บทที่ 7 ตอนที่ 4

1405 คำ

"อื้อ...อืม..." หญิงสาวเริ่มครางต่อต้าน แต่ร่างกายของหล่อนกลับไร้ซึ่งเรี่ยวแรงแม้จะผละห่างออกจากอันตรายร้ายแรงนี้ ศิขราเบียดชิดเข้ามาเรื่อยๆ จนหลังของหล่อนชนติดกับพนักโซฟา มือใหญ่จึงเอื้อมโอบกอดแล้วดันตัวเองเบียดเสียดมากขึ้นทุกที สื่อความหิวโหยและกระหายในรสสวาทที่กำลังตักตวงเอาจากหล่อนชัดเจน ชายหนุ่มย้ำย้อนรอยจูบด้วยการขบเม้มกลีบปากหวานฉ่ำเป็นจังหวะ ท่าทีของหล่อนงกๆ เงิ่นๆ แข็งทื่อคล้ายกำลังสับสนในสัมผัสที่แปลกใหม่ไม่คุ้นเคยสำหรับหล่อน แต่ก็ใช่ว่าจะไร้เดียงสาจนไม่รู้ว่ามันคืออะไร เพียงแต่หล่อนควบคุมตัวเองไม่ได้เท่านั้น...จิตวิญญาณของหล่อนกำลังถูกประโลมเล้าชักจูงให้จมดิ่งลงสู่อเวจีที่ดำมืดเกินพรรณนา เรียวลิ้นอุ่นชื้นละลาบล้วงปาดเลียกลีบปากสีหวานทีละน้อยร่วมด้วย ในขณะที่เขากำลังป้อนจูบดูดดื่ม มือใหญ่สอดเลื้อยไปทางด้านหลัง ลูบคลำไปตามผิวเนื้อที่ยังมีเสื้อของเขาเองสวมทับร่างของหล่อนอยู่ เพี

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม