บทที่ 29
คีแรนหน้าบูดบึ้งอยู่หลังโต๊ะทำงานของตัวเอง ความหงุดหงิดกำลังก่อหวอดอยู่ภายในอกจนแทบจะทะลักออกมา เขาไม่เคยเป็นแบบนี้มาก่อน ไม่เคยยอมให้เรื่องอื่นที่ไม่ใช่เรื่องงานเข้ามารบกวน แต่ตอนนี้ในหัวมีแต่เรื่องราวของพราวเนตรเต็มไปหมด ทั้งภาพทั้งเสียงชัดเจนเต็มความรู้สึกจนเขาแทบคลั่ง
“บ้าเอ๊ย!”
เขานั่งกระสับกระส่ายด้วยความอึดอัด ไม่อยากเชื่อเลยว่าพราวเนตรจะมีอิทธิพลกับตัวเองถึงเพียงนี้
มือใหญ่กำแน่น กรามแกร่งขบกันตลอดเวลา ดวงตาคมกริบเต็มไปด้วยความเดือดดาล
ทำไมเขาจะต้องมานั่งคิดถึงแต่เรื่องของพราวเนตรด้วย ทำไมจะต้องยอมให้เรื่องของหล่อนเข้ามารกสมองด้วย หล่อนจะทำอะไร จะเป็นอะไรก็ช่างหล่อนสิ ขอเพียงแค่หล่อนมาทำหน้าที่ตามที่เขาต้องการก็พอแล้วไม่ใช่หรือ
ชายหนุ่มกระแทกลมหายใจออกมาแรงๆ อย่างหงุดหงิด ก่อนจะต่อสายหาคนสนิทของตัวเองทันที
“หาโสเภณีให้ฉันคนหนึ่ง ฉันจะใช้งานวันนี้”
“ครับคุณคีแรน”
เ
