“หมอมือผ่าร้องเพลงไม่เป็นหรอกน่า”
อันนาพูดแย้งไปแบบนั้น แต่อาร์เธอร์กลับยิ้มตอบรับขัดคำพูดของอันนาด้วยการตอบรับคำชวนของใบสน “ได้เลยครับคุณสน เป็นเกียรติของผมเช่นกัน”
ใบสนร้องวี้ดเบา ๆ เวลาอาร์เธอร์อยู่ต่อหน้าเพื่อนของตนแล้วไม่ทำหน้าดุ มันน่าหลงใหลแบบนี้นี่เอง แล้วก็แทบจะลุกไปอุ้มคุณหมอหนุ่มขึ้นเวทีเลยทีเดียว เจ้าของรีสอร์ตจัดแจงอำนวยความสะดวกให้อาร์เธอร์จนเรียบร้อยก็วิ่งกลับมานั่งที่โต๊ะ รอฟังเสียงร้องของอาร์เธอร์อย่างออกนอกหน้ามาก ๆ
อันนาขี้เกียจมองไปที่เขา และเห็นว่าปัณณวัฒน์หายไปจากโต๊ะอีกแล้วก็ร้องถามใบสนไปว่า “พี่ต้นปัณไปห้องน้ำอีกแล้วหรือสน”
“เออ สงสัย ทำไมพี่แกฉี่บ่อยจังวะ เป็นเบาหวานหรือเปล่าก็ไม่รู้ ว้าย ๆ” ใบสนเลิกสนใจคนอื่น ร้องวี้ดตบมือตบไม้ถูกใจเมื่อเสียงทุ้ม ๆ ของคุณหมอหนุ่มเริ่มครวญเพลงขึ้นมาแล้ว
เสียงเพลงจากคนเป็นหมอตรึงแขกและพนักงานให้เคลิ้มตาลอยกันไปเป็นทิวแถว รวมถ
