เธอหนีฉันไม่พ้นหรอก

1105 คำ
กระแสข่าวยังคงพุ่งเป้ามาที่เอวากับลูก เด็กน้อยตัวเล็กกลายเป็นจำเลยของสังคมรูปของวันใหม่โชว์เต็มหน้าฟีด ภาพของเธอที่ถูกผู้ปกครองคนอื่นๆถ่ายรูปไว้ทำให้วายุรับรู้ว่าตอนนี้วันใหม่ย้ายไปเรียนที่ไหน //วายุ// ผมเปลี่ยนรถเป็นรถตู้เพื่อที่เอวาจะได้ไม่รู้ วันนี้เธอมารับลูกเพียงคนเดียว เมื่อแท็กซี่ขับออกไปผมก็ให้ลูกน้องขับตามเธอไปจนถึงคอนโดหรู ผมว่าแล้วว่าพี่สาวผมต้องอยู่เบื้องหลังแน่ “นี่มันคอนโดของคุณวาริสนี่ครับ” “ใช่ แต่คนของพี่สาวกูเยอะจังวะแบบนี้ต้องเอามากันกูแน่เลย” “จะเอายังไงต่อดีครับ” “มึงให้คนเข้าไปสืบเพื่อดูคนของพี่กูว่าอยู่เยอะไหม ยังไงกูก็ต้องคุยกับเอวาเรื่องวันใหม่ให้รู้เรื่อง!” “ครับ ถ้างั้นวันนี้เรากลับกันก่อนนะครับ” วายุกลับมาที่บ้านก็เจอความวุ่นวายเมื่อริชชี่บุกเข้ามาถามถึงข่าวที่เกิดขึ้น เธออยากรู้ความจริงแถมพี่สาวผมก็ยังช่วยผสมโรงกับริชชี่ด้วย พี่สาวผมยังจำเป็นอยู่ไหมวะ “คุณวายุกับเอวาสวมเขาให้ริชชี่มาตลอด คุณทำแบบนี้กับริชชี่ได้ไงคะ!!” “นั่นสิไอ้วาแกทำแบบนี้ได้ไงกัน” “อะไรนักหนาวะ กลับไปได้แล้วริชชี่อย่าให้ผมต้องเอาคนมาลากเธอออกไปนะ!!” “ที่คุณทิ้งริชชี่ก็เพราะอีเอวาใช่ไหม คุณพูดมาเลยทำไมคุณถึงทำกับริชชี่แบบนี้” “ริชชี่!! หยุดบ้าสักทีได้ไหมแล้วออกไปจากบ้านผม พี่เองก็เหมือนกันอย่าคิดว่าผมไม่รู้ว่ากำลังจะทำอะไร!” วาริสกระตุกยิ้มท้าทายน้องชายที่กำลังหัวร้อนได้ที่แต่พอริชชี่จะเข้ามาใกล้วายุก็ถูกวายุจับแขนแล้วลากออกมาโยนไว้นอกบ้าน ความแค้นและความอับอายทำให้ริชชี่ต้องกำหมัดแน่น เธอรีบเช็ดน้ำตาแล้วขับรถออกมาหาสาเพื่อระบายเรื่องนี้ แม้สาจะรู้เรื่องราวอยู่แล้วแต่ก็ไม่อยากพูดอะไรทุกอย่างมันเกิดขึ้นเพราะความผิดพลาด เอวาไม่ได้ตั้งใจให้เรื่องมันเป็นแบบนี้ “กูควรจะทำยังไงวะสา กูโกรธ กูเจ็บ เจ็บไปทั้งหัวใจเลย!!” “อีริชชี่กูเคยเตือนมึงไปแล้วว่าคุณวายุแม่งไว้ใจไม่ได้ พี่สาวกูทำงานกับเขากูเห็นเขาเปลี่ยนผู้หญิงยิ่งกว่าเปลี่ยนรองเท้าอีก” “ทำไมต้องเป็นมันที่ท้อง ทำไมไม่เป็นกู!” “โชคชะตากำหนดมาแบบนี้มันห้ามได้หรือไง ตอนเอวามันท้องมันลำบากมากมึงก็รู้ มันไม่เคยคิดจะบอกคุณวายุ ไม่เคยเรียกร้องอะไรเลยด้วยซ้ำ ที่คุณวายุเขาเขี่ยมึงเพราะเขาไม่ได้รักมึง เขารักแต่ตัวเองแค่นี้มึงดูไม่ออกหรือไง” “ตอนนี้เอวามันอยู่ที่ไหนกูอยากไปหามัน” “ถ้าไปด้วยความโมโหไม่ต้องเสือกไป