แสงแดดอ่อนๆ แทรกผ่านผ้าม่านสีขาวผืนบางที่ประตูกระจกริมระเบียงเข้ามาในห้อง จนกระทบเข้ากับใบหน้าหล่อเหลาราวเทพบุตรของคนตัวโตที่กำลังหลับฝันหวาน ดวงตาคมกริบค่อยๆเปิดปรือขึ้น ก่อนก้มหน้ามองความหนักอึ้งที่อยู่บนหน้าอกหนั่นแน่นของตนเองทันที
คนหล่ออมยิ้มมุมปากน้อยๆ แววตาทอดมองไปยังคนตรงหน้าอย่างรักใคร่ นานมากแล้วที่เขากับเธอไม่ได้กอดเกี่ยวกันขึ้นสวรรค์แสนหวานแล้วนอนหลับในอ้อมกอดขอกันและกันแบบนี้
ใบหน้าสวยหวานแสนคุ้นตาที่เขายังจำฝังใจไม่มีลืมเลือน เขาชอบตอนที่เธอปราศจากเครื่องสำอางแบบนี้ที่สุด เพราะเธอดูเป็นธรรมชาติสวยหวานอ่อนเยาว์จนน่าหลงใหล และทุกเช้าที่เขาตื่นมานอนมองหน้าเธอนานๆแบบนี้ มักตามมาด้วยการที่เธอจะโดนเขารังแกทุกครั้งไป
เขาจำเหตุการณ์เมื่อคืนได้ดี เพราะเขาไม่ได้เมาขนาดนั้น ที่ยอมให้บาเทนเดอร์หนุ่มน้อยนั่นขึ้นมาส่งเพราะรู้สึกเหงา มีเพื่อนคุยหรือมีคนให้ความสำคัญเป็นห่วงเขาสักครู่ก็ย
