ครู่ใหญ่ร่างสูงลุกยืนแล้วก้มศีรษะทำความเคารพต่อพระสนมแล้วหันมองนางในดวงใจ ชายหนุ่มก้าวออกจากห้องเห็นอาการของนางไม่เป็นอะไรมากใจค่อยเบาลง ราชองครักษ์รีบสาวเท้าไปยังห้องทรงอักษรเพื่อพูดคุยกับฝ่าบาททันที ในครั้งนี้พระองค์ทรงทำเกินไปจริงๆ
ประตูห้องทรงอักษรเปิดออก อัสลันหยุดยืนหน้าพระพักตร์สีหน้าเคร่งเครียด กษัตริย์ช้อนพระเนตรมองกระตุกมุมพระโอษฐ์พอเข้าใจในความรู้สึกขององครักษ์คู่ใจ
“มีอะไรกับเราหรือเปล่าอัสลัน ดูทำหน้าเข้าสิ”
ราชองครักษ์ข่มกลั้นความโกรธกรุ่นในใจ
“เหตุใดฝ่าบาทต้องทรงทำโทษนาเดียด้วยพะยะค่ะ”
พระขนงเลิ่กขึ้น ไม่อยากเชื่อว่าอัสลันจะถามพระองค์ตรงๆ แบบไม่อ้อมค้อม
“เพราะนาเดียคือข้ารับใช้คนสนิทของพระสนมน่ะสิ เราจำเป็นต้องลงโทษคนที่ทำให้พระสนมรู้สึกเจ็บปวดที่สุด”
“แต่นาเดียไม่ได้ทำอะไรผิดนะพะยะค่ะ”
“เรารู้”
“รู้... แต่ฝ่าบาทยังทรงลงโทษนาง ฝ่าบาทไม่สงสารนางบ้างหรือพะยะค่ะ นางเ
