กองปราบ ตุบ! หมับ! “กลับ!” ผมพูดกับผู้หญิงตรงหน้าที่ดูจะช็อกมากกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นแล้วลากเธอออกจากคลับ แต่... หมับ! แรงดึงจากด้านหลังทำให้ผมชะงักแล้วหันกลับไปมอง เห็นไอ้เด็กผู้ชายคนหนึ่งมันจับมือใยบัวไว้แล้วจ้องมองผมอย่างไม่เป็นมิตร “คุณเป็นใคร!” มันถามผมขึ้นด้วยเสียงแข็งๆ แต่แม่งดูอายุด้วย สมัยกูอายุเท่าแม่งกูเหี้ยกว่ามึงมาเยอะ คิดว่าเสียงแบบนี้จะทำให้ผมกลัวหรือไง “ฉันไม่จำเป็นต้องตอบนาย!” ผมกดเสียงตอบกลับก่อนจะออกแรงดึงใยบัวเพื่อพาเธอกลับจากที่นี่ แต่ไอ้เด็กนั่นก็ไม่ยอมปล่อยมือใยบัว “คุณไม่มีสิทธิ์พาบัวไปไหนทั้งนั้น!” มันพูดขึ้นอย่างไม่ยอม แต่ไม่มีสิทธิ์งั้นหรอวะ สงสัยพึ่งหย่านมมาเลยไม่รู้อะไร “ลองถามผู้หญิงคนนี้ดูไหม” ผมพูดออกไปอย่างเหนือกว่าแล้วจ้องมองหน้ามัน นั่นทำให้มันหันไปมองใยบัวอย่างต้องการคำตอบ “บัว” เหอะ น้ำเสียงแม่งเหมือนเด็กกำลังจะร้องไห้เลยว่ะ “.....” ใยบัวมองห