รักร้ายคู่หมั้นอันตราย

ถึงเวลาที่เธอจะแสดงตัวตนแล้วว่าแล้วว่าคือใคร ในเมื่อเขาเลือกจะเมินเฉยกันสถานะที่ผูกกันไว้เธอจะทำให้เขารู้ว่าอะไรมีคุณค่า “แกจำไวเสียทองเท่าหัวอย่าเสียผัวให้ใคร!” นิรินบอกเพื่อนรักหลังอ่านข่าวกลอสซิบผ่านโทรศัพท์ในมือ “นั่นไม่ใช่ผัว! ยังไม่เคยได้กันสักครั้ง!” “ห๋า!! หมั้นกันมาตั้ง 2 ปีมัวทำอะไรอยู่ลูกปลา!!” “ก็ยังไม่พร้อมนี่น่า” เธอชื่อลูกปลาเป็นไฮโซตะกูลดังมีคู่หมั้นแล้วชื่อเสี่ยอิฐ ไอ้ผู้ชายเจ้าชู้ ไอ้คนกะล่อนน่าจับมาสับให้ขาดเป็นสองท่อนแล้วโยนให้ไอ้เข้กิน!! เรื่องหมั้นเธอไม่เต็มใจเลยแต่โดนบังคับส่วนเขาเธอไม่รู้ แต่เขาก็ไม่ทุกข์ร้อนอะไรที่ต้องมาหมั้นกับเธอหนำซ้ำยังใช้ชีวิตเจ้าชู้เพลย์บอยเหมือนเดิมเมื่อ 2 วันก่อนมีสายมารายงานว่าเขาควงนางแบบนมโตเข้าโรงแรมคงไม่ต้องบอกหรอกว่าทำอะไร “อยากถอนหมั้นจังนิริน!” นี่แค่ยังไม่เริ่มเธอจะท้อแล้ว “แกต้องสู้! เสี่ยอิฐเป็นของแกเขายังไม่รู้ว่าแกกลับมาก็ไปแสดงตัวสิ” นิรินแนะนำเพิ่มเติม “แสดงตัวมันแน่นอนอยู่แล้ว คอยดูฉันจะกำราบผู้ชายอย่างเสี่ยอิฐให้กลายเป็นลูกแมวเชื่องๆ” เธอจะต้องทำให้เขารู้สึกรักก่อนอย่างแรก เธอจะทำให้เขาเสียใจอย่างที่เขาเคยไม่ให้เกียรติเธอสักนิดเดียว “เอาจริง! จากเสือจะกลายเป็นแมวนี้นะ” นิรินฟังแล้วไม่อยากจะเชื่อ “ไม่ใครก็ใครต้องเสียใจกันไปข้างหนึ่ง!” เธอกำมือแน่น เธอยังคงโกรธที่เขาทำตัวราวกับว่าไม่มีใครทั้งที่อีกไม่นานจะต้องแต่งงานกันแล้ว เธอเกลียดผู้ชายเจ้าชู้แต่ก็ต้องมาเจอเสี่ยอิฐที่โคตรเจ้าชู้ใช้ผู้หญิงเปลื่องเขาใช้เงินซื้อทุกสิ่งได้หมด เธอก็จะใช้มารยาหญิงจัดการกับเขาให้สาสม!! กลับจากบ้านเพื่อนเธอก็มาบ้านเสี่ยอิฐต่อเลยดูเหมือนว่าเขาจะยังไม่ตื่นจากปาร์ตี้เมื่อคืน ทำตัวเหมือนคนโสดทั้งที่มีเจ้าของอยู่แล้ว เธอไม่รู้จะสรรหาคำไหนมาด่าเขาเลย “คุณลูกปลา!!!” “เจ้านายเธอตื่นยัง?” เธอถามมาวินลูกน้องคู่ใจเสี่ยอิฐ “เอ่อ...