ร้อยดาวตะวันเดียว

EP 28

“ผมก็แค่แหย่เล่นๆ ทำไมยัยถั่วงอกอย่างคุณจะต้องจริงจังไปทุกเรื่องด้วย”

“เพราะฉันไม่ใช่ของเล่นของคุณเหมือนเมื่อก่อนแล้ว ฉันโตแล้วเห็นอะไรมาก็มากแล้ว ถึงเรื่องในอดีตฉันก็ไม่เคยจะลืมก็เถอะ คุณเองก็เป็นผู้ใหญ่แล้ว ไม่ควรจะมองอะไรเป็นเรื่องเล่นๆ ไปหมด โดยเฉพาะปมด้อยของคนอื่นคุณไม่ควรจะเอามาล้ออีก”

ด้วยเหลืออดกับฉายาในวัยเด็กที่เขาไม่เคยคิดจะหยุดเรียกสักที จึงจำเป็นต้องเตือนด้วยสีหน้าท่าทางจริงจังโจ่งแจ้งให้ได้รู้ว่าไม่ชอบใจเอามากๆ

จิณณวัตรจ้องมองเจ้าของดวงหน้าบึ้งตึงด้วยสายตาล้อเลียน ควบคู่กับการจ้องมองเรือนร่างสมส่วนได้รูปเว้าโค้ง ขณะเดินกอดอกมองสำรวจรอบตัวสาวเจ้าอย่างจงใจ เมื่อนึกสนุกอยากแกล้งขึ้นมาอีกวาระ

“อื้ห์ม!!! ยัยถั่วงอกโตแล้วจริงๆ ด้วย ผมฟูๆ เมื่อก่อนก็ไม่มีแล้ว เหลือแต่ผมตรงๆ นิ่มๆ ฟันก็ไม่มีเหล็กครอบแล้ว ถึงได้เรียงกันสวยขนาดนี้ ตัวผอมๆ เหมือนไม้เสียบผีก็กลายเป็นอวบอั๋นแล้ว คิ้วดกๆ หนาๆ ก็โก้งโค้งสวยแล้ว ว่าแต่แก้มตุ๊บป๋องๆ เวลางอนๆ นี่ จะหอมเหมือนเมื่อก่อนหรือเปล่าน้า”

สิ้นคำเขากฌฉกลงไปหอมอย่างรวดเร็ว

“อุ๊ย!!!”

จนเจ้าของแก้มตั้งตัวไม่ทันแถมไม่คาดคิดว่าเขาจะกล้าทำแบบนี้ด้วย ตั้งสติได้เขาก็โกยแน่บออกจากห้องไปอย่างรวดเร็วแล้ว โกรธจนไม่รู้จะทำอะไรได้นอกจากมองตามแผ่นหลังกว้างไปด้วยสายตาดุดันกว่าเดิม

มือก็ยกขึ้นเช็ดแก้มออกอย่างรวดเร็ว ภาพในอดีตเวลาถูกเขาแกล้งด้วยการขโมยหอมแก้มก็ผุดขึ้นมาในความคิดอย่างรวดเร็ว และนั่นยิ่งทวีความไม่ชอบคุณชายเนี้ยบขึ้นเรื่อยๆ แม้จะทำใจเป็นกลางไว้แล้วก็ตาม

ความโกรธในการกระทำของเขา ทำให้อยากจะหนีกลับบ้านเอาดื้อๆ แต่เพราะยังมีงานค้ำคออยู่ จึงพยายามสงบสติอารมณ์แล้วกลับไปหาการตรวจเอกสารอยู่หลายชั่วโมง

กระทั่งผ่อนเดินเข้ามาถามว่าจะให้ตั้งโต๊ะมื้อเที่ยงตรงไหน ถึงได้ออกมาดูความเรียบร้อย และสั่งให้จัดไว้ห้องอาหารใหญ่เหมือนทุกวันเพราะมีแอร์ ด้วยคาดเดาว่าเจ้านายและทีมงานน่าจะร้อนไม่น้อย สังเกตจากแดดข้างนอกแล้ว ก็อดขำเจ้านายไม่ได้ที่ยังทนร้อนได้มาตั้งครึ่งวันแล้ว

“ตามสบายนะคะ อยากทานจานไหนก็ตักได้เลยค่ะ ฝีมือแม่ครัวบ้านนี้เชฟบางโรงแรมยังชิดซ้ายนะคะ”

ชมจันทร์ในชุดสวยหรู กับใบหน้าที่แต่งเข้มมากผิดปกติ รีบเดินนำทีมงานเข้ามาในเวลาใกล้บ่ายโมงแล้ว ก็พบกับอาหารจัดวางไว้เรียบร้อย โดยมีอาทิตยากับผ่อนยืนอยู่ไม่ห่าง

จิณณวัตรก็ลงมาร่วมด้วยเพราะเริ่มหิว หรืออีกนัยคืออยากจะเห็นหน้ายัยถั่วงอกมากกว่าว่าจะเป็นยังไงหลังจากถูกเขาย้อนรอยขโมยหอมแก้มเหมือนตอนเด็กๆ อีก

เขาเผลอยิ้มออกมาด้วยความขำเมื่อเห็นหน้าเจ้าหล่อนเชิดขึ้นแถมมองไปทางอื่น เวลาเขาจ้องมองด้วยสายตายียวนกวนประสาท แต่ก็เป็นแค่แวบเดียวเพราะคนในห้องมีเยอะ เขาจึงหยุดแกล้งเจ้าหล่อนแล้วเดินเลือกอาหารที่ตัวเองชอบตักใส่จานด้วยท่าทีปกติ

“สวัสดีค่ะพี่โจ้ ไม่ทราบว่าริซ่ามาช่วยงานช้าไปหรือเปล่าคะ”

ยังไม่ทันจะได้นั่งเลย ก็มีเสียงเจื้อยแจ้วดังมา ก่อนจะเห็นนางแบบสาวกางเกงยีนสีซีดขาสั้น กับเสื้อกล้ามตัวเล็กเดินสะพายกระเป๋าผ้าใบใหญ่เดิมยิ้มหน้าระรื่นเข้ามาอย่างไม่มีใครเชื้อเชิญ โดยเฉพาะเจ้าของบ้านอย่างชมจันทร์

“อุ๊ยตายจริง!!! โจ้ลืมบอกคุณเอ้ไปน่ะค่ะว่าชวนน้องริซ่ามาช่วยสอนการโพสต์ท่าเก๋ๆ ให้ แต่ตอนนี้อย่าเพิ่งคุยเรื่องงานเลยนะคะ กองทัพต้องเดินด้วยท้อง โจ้หิวจนไส้กิ่วแล้วล่ะค่ะ ตามสบายเลยนะทุกคน บ้านนี้เจ้าของบ้านใจดีทำอาหารดีๆ แพงๆ และอร่อยๆ ให้เราเยอะแยะเลย บอกไว้ก่อนนะว่าถ้าไม่ใช่บ้านคุณเอ้กับคุณแอ๊ฟไม่มีทางจะได้แต่ของพวกนี้แน่ ส่วนใหญ่จะเจอแต่ข้าวกล่องกับเมนูสิ้นคิดตลอด”

โจ้รีบแก้ไขสถานการณ์อย่างรวดเร็ว แม้เจ้าของบ้านจะไม่ชอบใจอยู่มากกับแขกไม่ได้เชิญ แต่เมื่อมีคำชื่นชมห้อยท้ายตามมาด้วย ก็ยิ้มร่าเริงออกมาได้แล้ว

ผิดกับจิรนันท์ยังหน้าบึ้งไม่หาย เมื่อเจอคนไม่เข้าตามาร่วมโต๊ะด้วย แถมเจ้าหล่อนก็กระแดะไปนั่งใกล้กับพี่ชายอีกต่างหากยิ่งเพิ่มความไม่พอใจให้อย่างแรง

“คราวหน้าโจ้ขอจองคิวคุณจิณขึ้นปกบ้างนะคะ คนอะไรหล่อเป็นบ้าเลย คุณเอ้นะคุณเอ้ มีลูกชายหล่อขนาดนี้ทำเป็นหวงไม่ยอมให้เราเห็น อย่างนี้ต้องแกล้งด้วยการเอาไปถ่ายปกร่วมกับสาวๆ สักสิบ ว่าไหมน้องริซ่าขา”

คนพูดจีบปากจีบคอจนออกแนวแต๋วแตกมาให้เห็น แถมส่งสายตามันวาวไปหาจิณณวัตรที่กำลังแสดงความเป็นสุภาพบุรุษตักอาหารให้แม่และสาวที่นั่งข้างๆ พร้อมกับคอยส่งคำขอบคุณนุ่มๆ สายตาหวานๆ ให้เขาไม่ว่างเว้น

จนอาทิตยา อยากจะหัวเราะออกมา แต่ก็อดกลั้นเอาไว้ และทรุดตัวลงนั่งกินตามคำสั่งเจ้านายอย่างเสียไม่ได้ ทั้งๆ ที่ใจนั้นอยากจะไปนั่งกินกับคนในบ้านหลังครัวมากกว่า

“แล้วตกลงคุณเอ้จะให้น้องแอ๊ฟลงสมัครประกวดซูเปอร์โมเดลจริงๆ เหรอคะ โจ้ว่าไม่เห็นจำเป็นเลย น้องทั้งสวยทั้งน่ารัก อีกหน่อยก็มีงานเข้ามาเรื่อยๆ อยู่แล้วล่ะค่ะ อย่างน้อยๆ ก็มาจากห้องเสื้อโจ้ไงคะ ไม่เห็นต้องไปแข่งขันกับชาวบ้านให้เมื่อยเลย”

เจ้าเก่าจีบปากจีบคอพูดระหว่างนั่งเปิบข้าวเข้าปาก ชมจันทร์รีบยิ้มร่าออกมา เพราะรู้ดีว่าโจ้จะเป็นหนึ่งในคณะกรรมการอยู่แล้ว และแน่นอนว่าวันนี้คงจะได้โอกาสพูดคุยเรื่องงานการกุศลอีกหลายงานที่รอเม็ดเงินสนับสนุนจากคนมีอันจะกิน เพื่อแลกกับชัยชนะให้ลูกสาว

“ไม่ได้หรอกค่ะ เวทีนี้จะช่วยลบคำครหาให้ยัยแอ๊ฟ ว่าเป็นนางแบบเพราะบารมีแม่ไงคะ ก็ไม่ซีเรียสหรอกค่ะลงประกวดเล่นๆ ได้ก็ถือว่ากำไร ไม่ได้ก็ไม่เป็นไร ก็อย่างคุณโจ้บอกนั่นล่ะค่ะว่ามีงานรอให้ยัยแอ๊ฟถ่ายอยู่เรื่อยๆ โดยไม่เดือดร้อน หรือไม่มี เอ้ก็ไม่ซีเรียสหรอกค่ะ ลูกสาวคนเดียวเลี้ยงได้สบายมาก”