//เอวา//
ฉันกับลูกต้องนั่งรถมายังบ้านหลังนึงในจังหวัดใกล้เคียง รอบบ้านมีแต่ต้นไม้แถมยังอยู่สุดซอย ทั้งซอยมีบ้านนี้อยู่หลังเดียว ตัวบ้านเป็นบ้านทรงไทยโบราณ แค่วันใหม่เห็นก็กลัวจนไม่อยากเข้าแล้ว
“ที่นี่ที่ไหนคุณวายุให้พวกแกจับฉันมาใช่ไหม!!”
ไม่มีเสียงตอบกลับมาแต่มีหญิงชราคนนึงเดินออกมากับคนดูแล ฉันค่อยๆถอยหลังออกมาแต่กลับถูกกันไว้
“เข้ามาก่อนเถอะหนู มาคุยกันในบ้านดีกว่า” หญิงชราพูดกับเอวาด้วยรอยยิ้มทำให้เอวาต้องกลั้นใจอุ้มลูกเข้ามาด้านใน
ฉันเข้ามาด้านในก็พบความร่มรื่นอากาศรอบบ้านเย็นสบายมีบ่อปลาคาร์ฟที่ทำให้วันใหม่หยุดร้องไห้และเดินออกไปดูกับคนดูแลของหญิงชรา
“พวกคุณจับตัวหนูกับลูกมาทำไมคะ”
“ฉันชื่อสายใจเป็นยายของพ่อเด็กคนนี้ ไม่คิดเลยว่าจะได้เห็นหน้าหลานก่อนตาย” หญิงชรามองวันใหม่ด้วยรอยยิ้มที่ดูปิติ
“หนูกับเขาไม่ได้เป็นอะไรกัน ได้โปรดปล่อยหนูกับลูกไปเถอะค่ะ ลูกหนูยังต้องเรียนห
