วาริสยอมเล่าเรื่องทุกอย่างให้คุณพ่อฟังมันทำให้ฝ่ามือหนาๆตบเข้าที่ใบหน้าวายุเต็มๆ วายุถึงกับเซไปตามแรงแต่วาริสกกับไม่แยแสแม้แต่น้อย
“ทำได้ยังไง แกทำร้ายอนาคตของเด็กผู้หญิงสองคนได้ยังไงไอ้วา!!”
“ก็ผมไม่รู้”
“แต่ตอนนี้แกรู้แล้วนี่ จัดการอะไรสักอย่างสิแกกำลังจะได้ทำงานใหญ่ ได้อยู่กับคนที่มีอำนาจแกคิดบ้างไหมถ้าแกถูกแฉเรื่องทำผู้หญิงท้องแล้วทิ้งมันจะเป็นยังไง พรรคของเรามันจะฉิบหายแค่ไหนแกคิดบ้างไหม!!”
“พ่อก็ถามลูกสาวพ่อสิว่าเอาเอวากับลูกผมไปซ่อนไว้ที่ไหน!” วายุหันมามองพี่สาวที่ทำหน้าไม่รู้ไม่ชี้
“ฉันจะไปรู้ได้ไง ป่านนี้คงไปอยู่บ้านผู้ชายคนนั้นแล้วหรือเปล่า แกอย่าเข้าไปยุ่งเลย”
“ถ้าจะมีผัวใหม่ก็มีไปเถอะแต่ผมจะเอาลูกมาเลี้ยงเอง”
วาริสทนฟังความเห็นแก่ตัวของน้องชายไม่ไหวจึงหนีขึ้นมาด้านบนเพื่อส่งข้อความบอกเอวา วันนี้เธอคงไปทานมื้อเย็นด้วยไม่ได้แล้ว ที่บ้านกำลังมีหมาบ้าอาละวาด
//วายุ//
คนของพ่อช่วยกันตามหาเอวากับวันใหม่แทบจะพลิกแผ่นดิน ผมเองก็ปั่นราคาตลาดหุ้นของไอ้ตุลย์ผู้ติดตามของเอวาจนตกระเรระนาด โรงงานกระจอกเดี๋ยวก็เจ๊ง!
“นายครับผมให้คนสะกดรอยตามคุณตุลย์แล้ว ตอนนี้มันกลับมาทำงานปกติแถมยังเข้าไปขนของที่หอของคุณเอวาหมดแล้วแต่ยังไม่มีใครเห็นคุณเอวาครับ”
“โรงเรียนอนุบาลล่ะ”
“คุณหนูไม่ได้ไปเรียนครับ”
“คอยดูไว้ก่อนอย่างเอวาจะไปไหนรอด อย่าลืมถ่ายรูปเอวากับไอ้เวรนั่นไว้ด้วยนะ”
“ครับ”
ผมมองไอแพดราคาแพงที่กำลังแสดงผลกราฟหุ้นของบริษัทเล็กๆที่กำลังล่วงเอาล่วงเอา แต่มันกลับล่วงได้ไม่นานตอนนี้มันกลับพุ่งขึ้นจนน่าสงสัย
อีกด้าน...
“แผนการหมารอบกัดอย่างแกฉันรู้ทันหมดแหละ”
วาริสกำลังกว้านซื้อหุ้นและปั่นราคาจนพุ่งสูงปรี๊ด ทำให้วายุหัวเสียไม่ใช่น้อยเมื่อเสียงรถของวายุขับออกไปวาริสก็รีบโทรหาตุลย์เพื่อเตือนให้ตุลย์ระวังตัวไว้หน่อยถ้าเป็นไปได้เปลี่ยนรถเลยก็ดี เธอกลัวว่าวายุจะให้คนแอบไปติดเครื่องติดตามไว้แล้ว
หลายวันผ่านไป
เอวาได้ทำการย้ายโรงเรียนของลูกสาวแล้วมาเรียนโรงเรียนเอกชนที่วาริสได้จัดเตรียมเอาไว้ เจ้าของโรงเรียนเป็นคุณหญิงคุณนายคนสนิทของวาริสเธอจึงขอให้ฝากฝังหลานสาวไว้สักคนนึง
“มี๊มีสระน้ำด้วยค่ะ” น้ำเสียงของวันใหม่ทำให้เอวาดีใจไปกับลูกด้วย อย่างน้อยที่นี่ก็พร้อมในทุกเรื่องระบบความปลอดภัยก็แน่นหนา
“วันใหม่ชอบไหมคะ”
“ชอบค่ะมี๊ ป้าวาริสใจดีจังเลย”
