากจะเชื่อเลยนะว่านายจะบ้าได้ถึงขนาดนี้” คนฟังกดปลายลิ้นเข้ากับกระพุ้งแก้มจากนั้นก็เลือกที่จะหลุดเสียงหัวเราะออกมาอย่างเย้ยหยัน

“บ้างั้นเหรอ ถ้าเธอจะเห็นฉันเป็นแบบนั้นแล้วเธอจะมาแต่งงานกับฉันทำไม” พระพายถึงกับชะงักกับสิ่งที่ได้ฟัง จนป่านนี้เขายังไม่เข้าใจอีกเหรอว่าลึกๆ ในใจเธอไม่ได้คิดอะไรแบบนั้น ไม่ได้จะตำหนิ ที่พูดแบบนี้ก็แค่ต้องการเตือนสติก็แค่นั้น

“ฉันเคยบอกนายไปแล้วว่าที่ฉันยอมแต่งงานแทนพิณ มันเป็นเพราะฉันอยากชดเชยทุกอย่างให้นาย”

“พูดเพื่อให้ตัวเองดูดีแล้วปล่อยให้คนอื่นดูเลวน่ะเหรอ อย่าพยายามทำเหมือนหวังดีหรืออยากชดเชยทุกอย่างให้ฉันเลยดีกว่า เพราะถ้าเธอเห็นฉันเป็นเพื่อน และถ้าเธอหวังดีกับฉันจริงๆ เธอจะไม่มีวันทำแบบนี้กับเพื่อนของตัวเองเด็ดขาด เธอจะไม่มีทางหักหลังฉัน แม้คนที่เธออยากปกป้องจะเป็นน้องสาวของตัวเองก็ตาม”

“งั้นก็ตามนั้นเลย ถ้าสิ่งที่ฉันพยายามมันไม่มีความหมาย ถ้านายจะมองว่าฉันเลวก็ตามนั้นเลย ฉันเหนื่อยจะอธิบาย เหนื่อยจะพูดอะไรแล้ว”

“ฉันเคยบอกเธอแล้วว่าถ้าเธอไม่อยากอยู่ในสภาพนี้ เธอก็แค่พูดว่าน้องเธอไปมุดหัวอยู่ที่ไหน แค่เอาตัวน้องเธอมาแลกทุกอย่างก็จบ แต่ในเมื่อเธออยากเป็นคนดี อยากปกป้องน้องสาวเลวๆ เธอก็ต้องทนต่อไป ทนจนกว่าฉันจะพอใจ”

“แล้วทุกวันนี้ฉันไม่ได้ทนเหรอ อะไรที่นายต้องการฉันให้นายทุกอย่าง แค่ทุกวันนี้ที่กลั่นแกล้งกันนี่ก็ยังไม่พอเหรอ”

“มันเทียบกันไม่ได้เลยสักนิด ต่อให้เธอจะเจ็บมากกว่านี้มันก็เทียบกับสิ่งที่ฉันได้รับไม่ได้อยู่ดี” พระพายเม้มริมฝีปากเข้าหากัน อยู่ดีๆ กระบอกตามันก็ร้อนผ่าว สี่เดือนผ่านไปก็แล้ว เธอต้องรอจนถึงเมื่อไหร่กว่าทุกอย่างมันจะดีขึ้นแบบที่คาดหวัง อีกกี่วัน หรือวันนั้นมันไม่มีอยู่จริง

“ถ้าไปกินข้าวกับแฟนเก่าจนพอใจแล้ว ก็ไปอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าให้มันเรียบร้อย อย่าให้มีกลิ่นของผู้ชายคนอื่นติดมาเวลาที่เธอต้องทำหน้าที้มียให้กับผัวอย่างฉัน” คนฟังใจหายจนต้องกำสายกระเป๋าเอาไว้แน่น

นับวันสิงหาก็ยิ่งร้ายกาจ เขาคนเดิมที่เคยอ่อนโยนและนิสัยดีมากกว่านี้จะหายไปแล้ว ไม่เหลือแล้วจริงๆ

พระพายพาร่างกายและหัวใจพังๆ ของตัวเองขึ้นมาที่ห้อง ในตอนที่ทะเลาะกันไม่เห็นแม่บ้านเลยซักคนและมันก็เป็นแบบนี้เหมือนทุกครั้งบางทีสถานการณ์แบบนี้ที่เกิดขึ้นภายในบ้าน มันอาจจะกลายเป็นเรื่องเคยชินไปแล้ว เพราะแทบไม่มีวันไหนที่ระหว่างเธอและเขาจะไม่มีปากเสียง ทั้งที่ไม่ได้อยากทะเลาะแต่อีกคนก็ชวนทะเลาะอยู่ดี

ร่างบางเข้าไปจัดการตัวเองในห้องน้ำ ก่อนจะเดินกลับออกมาสวมใส่ชุดนอนในแบบที่สิงหาชอบ อันที่จริงของพวกนี้ไม่ใช่ของของเธอแต่มันเป็นของที่เค้าเตรียมไว้สำหรับเจ้าสาวตัวจริงของเขา ที่วันนี้เธอจำเป็นต้องใส่เสื้อผ้าพวกนี้เพราะเธอเป็นเพียงแค่ตัวแทนเป็นตัวแทนสำหรับทุกเรื่อง แต่สุดท้ายสักวันเธอก็คงเคยชินกับความรู้สึกพวกนี้ไปเอง

เกือบจะเข้าสู่ห้วงนิทราหากคน ที่สั่งให้เธอขึ้นมาอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าไม่ตามขึ้นมาบนเตียงพร้อมกับการเลื่อนใบหน้าเข้ามาคลอเคลีย จากจูบที่คอก็เลื่อนมาจูบที่ปาก ต่อให้จะลึกซึ้งขนาดไหนสิงหาก็ย้ำเสมอ ว่ามันเป็นเพียงหน้าที่ที่เธอต้องทำเพื่อทดแทนที่น้องสาวของเธอเลือกที่จะทิ้งเขา สำหรับสิงหาทุกอย่างมันเป็นแค่เซ็กซ์ เซ็กซ์ที่เขทต้องการเพียงเพื่อเสพสม พออิ่มหนำจนเต็มคราบ เขาก็เลือกที่จะหันหลังให้เธอ ไม่เคยมีคำพูดที่ปลอบโยน ไม่มีคำพูดที่หวานหู หรือคำพูดที่ทำให้รู้สึกดี อย่าได้คิด อย่าริอ่านที่จะไปคาดหวัง เพราะเธอไม่มีวันได้ในสิ่งที่เธอต้องการ

“จิ๊” น้ำเสียงหงุดหงิดเล็ดลอดออกมาจากริมฝีปากหนาที่เคล้าปะปนกับกลิ่นแอลกอฮอล์จางๆ ในตอนที่ฝ่ามือใหญ่เผลอลงน้ำหนักลงบนอกนุ่มแรงๆ แล้วเธอปัดมือของเขาเอง

มือเรียวเผลอยกขึ้นปัดป้องอยู่บ่อยครั้ง ทำเหมือนไม่ได้เต็มใจ ทั้งที่เคลื่อนไหวกันบนเตียงมาจนนับครั้งไม่ถ้วน

สิงหาปรายตามองคนในอ้อมกอด มองหยาดน้ำตาที่หล่อเลี้ยงอยู่ในตากลมสวย แต่เขาก็ยังคงยืนยันคำเดิมว่าเขาไม่ได้รู้สึกอะไรกับการที่ต้องเห็นน้ำตาของเธอ ต่อให้เธอจะร้องกี่ครั้ง ทุกอย่างก็ยังเหมือนเดิม เขาไม่ได้รู้สึกอะไรกับเธอที่เป็นเพื่อนสนิทที่เคยหักหลังเขาเหมือนเดิม

“โอ๊ย!” พระพายหลุดเสียงเมื่อฝ่ามือใหญ่ขย้ำสะโพกเธออย่างแรงเสมือนกำลังมันเขี้ยว ในยามที่จมูกโด่งคมคลอเคลียซอกคอขาว ได้กลิ่นหอมจากน้ำหอมปรับอากาศผสานกับกลิ่นหอมสะอาดสะอ้านจากร่างบางสะกิดหัวใจแกร่งได้เป็นอย่างดี

“ที่จริง ไม่ต้องเอาคืนฉันด้วยวิธีนี้ก็ได้นะ”

“เงียบ”

“อย่างน้อยๆ เราสองคนก็เคยเป็นเพื่อนกันนะ ความแค้นมันทำให้นายลืมทุกอย่างไปหมดแล้วหรือไง”

“ไม่เคยจำ” สิงหาหลุดปากพูดความจริงเมื่อใบหน้าผู้หญิงคนหนึ่งแทรกเข้ามาในความทรงจำ

พระพายทำเหมือนตั้งใจจะพูดอะไรสักอย่าง ทว่าพอทบทวนคำพูดของเขาแล้วทำให้เธอเลือกที่จะเบือนหน้าออกไปอีกทาง

ตามใจเขาเถอะ แบบไหนที่มันทำให้เขาพอใจก็แล้วแต่เขาเลย เธอไม่มีปัญญาไปคัดค้านแล้ว เธอไหวแค่นี้จริงๆ

สิงหาโน้มตัวลงมาประชิดร่างบางบนเตียงก่อนจะกดริมฝีปากลงบนเรียวปากเอิบอิ่มที่สั่นระริกเพราะความหวาดกลัว

ในตอนที่ปากแนบชิดกันสิงหามองเห็นตากลมคู่นั้นกลอกกลิ้งไปด้วยหยาดน้ำตาปะปนกับความรู้สึกสับสน บดจูบให้ลึกซึ้งขึ้น หวังสิ่งเดียวคือให้ตัวเขาลืมเรื่องที่ทำให้เจ็บปวด ใช้เซ็กซ์บรรเทาทุกอย่าง แม้มันไม่ได้จีรังก็ตาม

พระพายสนองความต้องการ และให้ทุกอย่างที่เขาต้องการเฉกเช่นทุกครั้ง สิงหาสอดลิ้นเข้าไปในโพรงปากบาง แขนเรียวตวัดขึ้นโอบรอบลำคอของเขาก่อนจะยอมเผยอปากให้จูบอย่างว่าง่าย ลิ้นเล็กตวัดจูบตอบเงอะงะ ความหวานจากปากอิ่มทำให้สิงหาอยากเดินหน้าต่อ ยิ่งเธอยินยอม สัญชาตญาณความเป็นชายก็ยิ่งยากที่จะหยุดยั้งได้อีกต่อไป มันก็เหมือนทุกครั้งที่เราใกล้กัน

ทั้งที่เขาแค่อยากแก้แค้น แต่บางครั้งทุกอย่างมันก็เกินที่จะควบคุม

“อือ~” เสียงครวญครางเล็ดลอดออกมาอย่างแผ่วเบาเมื่อนิ้วยาวเหยียดวางทาบอกอวบพร้อมกับออกแรงขย้ำ เคล้นคลึงอย่างเบามือทว่ากลับทำร่างบางครางแทบไม่เป็นภาษา

ริมฝีปากผละออกจากกันก่อนที่พระพายจะเชิดใบหน้าขึ้น กลิ่นหอมจากซอกคอขาวผ่องทำสิงหาควบคุมตัวเองยากกว่าเก่า ใบหน้าหล่อเหลาซุกไซ้ซอกคอพร้อมกับขบเม้มอย่างหยอกล้อ กลิ่นกายสาวกระตุ้นความแข็งแกร่งให้เดินหน้าค้นหาทุกอย่างต่อไป

“อ๊ะ~ สะ สิง…” ริมฝีปากอวบอิ่มครางกระเส่าเมื่อชุดนอนตัวบางหลุดจากร่างกายสะอาดสะอ้าน ฝ่ามือใหญ่บีบเคล้นความอบอิ่มของก้อนเนื้อขาวผ่อง ขาเรียวบดเบียดเข้าหากันในตอนที่ชายหนุ่มดันตัวลงต่ำ ใช้ลิ้นและปากทักทายปลายถันสีหวานที่แข็งชันตอบรับทันทีที่แตะปลายลิ้นละเลงลงไป

“อ๊ะๆ”

ความอดทนขาดสะบั้นเมื่อคนตัวเล็กกว่าเปิดทางให้ด้วยความเต็มใจ นิ้วยาวเหยียดบีบเคล้นความอวบอิ่มขณะที่ปลายลิ้นตวัดรัวเร็วละเลงยอดถันและขบเม้มอย่างตะกละตะกลาม พระพายครวญครางออกมาด้วยความเสียวซ่าน สองมือทั้งกดและปล่อยสลับกันในยามที่ริมฝีปากระรานหน้าอกของเธอหนักขึ้น เสียงกรีดร้องด้วยความเสียวถูกเปล่งออกมาเมื่อสิงหาลากปลายลิ้นอย่างเชื่องช้าตามผิวเนียนละเอียด ความใจเย็นแปรเปลี่ยนเป็นร้อนแรงเมื่อลิ้นสากสะกิดกับยอดถันเสมือนเป็นการหยอกล้อให้คนตัวเล็กคล้อยตาม

