ตอนที่ 18
ขอโทษ
Wawa Talk
บ้านกรุงโรมขณะนี้ไม่มีใครอยู่เลยแม้กระทั่งลูกน้องคนสนิทของเขา ซึ่งน่าแปลกเพราะปกติพี่เชฟจะอยู่ด้วยตลอด
“พวกพี่เชฟไปไหนหมดเหรอคะ”
“อยู่โรงพยาบาล”
“ว่าอะไรนะคะ ทำไมถึงไปอยู่โรงพยาบาลกัน?”
“ไม่มีใครเป็นอะไรมากหรอก ไม่ต้องห่วง” กรุงโรมพูดเพียงเท่านั้นก็เดินลงไปหยิบของลงจากรถ ฉันเลยเดินตามเขาลงไปเพื่อช่วยหยิบของ
“มาค่ะ วาช่วย”
“ไม่ต้อง ดูสภาพมือตัวเองด้วย”
“วาไม่ได้เจ็บแล้วค่ะ” ฉันบอกพลางแย่งของจากมือกรุงโรมแต่เจ้าตัวก็แย่งกลับไป
“บอกว่าไม่ต้องไง มือเล็กอย่างกับมดจะมาช่วยอะไรได้”
กรุงโรมรวบของทุกอย่างและเดินเข้าบ้านไป ไม่รอให้ฉันแย้งใดๆ อีก เหอะ ทีอย่างนี้ทำมาพูดเมื่อก่อนใช้ให้ฉันถือของเยอะกว่านี้อีกไม่เห็นเคยพูดอะไรเลย
ฉันเดินตามกรุงโรมเข้ามาในบ้านด้วยความคุ้นเคย ก่อนจะตะโกนบอกเขา
“โรมเดี๋ยวมานั่งนี่ก่อนนะวาทำแผลให้”
“วุ่นวาย” กรุงโรมเดินบ่นพึงพำออกมาจ
