อสูรเสน่หา

ความสัมพันธ์ชั่วข้ามคืนกับผู้ชายแปลกหน้า อาจผ่านพ้นไปจากชีวิตของมีนา ถ้าหากว่า เขา ไม่ใช่เจ้านายคนใหม่ของเธอ และไม่ใช่พี่ชายของแฟนเก่าที่เคยตัดความสัมพันธ์ ต้นเหตุของความอัปยศในคืนนั้นที่เธอกินเหล้า จนเมามายแทบไม่ได้สติ “มีน...นี่เธอจะดื่มมากเกินไปแล้วนะ” เสียงเอ็ดอึงที่ดังอยู่ข้างหูหญิงสาวร่างเล็กในชุดกระโปรงสีกุหลาบดูเหมือนจะเบากว่าเสียงดนตรีที่ดังกระหึ่มอยู่รอบไนต์คลับและไม่อาจหยุดยั้งคนฟังให้หยุดการกระทำของตัวเองได้ ปูนิ่มนั่งส่ายหัวดิกขณะมองมีนาเพื่อนสนิทของเธอที่กระดกแก้วไวน์เข้าปากคราวแล้วคราวเล่าจนแก้มเนียนทั้งสองข้างเป็นสีแดงสุกปลั่ง “ฉันไม่ได้เมานะ ปู...ก็แค่ไวน์เอง” มีนาเถียงแต่ยังรินน้ำสีแดงเข้มใส่แก้วตรงหน้าจนหมดขวด “พอเถอะน่า มีน” ปูนิ่มเตือนและแตะแขนเพื่อนสนิทที่นั่งอยู่ข้างเธอท่ามกลางคนมากมายภายในไนต์คลับกลางกรุงลอส แองเจลิสที่บ้างก็ลุกขึ้นขยับตามจังหวะดนตรี บ้างก็เป็นหนุ่มสาวที่นั่งก่ายกอดตามวิถีของชาวตะวันตก ปูนิ่มถอนหายใจและคิดไม่ออกว่าจะห้ามเพื่อนของเธอซึ่งเริ่มอยู่ในอาการมึนเมาเช่นไรดี ปกติ มีนา ซึ่งเป็นเพื่อนชาวไทยที่เธอสนิทด้วยที่สุดไม่เคยมีพฤติกรรมเช่นนี้ แต่ความเครียดบางอย่างที่เธอรู้ว่ากำลังรุมเร้าเพื่อนสนิททำให้ปูนิ่มตัดสินใจชวนกันออกมาท่องราตรีบ้างเพื่อคลายความหม่นหมองในหัวใจ “มีน...ฉันว่าเธอควรจะพอได้แล้วนะ” เสียงของปูนิ่มไม่ได้ดังไปกว่าเสียงเพลงรอบ ๆ ทว่าคราวนี้กลับทำให้มีนาหยุดชะงัก เธอค่อย ๆ วางแก้วลงและน้ำหยดหนึ่งก็ร่วงหล่นจากดวงตาแสนสวย เพื่อนสนิทของหญิงสาวขยับเข้ามาใกล้และกอดเธอไว้ก่อนพูด “มีน...ถ้าเธออยากเป็นบ้าฉันก็ไม่ว่านะ แต่ฉันขอร้องให้เธอเป็นแค่คืนนี้ แล้วหลังจากนี้เธอก็ควรลืมผู้ชายที่เซบาสเตียน มิลเลอร์ ออกไปจากหัวใจของเธอให้หมด” คำพูดของปูนิ่มเหมือนเข็มเล่มเล็กนับพันทิ่มแทงลงบนความรู้สึกของคนฟัง มีนาเลื่อนมือออกจากแก้วไวน์ตรงหน้า เธอส่ายหน้าขณะน้ำตาหยดไหลและหันไปยังเพื่อนที่เธอสนิทที่สุดในยามที่ต้องอยู่คนเดียวอย่างเหว่ว้าในมหานครนางฟ้าแห่งนี้ “ปู...ฉันคิดว่าฉันจะทำมันได้ แต่ฉันใช้ความพยายามที่จะลืมผู้ชายคนนั้นมาตั้งเป็นเดือนแล้วนะ แต่...ฉันก็ทำไม่ได้สักที” “ทำไมมีนต้องแคร์ไอ้ผู้ชายเฮงซวยแบบนั้น! เขาเป็นเพลย์บอยอยู่ในวงสังคมมีนก็รู้ รูปหล่อพ่อรวยใช้ผู้หญิงเปลือง มีนน่าจะทำใจแล้วหาผู้ชายคนใหม่จะได้ไม่ต้องมาจมจ่อมอยู่แบบนี้ ปูอยากให้มีนมาสนุกกันคืนนี้ แต่ไม่ใช่มาเมามายกับเรื่องไร้สาระ ตัวมีนเองนั่นแหละที่จะแย่ลงทุกที” “ปู...มีนขอโทษ....