ตอนที่ 1
1906 คำ
ถึงเวลาที่เธอจะแสดงตัวตนแล้วว่าแล้วว่าคือใคร ในเมื่อเขาเลือกจะเมินเฉยกันสถานะที่ผูกกันไว้เธอจะทำให้เขารู้ว่าอะไรมีคุณค่า
“แกจำไวเสียทองเท่าหัวอย่าเสียผัวให้ใคร!” นิรินบอกเพื่อนรักหลังอ่านข่าวกลอสซิบผ่านโทรศัพท์ในมือ
“นั่นไม่ใช่ผัว! ยังไม่เคยได้กันสักครั้ง!”
“ห๋า!! หมั้นกันมาตั้ง 2 ปีมัวทำอะไรอยู่ลูกปลา!!”
“ก็ยังไม่พร้อมนี่น่า”
เธอชื่อลูกปลาเป็นไฮโซตะกูลดังมีคู่หมั้นแล้วชื่อเสี่ยอิฐ ไอ้ผู้ชายเจ้าชู้ ไอ้คนกะล่อนน่าจับมาสับให้ขาดเป็นสองท่อนแล้วโยนให้ไอ้เข้กิน!!
เรื่องหมั้นเธอไม่เต็มใจเลยแต่โดนบังคับส่วนเขาเธอไม่รู้ แต่เขาก็ไม่ทุกข์ร้อนอะไรที่ต้องมาหมั้นกับเธอหนำซ้ำยังใช้ชีวิตเจ้าชู้เพลย์บอยเหมือนเดิมเมื่อ 2 วันก่อนมีสายมารายงานว่าเขาควงนางแบบนมโตเข้าโรงแรมคงไม่ต้องบอกหรอกว่าทำอะไร
“อยากถอนหมั้นจังนิริน!” นี่แค่ยังไม่เริ่มเธอจะท้อแล้ว
“แกต้องสู้! เสี่ยอิฐเป็นของแกเขายังไม่รู้ว่าแกกลับมาก็ไปแสดงตัวสิ” นิรินแนะนำเพิ่มเติม
“แสดงตัวมันแน่นอนอยู่แล้ว คอยดูฉันจะกำราบผู้ชายอย่างเสี่ยอิฐให้กลายเป็นลูกแมวเชื่องๆ” เธอจะต้องทำให้เขารู้สึกรักก่อนอย่างแรก เธอจะทำให้เขาเสียใจอย่างที่เขาเคยไม่ให้เกียรติเธอสักนิดเดียว
“เอาจริง! จากเสือจะกลายเป็นแมวนี้นะ” นิรินฟังแล้วไม่อยากจะเชื่อ
“ไม่ใครก็ใครต้องเสียใจกันไปข้างหนึ่ง!” เธอกำมือแน่น เธอยังคงโกรธที่เขาทำตัวราวกับว่าไม่มีใครทั้งที่อีกไม่นานจะต้องแต่งงานกันแล้ว
เธอเกลียดผู้ชายเจ้าชู้แต่ก็ต้องมาเจอเสี่ยอิฐที่โคตรเจ้าชู้ใช้ผู้หญิงเปลื่องเขาใช้เงินซื้อทุกสิ่งได้หมด เธอก็จะใช้มารยาหญิงจัดการกับเขาให้สาสม!!
กลับจากบ้านเพื่อนเธอก็มาบ้านเสี่ยอิฐต่อเลยดูเหมือนว่าเขาจะยังไม่ตื่นจากปาร์ตี้เมื่อคืน ทำตัวเหมือนคนโสดทั้งที่มีเจ้าของอยู่แล้ว เธอไม่รู้จะสรรหาคำไหนมาด่าเขาเลย
“คุณลูกปลา!!!”
