ตอนที่35 รอย
ภายในห้องปกคลุมไปด้วยความเงียบอีกครั้ง เด็กสาวที่นั่งอยู่บนตักของเขานั้นนิ่งไป แววตาของเธอสั่นระริกด้วยความโกรธ มือเล็กได้แต่ดันแผงอกของเขาเอาไว้
แฟรงค์ที่เอาแต่นั่งเงียบ จ้องมองใบหน้าเล็กของเธอไม่วางตา สายตาของชายหนุ่มนั้นยังคงเย็นชาไม่แสดงความรู้สึกใดๆ
"วันนี้เธอต้องไปกับฉัน" เขาเอ่ยบอกเสียงนิ่ง
"...หนู จะกลับบ้าน!" ว่าแล้วก็ตั้งท่าจะลุกออกจากตักของเขาอีกครั้ง แต่ก็ไม่เป็นผลเมื่อมือหนาจับเอวและล็อคขาของเธอเอาไว้มั่น จนยากที่จะขยับตัว ประกอบกับเธอที่อ่อนแรงสู้ร่างกายกำยำอย่างเขาไม่ไหว
"ฉันบอก ก็ทำตาม" แฟรงค์ใช้สายตาดุดันกับเด็กสาว เมื่อเห็นว่าเธอเอาแต่ขัดขืน
"ทำไม! จะฆ่าหนูเหรอ ที่ไม่ทำตามคำสั่งของคุณ" น้ำรินที่สู้อะไรไม่ได้เลย เธอก็ได้แต่ถกเถียงเขาอย่างไม่ยอม
"วันนี้ฉันมีที่จะพาเธอไป" มาเฟียหนุ่มบอก เขาไม่อยากที่จะทะเลาะกับเธอ และเมินเฉยต่อคำพูดเหล่านั้น น้ำรินเ