ความอดทนสะบั้นซ้ำเมื่อปากอวบอิ่มแตะลงที่แก้มสาก สิงหาเผลอมองคนใต้ร่างด้วยความรู้สึกที่อธิบายออกมาเป็นคำพูดได้ไม่ถูก เมื่อเขาหยุดการกระทำเธอก็ลืมตามองอย่างอ้อยอิ่ง อยู่ดีๆ ความน้อยใจก็ฉายชัดในตากลมคู่นั้น ความน้อยใจแปรเปลี่ยนเป็นอ้อนวอนจนเขาต้องก้มลงไปจูบเธอใหม่ ใช้มืออีกข้างปลดกระดุมกางเกงยีนส์จะใช้เท้าถีบให้ร่วงลงไปอยู่ที่ปลายเตียง

“ทำหน้าที่เมียได้ดีนี่” สิงหาเอ่ยถามขณะที่แยกเรียวขาขาวออกจากกัน ความใหญ่โตเกินมาตรฐานเหยียดขยายอวดความยิ่งใหญ่และความพร้อมที่เต็มร้อย เขาควบคุมตัวเองได้ดีมาโดยตลอด แต่ครั้งนี้มันไม่ใช่ ครั้งนี้เขาควบคุมความรู้สึกของตัวเองไม่ได้เลย

“ถ้าฉันอยากทำให้นายพอใจฉันต้องทำแบบนี้ไม่ใช่เหรอ”

“หึ! เธอเป็นคนเลือกเอง งั้นก็อย่ามาเสียใจทีหลังก็แล้วกัน” สิงหาแทรกกายที่กลางหว่างขา กดสายตามองต่ำตอนที่หัวเห็ดแดงก่ำจ่อปากทางรักคับแคบ

ไม่แน่ใจว่าเขาไม่เก่งเรื่องเล้าโลมหรือมองว่าเรื่องระหว่างเราและเธอมันเป็นแค่เซ็กซ์ เอวสอบขยับเข้าหาแรงๆ กระทั้นกระแทกลำรักเข้ากับจุดอ่อนไหว ตอกเข้าหนักๆ จนสุดความยาวของมันในครั้งเดียว

ปึก!

“อื้ออ!” เสียงร้องและแรงผวาทำสิงหาชะงักเล็กน้อย บดกรามเข้าหากันแน่นเมื่อความคับแคบบีบรัดช่วงล่างจนปวดหนึบไปหมด เคยมีอะไรกันมาหลายครั้งก็จริง แต่ครั้งนี้เขากลับรู้สึกว่าเขารุนแรงกับเธอมากเกินไปหรือเปล่า

“เจ็บมาก?” น้ำตาของคนถูกถามพรั่งพลูออกมาจากตากลมสวย ไร้เสียงตอบกลับ ยืนยันว่าเธอไม่ได้ต้องการความเห็นใจ

ในเมื่ออวดเก่งแบบนั้นก็ดี เพราะเขาเองก็ไม่ได้อยากแคร์ไม่อยากสนใจไม่ได้อยากรับรู้เรื่องของความรู้สึกของเธอไม่ว่าจะรู้สึกแบบไหนก็ตาม

นิ้วสวยที่จิกบนแขนของสิงหาอย่างแรงตอนที่โดนกระแทกเปลี่ยนมาโอบกอดตัวเขาเอาไว้หลวมๆ

สิงหายกมือสางเส้นผมของตัวเองลวกๆ พยายามขยับเข้าออกในตัวของเธออย่างใจเย็นทั้งที่แทบรอไม่ไหว ช่องทางรักที่ไม่เคยผ่านมือใครก่อนมาเจอเขาบีบรัดตัวตนของเขาอย่างแรงจนเผลอเชิดใบหน้า หลุดเสียงครางออกมาอย่างพึงพอใจ

สุดท้ายใบหน้าของผู้หญิงที่เขาตั้งใจจะแต่งงานด้วยก็ฉายซ้ำขึ้นมาในความทรงจำอีกครั้ง ไม่รู้ตัวด้วยซ้ำว่าขณะที่ขยับกายเข้าออกในกายของผู้หญิงอีกคน เขากลับเผลอเอ่ยชื่อผู้หญิงคนนั้นออกมา

“พิณ… พี่คิดถึงพิณ”