“เจ้านายเธอตื่นยัง?” เธอถามมาวินลูกน้องคู่ใจเสี่ยอิฐ
“เอ่อ...คือว่า…”
“ยังไม่ตื่น? คงสนุกกันมากสินะเวลาที่ฉันไม่อยู่” เธอเบื่อที่จะรอฟังคำแก้ตัวแทนเจ้านายของมาวินเลยเดินไปที่ห้องเขาแทน
สภาพผู้ชายบนเตียงคือนอนคว่ำ ท่อนบนไม่ได้ใส่เสื้อเธอคิดว่าท่อนล่างคงไม่ต่างกันหรอกที่สำคัญมีผู้หญิงนอนข้างๆ ด้วย เธอเจ็บจนไม่รู้จะเจ็บยังไงแล้วมันเหมือนจะชินแต่ก็ไม่ชินสักที
“คุณลูกปลาคือว่า…เสี่ย!!” มาวินตามมาจะอธิบายแต่ว่าไม่ทันจริงๆ
“ต้อนรับกลับเมืองไทยดีจังนะ” เธอเจ็บมากแต่ก็ไม่คิดจะเดินหนีไปเหมือนนางเอกละครน้ำเน่าหรอก เธอเดินเข้าไปในห้องน้ำเพื่อจัดการปลุกคนหลับให้ตื่น
ฉาด!!
“เห้ย!!”
“กรี๊ดด…”
“มอร์นิ่งค่ะเสี่ยอิฐ!!” เธอสาดน้ำใส่เขาเต็มๆ จนตื่นมาทั้งคู่
“ลูกปลา!!!” ใครจะคิดว่าคู่หมั้นที่อยู่อังกฤษจะมาอยู่ตรงหน้าเขาในตอนนี้ ฉิบหายแล้วไง!!
“ค่ะ แค่จะมาทักทายเฉยๆ” เธอพูดจบก็เดินออกไปแต่ว่า…
“นี้แกมันจะมากไปแล้วนะ!!”
“ไม่มากหรอกเพราะคนที่เธอนอนด้วยเป็นผู้ชายของฉัน” เธอหันมาเหยียดยิ้มใส่นางแบบคนนี้
“เสี่ยคะ…”
“ใส่เสื้อผ้าแล้วไสหัวไปซะ!!” เขาหยิบผ้าเช็ดตัวมาพันเอวปลายตามองคู่ขานิดๆ แล้วเดินไปอาบน้ำ ใครจะคิดกันเล่าว่าลูกปลาจะกลับมาเจอเขาในสภาพนี้
เธอหายไปอยู่อังกฤษตั้ง 2 ปีแล้วก็โผล่มา ตลอดเวลาที่เธออยู่ที่โน้นเขารู้ความเคลื่อนไหวหมด เธอก็คงรู้เรื่องเขาเหมือนกัน ลูกปลาเป็นผู้หญิงร้ายกาจภายใต้หน้าตาที่ใสซื่อ!!
“ทำไมไม่บอกเสี่ยก่อนว่ากลับมาแล้ว” เขาแต่งตัวเสร็จก็ลงมาถามเธอต่อไม่สนใจคู่ขาที่จ่ายด้วยเงินแล้วกลับไป
“ก็ถ้าบอกก่อนจะเจออะไรเด็ดๆ แบบนนี้เหรอ ยังไงคะเสี่ยอิฐเรื่องของเรา?” ถึงเธออยากจะแก้แค้นเขามากแต่มันต้องใช้เทคนิคนิดหน่อย
ถ้าวันนี้เขาเลือกจะจบความสัมพันธ์เธอก็จะทำให้เขาเสียดายจนคร่ำครวญ แต่ถ้าเขายังอยากจะมีเธอต่อไปเธอก็จะทำให้เขารักแล้วก็เจ็บเหมือนเธอ
“เรื่องแค่นี้เอง ยังไงลูกปลาก็สำคัญที่สุดสำหรับเสี่ย” เขาจับมือเธอขึ้นมาจูบเบาๆ เป็นการเอาใจ
“ค่ะ แต่ฉันอยากจะเลื่อนงานแต่งงาน”
“วันไหนบอกมาเลยเสี่ยพร้อมเสมอ” นี้แหละหนาผู้หญิง เธอคงจะเลื่อนให้ใกล้เข้ามาขึ้นจากเดิมคือหกเดือนข้างหน้า แต่เขาก็ไม่ได้เดือดร้อนอะไรที่ต้องแต่งงานเพราะลูกปลาคือผู้หญิงคนเดียวที่เขายังไม่ได้แม้แต่จูบก็ยังไม่เคย!!
ที่ยอมเพราะเห็นว่าเป็นคู่หมั้นนะ!