“ไปขอบคุณคุณป้าก่อนไป คุณป้าจะได้ดีใจที่วันใหม่ชอบโรงเรียนนี้” ฉันปล่อยให้ลูกสาววิ่งไปขอบคุณคุณวาริส โรงเรียนนี้ถือว่าค่าเทอมแพงอันดับต้นๆเลยก็ว่าได้ แต่มันคือการซื้อความรู้และสังคมให้วันใหม่ฉันเลยต้องปล่อยให้คุณวาริสจัดการเรื่องนี้”
ข่าวการย้ายโรงเรียนของวันใหม่รู้ถึงหูวายุที่กำลังประชุมพรรคอยู่ทำให้วายุต้องเดินออกมาเพื่อบุกไปหาพี่สาวที่บริษัทแต่ตอนนี้วาริสยังไม่กลับนารีเลยเข้ามาคุยกับวายุด้วยความคิดถึง
“คุณวายุเป็นอะไรหรือเปล่าคะทำไมทำหน้าเครียดแบบนี้”
“ถ้าพี่สาวฉันกลับมารีบโทรบอกฉันนะ!” ผมเดินหนีนารีลงมาที่รถก็เจอพี่สาวตัวดีของผมเดินเข้ามาผมเลยต้องเข้าไปถามเรื่องวันใหม่แต่กลับไม่ได้คำตอบอะไรเลย
“อย่ามาถามฉันเลยไอ้วา แกพลาดที่ทำเขาท้อง พลาดที่ไม่แยแส พลาดที่ทำให้เด็กคนนึงเจอแต่เรื่องเลวร้าย”
“ก็จะแก้ไขนี่ไง ขอให้ได้คุยกับเอวาก่อนได้ไหม พี่เอาเอวากับวันใหม่ไปไว้ไหนบอกมาเถอะ”
“ฉันไม่รู้ไม่ต้องมาคาดคั้นอะไรจากฉันอีก!!” วาริสเดินหนีเข้าลิฟต์ไปทำให้วายุหงุดหงิดจนพนักงานในบริษัทของวาริสหันมามอง
//วาริส//
มันบ้าไปแล้วไอ้วามันกำลังบ้า ฉันไม่อยากเจอหน้ามันเลยไม่เคยสอนให้ทำตัวแบบนี้ ตอนแม่เสียพ่อก็ไม่เคยทำให้ฉันกับมันต้องรู้สึกขาดแต่ไอ้วามันเหลิง พอได้ดูแลกิจการที่พ่อยกให้มันก็กลายเป็นผู้ชายที่รักสนุก ตอนที่พ่อเรียกฉันสองคนไปคุยว่าพ่อจะยกแบรนด์เสื้อผ้าที่แม่ทำให้ฉันดูแล ฉันถือว่ามันยากเกินไป ฉันพึ่งจะเรียนจบใหม่ๆแต่กลับได้รับตำแหน่งผู้บริหาร ตอนนั้นไอ้วาก็พึ่งจะ18แต่พ่อยกผับให้มันดูแล มันเก่งเรื่องบริหารแถมยังเข้ามาอุ้มบริษัทของฉันที่ทำท่าจะไปไม่รอดอีก เรื่องงานฉันยอมรับว่ามันเก่งแต่เรื่องการใช้ชีวิตมันเป็นคนที่ไม่ชอบรอ นานนักก็เอาเงินฟาดให้จบๆ และฉันคิดว่าเรื่องนี้มันก็ต้องวางแผนที่จะเอาวันใหม่มาดูแลเอง ไม่งั้นมันไม่พาลไปเล่นงานตุลย์แน่
“คุณวาริสตอนนี้ข่าวของคุณวายุมีคนพูดถึงแล้วนะคะ”
“หลุดไปได้ไง คนในบริษัทก็ยังไม่มีใครรู้ไม่ใช่เหรอ”
“ค่ะ”
ฉันหยิบไอแพดจากเลขาขึ้นมาอ่าน นี่มันกะเล่นสงครามประสาทกันใช่ไหม
แม่ค้าเสื้อผ้าออนไลน์ตั้งใจจับลูกชายนักการเมือง
“จะใช่คุณวายุไหมคะ” นุชถามเพราะเป็นห่วงเอวา ในอดีตเธอก็เจ็บช้ำมามากพอแล้ว
“ก็ไม่แน่คนอย่างไอ้วามันบีบได้ทุกทางแหละ”
“สงสารเอวาจังเลยค่ะ”
ฉันรู้ฉันเองก็สงสาร กำลังจะฟื้นตัวได้แล้วแท้ๆต้องมาเจอข่าวเสียๆอีก อดทนหน่อยนะเอวาฉันจะปกป้องเธอให้ถึงที่สุดเลย