มีนขอโทษ” แล้วมีนาก็ร้องไห้ฟูมฟายออกมาอย่างไม่อายใคร ปูนิ่มกอดเพื่อนของเธอแล้วส่ายหน้า เธอรู้ปัญหาของมีนามาตลอด เพื่อนสนิทของเธอเพิ่งเดินทางมาอยู่ที่ลอส แองเจลิสและกำลังหางานทำในเมืองฟ้าอมรแห่งนี้ และเมื่อเกือบสามเดือนที่แล้วเธอก็ได้รับรู้ว่ามีนาคบหาอยู่กับ เซบาสเตียน มิลเลอร์ เพลย์บอยตัวพ่อที่ทั้งรูปหล่อและรวยล้นฟ้า ร่ำรวยชนิดที่เธอเองก็ไม่แน่ใจเลยว่าผู้ชายคนนั้นจะยอมลงเอยกับสาวไทยที่เขาก็คงคบไปเพื่อแก้เหงา แล้วก็เป็นอย่างที่เธอคาดเดาไว้ไม่ผิด ยังไม่ทันถึงสามเดือนเพลย์บอยตัวพ่อก็สำแดงฤทธิ์หักอกเพื่อนสนิทของเธอแล้วควงผู้หญิงคนใหม่ เจ้าหล่อนคนนั้นเป็นนางแบบสาวหุ่นสะบึม แตกต่างจากมีนา สาวไทยตัวเล็กที่แม้หน้าตาจะสะสวยขนาดพอฟัดพอเหวี่ยงกับพวกดาราได้แต่ก็คงไม่มีอะไรฉุดเพลย์บอยตัวพ่ออย่างเซบาสเตียนให้หยุดทุกอย่างไว้แค่ผู้หญิงคนเดียว แล้วคนที่น่าสงสารที่สุดก็คือมีนา เพื่อนสนิทของเธอเป็นสาวน้อยวัยยี่สิบสี่ที่มองโลกในแง่ดีและคิดว่าชีวิตจะเป็นแบบในเทพนิยาย มีนาลุ่มหลง เซบาสเตียนเพราะเขาหล่อเหลาและช่างเอาใจ แต่ก็มีเหตุผลมากมายที่ผู้ชายคนนั้นจะไม่ยอมหยุดรักความสนุกและตื่นเต้นจากสาวสวยที่พร้อมจะศิโรราบแทบเท้าเขาได้ทุกเมื่อ ปูนิ่มปลุกปลอบเพื่อนของเธอกระทั่งเห็นว่าอาการฟูมฟายนั้นเริ่มสงบทว่าก็ดูเหมือนมีนาจะมีอาการสะลึมสะลือเหมือนคนง่วงนอนเต็มที “มีน...มีนนั่งตรงนี้ก่อนนะ ปูจะไปเข้าห้องน้ำ แป๊บเดียวเดี๋ยวปูกลับมา” “อืม...มีนไม่ไปไหนหรอก” มีนารับคำทั้งที่ตอนนี้ในสมองของเธอเหมือนมีบางอย่างอื้ออึงอยู่ตลอดเวลา ไม่ใช่แค่เสียงเพลงภายนอกแต่ในหัวของเธอเต็มไปด้วยเรื่องราวมากมายที่ยังยุ่งเหยิงเหมือนยุงตีกัน ปูนิ่มลุกขึ้นจากเก้าอี้และเดินหายไปในกลุ่มหญิงชายที่โยกย้ายส่ายสะโพกกันอย่างหฤหรรษ์ มีนามองไปรอบ ๆ นัยน์ตาของเธอพร่าเลือนและบังเกิดความรู้สึกบางอย่างที่พุ่งขึ้นมาจากช่องท้อง มันกำลังจะดันตัวเองออกมาจากลำคอผ่าวร้อน หญิงสาวรีบเอามือปิดปากไว้ มีบางอย่างแล่นขึ้นมาจุกที่ลำคอและถ้าจะรอให้ปูนิ่มกลับมาคงไม่ทันการ ถ้าจะตามเพื่อนของเธอไปเข้าห้องน้ำก็คงจะแย่พอกัน ความคิดสุดท้ายบอกเธอว่าต้องออกไปข้างนอกเพราะที่นั่งของเธออยู่ใกล้ประตูทางออก มีนาไม่รอช้า ร่างเล็กบอบบางรีบผลุนผลันออกจากไนต์คลับขณะเอามือทั้งสองอุดปากไว้แน่น “อ้วก! ” หญิงสาวสำรอกเอาสิ่งที่เธอพยายามเก็บกลั้นไว้ก่อนออกจากไนต์คลับเพื่อจะได้ปลดปล่อยมันในตรอกแห่งหนึ่งซึ่งอยู่ไม่ห่างจากสถานบันเทิงที่เธอวิ่งออกมา มีนายันฝ่ามือกับผนังตึกและก้มลงมองบนพื้นก็เห็นแต่สิ่งที่เธอกระดกมันเข้าไปในปากแก้วแล้วแก้วเล่าตั้งแต่หัวค่ำ ในท้องของเธอร้อนไปหมด มันไม่มีอะไรอยู่เลยนอกจากน้ำสีทับทิมที่เธออยากกินให้ลืมทุกสิ่งที่เกี่ยวกับผู้ชายคนนั้น เซบาสเตียน มิลเลอร์ หนุ่มหล่อพ่อรวยที่หลอกล้วงเอาหัวใจของเธอไปทำลายด้วยความเจ้าชู้ “เฮ้...สาวน้อย เป็นอะไรไปน่ะ ไม่สบายหรือจ๊ะ?” เสียงห้าวที่ดังขึ้นเบื้องหลังทำให้มีนาหยุดชะงัก เธอมีอาการอ่อนเพลียจากการอาเจียนอย่างเห็นได้ชัด ร่างเล็กค่อย ๆ หันกลับไปมองก็พบว่ามีชายอเมริกันผิวขาวตัวโตในชุดเสื้อยืดกางเกงยีนส์สวมแจ็คเก็ตมีฮู๊ดยืนห่างจากเธอไม่กี่ก้าว เขามองมาและยื่นหน้าเข้ามาใกล้เหมือนอยากรู้