“กำหนดคือเดือนพฤษภาคมแต่จะเลื่อนไปเดือนมกราคมปีหน้าค่ะ” เธอพูดให้ทั้งเขาและลูกน้องเขาได้ยินชัดๆ
“ว่าไงนะลูกปลา!!” ผิดคาดจริงๆ
“เรายังศึกษาดูใจกันไม่พอเลย ลูกปลาขอเวลาเพิ่มอีกนิดนะคะ” เธอหันตัวกลับไปยกมือโอบคอเขาไว้แล้วแกล้งพูดด้วยน้ำเสียงอ่อนหวานส่งสายตาออดอ้อนเขา
“แต่เสี่ยไม่อยากรอ” ยังยืนยันคำเดิม
“แต่ฉันจะเลื่อนเสี่ยอิฐห้ามขัดนะ ไปละ” เธอหอมแก้มเขาทีหนึ่งแล้วเดินจากไปแต่ว่า…
“หอมแก้มผู้ชายก่อนเลยเหรอเดี๋ยวนี้!” เมื่อก่อนเขาจะจับเนื้อต้องตัวเธอยังไม่ได้เลยนะ
“อยู่เมืองนอกมานานเลยเคยชินนะคะ”
“อย่าบอกนะว่าหอมแก้มคนอื่นนอกจากเสี่ยด้วย?” เธอเป็นผู้หญิงของเขาควรมีแค่เขาสิที่มีสิทธิ์
“ทีเสี่ยอิฐยังมีเซ็กส์กับคนอื่นเลย ฉันหอมแก้มแค่นี้ถือว่าน้อยมากแล้ว บ๊าย!!” พูดจบแค่นั้นเธอก็ก้าวขาขึ้นรถหรูขับออกไปจากบ้านหลังนี้ทันที
“เหี้ยเอ้ย!!” ลูกปลาตั้งใจพูดประชดเขาซึ่งมันใช้ได้ดีเพราะเขากำลังโกรธจนเตะเศษหินที่โรยทางจนกระเด็น
เมื่อก่อนเธอก็ร้ายแต่ไม่ขนาดนี้ ตอนนี้เธอยังร้ายกาจเยือกเย็นจนเขาอยากจะกระชากไปคุยกันให้เร้าร้อนบนเตียง
เลื่อนงานแต่งไปอีกครึ่งปีคิดได้ไงวะ!!
เขาจะไม่ยอมให้เธอเลื่อนงานแต่งแน่!! ลูกปลากลับมาก็เอาเรื่องเลยนะเขาต้องจัดการเธอให้ยอมจำนนสักที เขาต้องได้ทุกอย่างที่ต้องการ!!
“เสี่ยครับคุณลูกปลาเธอเปลี่ยนไปเยอะนะครับ!” มาวินมากระซิบเบาๆ
“เออ! เปลี่ยนเยอะมาก” แต่นี้แค่วันแรกเธออาจจะทำเก่งแค่นั้น คุณหนูที่เพียบพร้อมทุกอย่างจะหลุดเป็นอีกคนที่ร้ายได้ไง หรือว่าที่ผ่านมาเธอแอ๊ปใสใส่เขากันนะ
“แล้วคืนนี้…”
“กูไปแน่ โทรนัดลินลี่มาด้วย” ลินลี่คือเน็ตไอดอลชื่อดังที่เขากำลังคั่วอยู่ตอนนี้ เขานัดกับเพื่อนไว้ที่ผับใกล้ๆ บ้านนี้เอง
“ครับเสี่ย” บอสเขาเจ้าชู้ตัวพ่อมีเหรอคุณลูกปลาจะหยุดได้
เสี่ยอิฐเข้าบ้านเพื่อจะนอนต่อ เมื่อคืนเขาปาร์ตี้หนักมากกลับบ้านมาก็จัดการแม่นางแบบอีกเกือบเช้าถึงได้นอน แล้วนี่ก็บ่ายโมงเขายังมีเวลาอีกเยอะในวันหยุดพักผ่อนแบบนี้
“แล้วเราจะได้เห็นดีกันแน่ลูกปลา!!”
ลูกปลามาดูห้องทำงานที่พ่อจัดการตกแต่งให้ใหม่เพื่อต้อนรับ เธอไปดูงานที่อังกฤษนานมากพอกลับมาอีกทีที่นี้ก็เปลี่ยนไปเยอะเลย
“แกสรุปว่าไงเรื่องเสี่ยอิฐ” นิรินมากับเธอด้วย
“ก็ไม่ยังไงนะ ฉันว่าจะเฉยๆ ได้แล้วนะ” ถึงเธอจะรู้สึกเจ็บขนาดไหนแต่ว่าคนที่ทำยังไม่สนเลย เธออยากให้เขาเจ็บบ้างจริงจะได้รู้ว่ามันเป็นยังไง
“คืนนี้ไปเที่ยวกันโอเค้?”