คือว่า…” “ยังไม่ตื่น? คงสนุกกันมากสินะเวลาที่ฉันไม่อยู่” เธอเบื่อที่จะรอฟังคำแก้ตัวแทนเจ้านายของมาวินเลยเดินไปที่ห้องเขาแทน สภาพผู้ชายบนเตียงคือนอนคว่ำ ท่อนบนไม่ได้ใส่เสื้อเธอคิดว่าท่อนล่างคงไม่ต่างกันหรอกที่สำคัญมีผู้หญิงนอนข้างๆ ด้วย เธอเจ็บจนไม่รู้จะเจ็บยังไงแล้วมันเหมือนจะชินแต่ก็ไม่ชินสักที “คุณลูกปลาคือว่า…เสี่ย!!” มาวินตามมาจะอธิบายแต่ว่าไม่ทันจริงๆ “ต้อนรับกลับเมืองไทยดีจังนะ” เธอเจ็บมากแต่ก็ไม่คิดจะเดินหนีไปเหมือนนางเอกละครน้ำเน่าหรอก เธอเดินเข้าไปในห้องน้ำเพื่อจัดการปลุกคนหลับให้ตื่น ฉาด!! “เห้ย!!” “กรี๊ดด…” “มอร์นิ่งค่ะเสี่ยอิฐ!!” เธอสาดน้ำใส่เขาเต็มๆ จนตื่นมาทั้งคู่ “ลูกปลา!!!” ใครจะคิดว่าคู่หมั้นที่อยู่อังกฤษจะมาอยู่ตรงหน้าเขาในตอนนี้ ฉิบหายแล้วไง!! “ค่ะ แค่จะมาทักทายเฉยๆ” เธอพูดจบก็เดินออกไปแต่ว่า… “นี้แกมันจะมากไปแล้วนะ!!” “ไม่มากหรอกเพราะคนที่เธอนอนด้วยเป็นผู้ชายของฉัน” เธอหันมาเหยียดยิ้มใส่นางแบบคนนี้ “เสี่ยคะ…” “ใส่เสื้อผ้าแล้วไสหัวไปซะ!!” เขาหยิบผ้าเช็ดตัวมาพันเอวปลายตามองคู่ขานิดๆ แล้วเดินไปอาบน้ำ ใครจะคิดกันเล่าว่าลูกปลาจะกลับมาเจอเขาในสภาพนี้ เธอหายไปอยู่อังกฤษตั้ง 2 ปีแล้วก็โผล่มา ตลอดเวลาที่เธออยู่ที่โน้นเขารู้ความเคลื่อนไหวหมด เธอก็คงรู้เรื่องเขาเหมือนกัน ลูกปลาเป็นผู้หญิงร้ายกาจภายใต้หน้าตาที่ใสซื่อ!! “ทำไมไม่บอกเสี่ยก่อนว่ากลับมาแล้ว” เขาแต่งตัวเสร็จก็ลงมาถามเธอต่อไม่สนใจคู่ขาที่จ่ายด้วยเงินแล้วกลับไป “ก็ถ้าบอกก่อนจะเจออะไรเด็ดๆ แบบนนี้เหรอ ยังไงคะเสี่ยอิฐเรื่องของเรา?” ถึงเธออยากจะแก้แค้นเขามากแต่มันต้องใช้เทคนิคนิดหน่อย ถ้าวันนี้เขาเลือกจะจบความสัมพันธ์เธอก็จะทำให้เขาเสียดายจนคร่ำครวญ แต่ถ้าเขายังอยากจะมีเธอต่อไปเธอก็จะทำให้เขารักแล้วก็เจ็บเหมือนเธอ “เรื่องแค่นี้เอง ยังไงลูกปลาก็สำคัญที่สุดสำหรับเสี่ย” เขาจับมือเธอขึ้นมาจูบเบาๆ เป็นการเอาใจ “ค่ะ แต่ฉันอยากจะเลื่อนงานแต่งงาน” “วันไหนบอกมาเลยเสี่ยพร้อมเสมอ” นี้แหละหนาผู้หญิง เธอคงจะเลื่อนให้ใกล้เข้ามาขึ้นจากเดิมคือหกเดือนข้างหน้า แต่เขาก็ไม่ได้เดือดร้อนอะไรที่ต้องแต่งงานเพราะลูกปลาคือผู้หญิงคนเดียวที่เขายังไม่ได้แม้แต่จูบก็ยังไม่เคย!! ที่ยอมเพราะเห็นว่าเป็นคู่หมั้นนะ! “กำหนดคือเดือนพฤษภาคมแต่จะเลื่อนไปเดือนมกราคมปีหน้าค่ะ” เธอพูดให้ทั้งเขาและลูกน้องเขาได้ยินชัดๆ “ว่าไงนะลูกปลา!!” ผิดคาดจริงๆ “เรายังศึกษาดูใจกันไม่พอเลย ลูกปลาขอเวลาเพิ่มอีกนิดนะคะ” เธอหันตัวกลับไปยกมือโอบคอเขาไว้แล้วแกล้งพูดด้วยน้ำเสียงอ่อนหวานส่งสายตาออดอ้อนเขา “แต่เสี่ยไม่อยากรอ” ยังยืนยันคำเดิม “แต่ฉันจะเลื่อนเสี่ยอิฐห้ามขัดนะ ไปละ” เธอหอมแก้มเขาทีหนึ่งแล้วเดินจากไปแต่ว่า… “หอมแก้มผู้ชายก่อนเลยเหรอเดี๋ยวนี้!” เมื่อก่อนเขาจะจับเนื้อต้องตัวเธอยังไม่ได้เลยนะ “อยู่เมืองนอกมานานเลยเคยชินนะคะ” “อย่าบอกนะว่าหอมแก้มคนอื่นนอกจากเสี่ยด้วย?” เธอเป็นผู้หญิงของเขาควรมีแค่เขาสิที่มีสิทธิ์ “ทีเสี่ยอิฐยังมีเซ็กส์กับคนอื่นเลย ฉันหอมแก้มแค่นี้ถือว่าน้อยมากแล้ว บ๊าย!!” พูดจบแค่นั้นเธอก็ก้าวขาขึ้นรถหรูขับออกไปจากบ้านหลังนี้ทันที “เหี้ยเอ้ย!!” ลูกปลาตั้งใจพูดประชดเขาซึ่งมันใช้ได้ดีเพราะเขากำลังโกรธจนเตะเศษหินที่โรยทางจนกระเด็น เมื่อก่อนเธอก็ร้ายแต่ไม่ขนาดนี้ ตอนนี้เธอยังร้ายกาจเยือกเย็นจนเขาอยากจะกระชากไปคุยกันให้เร้าร้อนบนเตียง เลื่อนงานแต่งไปอีกครึ่งปีคิดได้ไงวะ!! เขาจะไม่ยอมให้เธอเลื่อนงานแต่งแน่!! ลูกปลากลับมาก็เอาเรื่องเลยนะเขาต้องจัดการเธอให้ยอมจำนนสักที เขาต้องได้ทุกอย่างที่ต้องการ!! “เสี่ยครับคุณลูกปลาเธอเปลี่ยนไปเยอะนะครับ!” มาวินมากระซิบเบาๆ “เออ! เปลี่ยนเยอะมาก” แต่นี้แค่วันแรกเธออาจจะทำเก่งแค่นั้น คุณหนูที่เพียบพร้อมทุกอย่างจะหลุดเป็นอีกคนที่ร้ายได้ไง หรือว่าที่ผ่านมาเธอแอ๊ปใสใส่เขากันนะ “แล้วคืนนี้…” “กูไปแน่ โทรนัดลินลี่มาด้วย” ลินลี่คือเน็ตไอดอลชื่อดังที่เขากำลังคั่วอยู่ตอนนี้ เขานัดกับเพื่อนไว้ที่ผับใกล้ๆ บ้านนี้เอง “ครับเสี่ย” บอสเขาเจ้าชู้ตัวพ่อมีเหรอคุณลูกปลาจะหยุดได้ เสี่ยอิฐเข้าบ้านเพื่อจะนอนต่อ เมื่อคืนเขาปาร์ตี้หนักมากกลับบ้านมาก็จัดการแม่นางแบบอีกเกือบเช้าถึงได้นอน แล้วนี่ก็บ่ายโมงเขายังมีเวลาอีกเยอะในวันหยุดพักผ่อนแบบนี้ “แล้วเราจะได้เห็นดีกันแน่ลูกปลา!!” ลูกปลามาดูห้องทำงานที่พ่อจัดการตกแต่งให้ใหม่เพื่อต้อนรับ เธอไปดูงานที่อังกฤษนานมากพอกลับมาอีกทีที่นี้ก็เปลี่ยนไปเยอะเลย “แกสรุปว่าไงเรื่องเสี่ยอิฐ” นิรินมากับเธอด้วย “ก็ไม่ยังไงนะ ฉันว่าจะเฉยๆ ได้แล้วนะ” ถึงเธอจะรู้สึกเจ็บขนาดไหนแต่ว่าคนที่ทำยังไม่สนเลย