ตอนที่ 19
พึงพอใจ
เมื่อเห็นร่างบางบนตักยังนิ่ง กรุงโรมเลยกระตุ้นด้วยการลูบไล้ไปตามแผ่นหลังเนียนและกระซิบถามด้วยน้ำเสียงเจ้าเล่ห์
“ฉันสัญญา ถ้าพอใจ ฉันจะให้ตามที่เธอขอ”
ริมฝีปากอิ่มเม้มเข้าหากันอย่างใช้ความคิดแต่มันช่างดูน่ารัก น่ากัดในความคิดของคนเจ้าเล่ห์อย่างกรุงโรม
เขาไม่ปล่อยให้เป็นเพียงความคิด จัดการก้มลงกัดริมฝีปากอิ่มเบาๆ และไม่ลืมแตะจูบซ้ำก่อนผละออก
“มีเวลาให้ห้าวินาที”
“...”
“สี่”
ดวงตากลมโตเบิกกว้าง ไม่คิดว่าเขาจะขี้โกงถึงได้ขนาดนี้
“เดี๋ยวสิคะ แล้วเลขอื่นหายไปไหน”
“ขี้เกียจนับ”
คนขี้โกงตอบหน้าตาย วาวาย่นหน้าก่อนจะกลั้นใจก้มลงบรรจงจูบลงบนริมฝีปากเขาตามวิธีออดอ้อนที่พินอินสอนมา
ริมฝีปากนุ่มเริ่มจูบอย่างเงอะงะจนอีกคนนึกคำในใจแต่ความหวานก็ทำให้เขาตอบรับจูบเธออย่างเต็มใจ เนิ่นนานหลายนาทีกว่าวาวาจะถอนจูบออก ดวงตาคมมองตามใบหน้าหวานด้วยความเสียดาย ความหวานที่เธอมอบให้ มันทำ