“โอเค” ก็นั่นแหละเธอมีเพื่อนไม่ได้เยอะมากแต่ก็ดีกว่าไม่มี
นี่ก็จะห้าโมงเย็นแล้วเธอเลือกจะไปคอนโดมากกว่าที่บ้านเพราะถ้าเที่ยวคงไม่ขับรถกลับบ้านหรอก ไม่รู้ว่าเสี่ยอิฐคิดยังไงกันแน่กับเธอ บางครั้งเขาก็ดีกับเธอมากแต่บางครั้งก็ทำร้ายกันแบบตั้งใจ เธอคงติดใจกับความดีแค่เล็กน้อยของเขาจนลืมนึกถึงเรื่องร้ายๆ ที่เขาทำกับเธอเสมอมา
ขึ้นชื่อว่าผู้ชายรักสนุกคงไม่มีใครหยุดได้แม้แต่เธอเอง ก็แค่อยากให้เขารักแล้วจะทิ้งทุกอย่างให้เขาได้เจ็บปวดช่างเป็นความคิดที่เลวร้ายแต่ก็จะทำจริงๆ
เสียงดนตรีดังสลั่นในจังหวะสนุกจนไม่สามารถหยุดนิ่งได้ ลูกปลาแต่งตัวด้วยเดรสสั้นสายเดียวสีขาวเปิดหลังกำลังชนแก้วกับแก็งเพื่อนที่นัดรวมตัวเลี้ยงต้อนรับเธอกลับมาประเทศไทย
“สวยขึ้นนะลูกปลา” ชาติเกย์ประจำกลุ่มพูดขึ้น
“คนมันต้องพัฒนาบ้างไอ้ชาติ”
“เห้ย!! ลูกปลานั่นเสี่ยอิฐควงใครมาวะ?” นิรินรีบทักเพื่อนให้ดูทันทีที่เห็น
“อีกแล้วเหรอเสี่ยอิฐ!!” เหอะ! ไม่น่าเชื่อว่าผู้ชายอย่างเสี่ยอิฐจะรอดHIVมาได้จนถึงทุกวันนี้ เธอยกเหล้าดื่มจนหมดแก้วมองคู่หมั้นตัวเองที่กอดลูบไล้ผู้หญิงอื่น
“ตบไหมฉันช่วย!!”
“ตบแน่แต่ไม่ใช่ตอนนี้ ฉันเอาคืนเสี่ยอิฐพวกแกคอยดู” เธอหยิบแก้วเหล้าเดินตรงไปหาคู่หมั้นที่นั่งคลอเคลียสาวอยู่ดูท่าว่าจะยังไม่เห็นเธอด้วยสิ
ไม่มีคำว่ารู้สึกผิด ไม่มีคำว่ามีเจ้าของ ไม่มีคำว่าผิดชอบชั่วดีเธอก็จะเอาคืนให้เจ็บแสบบ้างแต่คงไม่ป่าเถื่อนทำร้ายร่างกายใครหรอก เธอเดินไปหาเขาถึงโต๊ะ
“อ้าวเสี่ยอิฐมาด้วยเหรอคะ?” เธออยากจะหัวเราะกับสีหน้าเสี่ยอิฐตอนนี้จริงๆ เลย เขาดูตกใจและตะลึงมากด้วยแต่ใครสนละเธอแค่อยากแก้เผ็ดเฉยๆ
“ลูกปลามากับใคร?” เออดีจังวะ! แค่วันเดียวเจอลูกปลาเห็นควงผู้หญิงแบบนี้ เขามองสำรวจเธอแล้วนึกหวงขึ้นมาเมื่อเธอสวยขนาดนี้แถมเพื่อนที่มาด้วยยังมองเธอไม่วางตาอีก
“มากับเพื่อนค่ะ ลูกปลาแค่มาทักทายก็เราคนรู้จักกัน” เธอเลือกที่จะไม่พูดว่าเขาคือคู่หมั้นเมื่อชนแก้วกับเขาเสร็จก็เดินกลับไปที่โต๊ะ
“เสี่ยขาใครเหรอคะ?”
“ไอ้อิฐใครวะแม่งโคตรสวย!!”
“ไอ้อิฐคนนี้กูขอ!”
- ผู้เขียน