เธออยากให้เขาเจ็บบ้างจริงจะได้รู้ว่ามันเป็นยังไง “คืนนี้ไปเที่ยวกันโอเค้?” “โอเค” ก็นั่นแหละเธอมีเพื่อนไม่ได้เยอะมากแต่ก็ดีกว่าไม่มี นี่ก็จะห้าโมงเย็นแล้วเธอเลือกจะไปคอนโดมากกว่าที่บ้านเพราะถ้าเที่ยวคงไม่ขับรถกลับบ้านหรอก ไม่รู้ว่าเสี่ยอิฐคิดยังไงกันแน่กับเธอ บางครั้งเขาก็ดีกับเธอมากแต่บางครั้งก็ทำร้ายกันแบบตั้งใจ เธอคงติดใจกับความดีแค่เล็กน้อยของเขาจนลืมนึกถึงเรื่องร้ายๆ ที่เขาทำกับเธอเสมอมา ขึ้นชื่อว่าผู้ชายรักสนุกคงไม่มีใครหยุดได้แม้แต่เธอเอง ก็แค่อยากให้เขารักแล้วจะทิ้งทุกอย่างให้เขาได้เจ็บปวดช่างเป็นความคิดที่เลวร้ายแต่ก็จะทำจริงๆ เสียงดนตรีดังสลั่นในจังหวะสนุกจนไม่สามารถหยุดนิ่งได้ ลูกปลาแต่งตัวด้วยเดรสสั้นสายเดียวสีขาวเปิดหลังกำลังชนแก้วกับแก็งเพื่อนที่นัดรวมตัวเลี้ยงต้อนรับเธอกลับมาประเทศไทย “สวยขึ้นนะลูกปลา” ชาติเกย์ประจำกลุ่มพูดขึ้น “คนมันต้องพัฒนาบ้างไอ้ชาติ” “เห้ย!! ลูกปลานั่นเสี่ยอิฐควงใครมาวะ?” นิรินรีบทักเพื่อนให้ดูทันทีที่เห็น “อีกแล้วเหรอเสี่ยอิฐ!!” เหอะ! ไม่น่าเชื่อว่าผู้ชายอย่างเสี่ยอิฐจะรอดHIVมาได้จนถึงทุกวันนี้ เธอยกเหล้าดื่มจนหมดแก้วมองคู่หมั้นตัวเองที่กอดลูบไล้ผู้หญิงอื่น “ตบไหมฉันช่วย!!” “ตบแน่แต่ไม่ใช่ตอนนี้ ฉันเอาคืนเสี่ยอิฐพวกแกคอยดู” เธอหยิบแก้วเหล้าเดินตรงไปหาคู่หมั้นที่นั่งคลอเคลียสาวอยู่ดูท่าว่าจะยังไม่เห็นเธอด้วยสิ ไม่มีคำว่ารู้สึกผิด ไม่มีคำว่ามีเจ้าของ ไม่มีคำว่าผิดชอบชั่วดีเธอก็จะเอาคืนให้เจ็บแสบบ้างแต่คงไม่ป่าเถื่อนทำร้ายร่างกายใครหรอก เธอเดินไปหาเขาถึงโต๊ะ “อ้าวเสี่ยอิฐมาด้วยเหรอคะ?” เธออยากจะหัวเราะกับสีหน้าเสี่ยอิฐตอนนี้จริงๆ เลย เขาดูตกใจและตะลึงมากด้วยแต่ใครสนละเธอแค่อยากแก้เผ็ดเฉยๆ “ลูกปลามากับใคร?” เออดีจังวะ! แค่วันเดียวเจอลูกปลาเห็นควงผู้หญิงแบบนี้ เขามองสำรวจเธอแล้วนึกหวงขึ้นมาเมื่อเธอสวยขนาดนี้แถมเพื่อนที่มาด้วยยังมองเธอไม่วางตาอีก “มากับเพื่อนค่ะ ลูกปลาแค่มาทักทายก็เราคนรู้จักกัน” เธอเลือกที่จะไม่พูดว่าเขาคือคู่หมั้นเมื่อชนแก้วกับเขาเสร็จก็เดินกลับไปที่โต๊ะ “เสี่ยขาใครเหรอคะ?” “ไอ้อิฐใครวะแม่งโคตรสวย!!” “ไอ้อิฐคนนี้กูขอ!”