เสียงรถแล่นเข้ามาจอดที่บ้านทำให้มือที่ลูบแผ่วเบาเลื่อนลอยบนเนื้อผ้าชะงัก โทรศัพท์ภายในบ้านดังขึ้นยกหูมารับแล้วก็ได้ยินเสียงธนาโทรมาเล่าเรื่องธีภพให้ฟัง มีคนรายงานท่านว่าสามีของจิดาไปรับลูกไปหาหมอตัดหน้าธีภพไปแล้ว เขาเลยต้องหลีกทางให้และกลับมาที่บ้านอย่างหัวเสีย
“ไม่รู้ว่าตาธีร์จะตาสว่างหรือเปล่า แต่อย่างน้อยก็ควรรู้ว่าจิดาอยากมีเขาไว้เพื่อประชดสามีเท่านั้น ฉันถึงอยากให้หนูมนเข้ามาในชีวิตเขาเผื่อเขาจะเลิกหูตาบอดมัวและเดินถูกทาง เห็นลูกชายเลือกรักถูกคนฉันจะได้ตายตาหลับ”
คำพูดของธนาก้องวนอยู่ในหัว รับฟังแต่ก็หาได้รับปากไม่ เพราะไม่รู้ว่าตัวเองจะทำให้สำเร็จได้อย่างไร ลำพังใจที่รักและหวังดีกับเขามันก็มีแต่การคาดหวังให้ความรักระหว่างเขากับหล่อนเกิดขึ้นนั้นเป็นสิ่งที่ไม่ควรจะคาด เพราะจะผิดหวังเสียเปล่า
“เปิดประตูรอไว้เลยหรือไง”
เสียงห้วนที่ดังท่ามกลางความเงียบทำให้ดวงตาหญิงสาวเบิกกว้างหันขวั