แต่ถ้าจะไปเพื่อปรับความเข้าใจที่ต้องมาทนทุกข์เพราะผู้ชายคนเดียวกันกูจะพามึงไปเอง” “อืม!!” วันต่อมา เอวาพาลูกสาวออกมาทานข้าวข้างนอกกับสา เพราะสาบอกว่าริชชี่ต้องการจะปรับความเข้าใจกับเธอ เธอจึงยอมออกมาข้างนอกแม้จะมีคนของคุณวาริสตามมาดูแลความปลอดภัยก็ตาม ริชชี่พยายามฝืนใจที่จะคุยกับวันใหม่เพราะเธอไม่ชอบเด็กและไม่คิดจะชอบด้วย ต่อให้ไม่มีวันใหม่ความรู้สึกของเธอกับเอวามันก็ไม่เหมือนเดิมแล้ว “ริชชี่มึงต้องเข้มแข็งนะ กูผ่านจุดนั้นมาแล้วกูเชื่อว่ามึงต้องผ่านมันไปได้ดีกว่ากู” เอวาตักกับข้าวให้ริชชี่แต่ริชชี่กับเขี่ยเอาไว้ข้างจานและยกแก้วน้ำขึ้นมาดื่ม “อืม กูจะต้องผ่านมันไปให้ได้” “กูดีใจนะที่พวกเราสามคนกลับมารักกัน มาๆชนแก้วกันหน่อย” สาพยายามเป็นกาวใจให้เพื่อนแม้ตัวเองจะรู้ว่าริชชี่ยังไม่เหมือนเดิม อีกด้าน.... วายุนั่งดูรูปที่ริชชี่ส่งมาก็กระตุกยิ้มทันที ผู้หญิงนี่น่ากลัวชะมัดเลยแค่นี้ตนก็ไม่ต้องทำอะไรมากแล้ว [ถ้าอยากได้ตัววันใหม่ก็มาหาริชชี่บ่อยๆนะคะ ริชชี่รักคุณและก็รักลูกของคุณมากด้วย] หน้าจอที่ดับลงทำให้รอยยิ้มของผู้ชนะเผยออกมาจากใบหน้าของวายุ “นายจะให้ผมทำอะไรต่อครับ” “เอาตัวเอวากับลูกมาให้ได้ เดี๋ยวพรุ่งนี้ให้คนไปดักรอที่โรงเรียนห้ามทำร้ายเอวาเด็ดขาด ได้ตัวแล้วเอาไปไว้ที่บ้านยายกูเลย และอย่าบอกใครเดี๋ยวเสร็จจากประชุมพรรคกูจะรีบตามไป อย่าให้พลาดนะ!” ผมกำชับลูกน้องเพราะผมวางแผนให้ริชชี่เป็นคนพาเอวาออกมา จากนั้นค่อยซ้อนแผนเอาลูกน้องไปเอาตัวเอวากับลูกผมมาอีกที “ครับ” “เธอหนีฉันไม่พ้นหรอกเอวา...” วันต่อมา เอวาเดินจูงมือลูกสาวข้ามถนนเพื่อเตรียมขึ้นรถของริชชี่ที่จอดอยู่แต่จู่ๆก็มีรถตู้สีดำไม่ติดแผ่นป้ายทะเบียนขับมาจอดตรงหน้าเธอ เอวารีบอุ้มวันใหม่เพื่อจะหนีแต่ชายฉกรรจ์กับกระชากเธอกับลูกขึ้นมาบนรถแม้จะมีคนเห็นแต่ก็ไม่มีใครกล้าเข้ามาช่วย “ปล่อยฉันกับลูกไปเดี๋ยวนี้พวกแกต้องการอะไร!!” “ปล่อยมี๊หนูนะ อย่ามาจับมี๊หนู!!” วันใหม่พยายามตีแขนของผู้ชายที่จับแม่ของเธอ ทำให้ชายคนนั้นง้างมือขึ้น “นี่อย่าทำอะไรลูกฉันนะ!!” เพียงแค่ชายฉกรรจ์ง้างมือเอวาก็รีบกอดลูกเอาไว้ วันใหม่เริ่มร้องไห้เพราะความกลัวเอวาเลยต้องโอ๋ให้เงียบก่อนที่พวกนี้จะทำร้ายเธอกับลูกอีก “พวกแกต้องการอะไร จะพาฉันกับลูกไปที่ไหน” “เงียบๆเถอะอย่าสอดรู้ให้มันมากนัก” “มี๊ขาหนูกลัวค่ะฮือออ” “ไม่ต้องกลัวนะคะมี๊จะไม่ให้ใครมาทำอะไรหนูเด็ดขาด”
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม