“ไม่ผิดหรอก ตัดสินใจได้วันไหนก็บอกแล้วกันเสี่ยจะได้ไม่ต้องมายุ่งวุ่นวายอีก เสี่ยไม่อยากจะถูกด่าว่าเป็นชู้กับเมียใครทั้งที่เสี่ยเป็นผัวมาก่อนมันด้วยซ้ำ เข้าใจนะพิ้งค์”
“เข้าใจค่ะ น่าจะอีกไม่นานหรอก”
“หนูหมายความว่ายังไง!?”
“ก็อีกไม่นานไงคะเสี่ยชา หนูก็อยากมีความรักเหมือนคนอื่นเขาบ้าง หนูอายุแค่นี้เองยังไงก็ต้องหารักดีๆเจอบ้างแหละค่ะ อีกอย่างหนูไม่อยากจะสนุกไปวันๆแบบนี้ตลอดไปสักหน่อย”
“ตามใจ! หาผัวใหม่ได้เมื่อไรก็บอกเสี่ยจะได้ไป!”
“ค่ะ”
“ถ้างั้นคงไม่ผิดอะไรใช่ไหมถ้าเสี่ยจะหาคนอื่นไว้รอบ้าง วันไหนที่เราจบกันเสี่ยจะได้เริ่มใหม่ได้ทันทีเลย”
“มั่นใจเหรอคะว่าจะหาได้ง่ายๆ”
“ทำไมคิดแบบนั้นล่ะ?”
“ก็เสี่ยชาไม่ชอบคนเรื่องมาก ไม่ชอบคนจู้จี้จุกจิก ไม่ชอบการผูกมัด แล้วผู้หญิงที่เขาพร้อมจะมีความสัมพันธ์แบบนี้ไม่ได้หาง่ายๆนะคะ แต่คิดอีกแบบก็อาจจะได้เพราะเสี่ยชารวยขนาดนี้คงจะเลี้ยงเด็กสักคนเอาไว้แก้เหงาได้เหมือนกัน งั้นรอหนูหาผัวใหม่ก่อนนะคะแล้วค่อยเอากับคนอื่น”
“จะหาผัวใหม่จริงๆเหรอ?”
“ใช่ค่ะ”
“เสี่ยดูแลหนูไม่ดีตรงไหนห่ะ?” เขาไม่คิดว่าตัวเองจะขาดตกบกพร่องในเรื่องเซ็กซ์ เรื่องการเอาใจ หรือการดูแลก็ไม่ได้เป็นรองใคร อยู่ดีๆวันนี้ก็มีคนมาจีบเธอต่อหน้าแถมพิ้งค์ยังดูเหมือนจะชอบมันอีกด้วย คือเราอยู่แบบนี้มาครึ่งปีแล้วทำไมถึงพึ่งคิดจะมีความรักห่ะ ยิ่งคิดก็ยิ่งรู้สึกจุกในอกลึกๆยังไงไม่รู้สิ แล้วเขาก็ไม่ได้อยากให้เธอเป็นของใครนอกจากเขาคนเดียว
“เสี่ยชาดูแลดีทุกอย่างค่ะ แต่หนูอยากมีคนรักและเสี่ยไม่ต้องการมีคนรัก ความต้องการของเราสองคนสวนทางกันมันก็ไม่แปลกที่จะแก้ปัญหาแบบนี้”
“เชิญหนูหาผัวใหม่ตามใจเลย เสี่ยไม่ขัด!”
“อารมณ์เสียเหรอคะ?”
“เปล่า!”
“งั้นก็ไปกันเถอะค่ะ วันนี้หนูหมดพลังงานแล้วต้องการอาหารอร่อยๆมาเติมเต็มสักหน่อย”
“หนูอยากกินอะไรล่ะ?”
“พวกเนื้อย่างได้ไหมคะ?”
“เสี่ยรู้จักร้านดีๆอยู่ หนูน่าจะชอบนะ”
เสี่ยชาขับรถออกไปทันทีแล้วไม่ลืมจะเปิดเพลงให้เธอฟังระหว่างทางด้วย เขาปรายตามองเธอหลายครั้งเหมือนกำลังมีเรื่องคิดมากอยู่ ก่อนจะถอนหายใจแล้ววางมือทับมือของเธอแต่ไม่ได้พูดอะไรสักคำ หรือว่าเขาจะเครียดเรื่องงานเลยอยากหาใครสักคนที่ช่วยให้สบายใจขึ้นมาบ้างนะ เรามาถึงห้องสรรพสินค้าขนาดใหญ่แล้วเขาเดินโอบไหล่ไปที่ร้านเนื้อย่างแห่งหนึ่งที่ดูก็รู้ว่าไม่ใช่ราคานักศึกษาแน่นอน
“ชอบอะไรก็สั่งเลยไม่ต้องเกรงใจกันหรอก”
“แล้วเสี่ยชาล่ะคะ?”
“เสี่ยกินได้หมดทุกอย่าง”
เธอสั่งเซ็ตเนื้อตามที่ทางร้านแนะนำ แต่ว่าเสี่ยชาเปลี่ยนเป็นเนื้อแบบพรีเมี่ยมมาแทน เขาหันมายิ้มกว้างให้แล้วมีคนโทรมาพอดีเราเลยยังไม่ได้คุยกัน น้ำเสียงที่ใช้ค่อนข้างเข้มเล็กน้อยสงสัยว่าจะเป็นเรื่องงานอีกตามเคย ผ่านไปไม่นานเนื้อที่สั่งก็ยกมาเสิร์ฟพร้อมกับเครื่องเคียงที่น่ากินมาก เขาย่างเนื้อให้เธอก่อนเป็นอย่างแรกทั้งที่เธอสามารถทำเองได้นะ จากนั้นก็ห่อผักแล้วป้อนเหมือนว่าเธอเป็นเด็กงั้นแหละ
การกระทำแบบนี้มันใกล้เคียงกันคนรัก
ติดแค่เขาไม่อยากมีความรัก
เธอไม่รู้ว่าก่อนหน้านี้เขามีปัญหาอะไรเรื่องความรักมาก่อนรึเปล่าถึงเลือกจะหันหลังให้กับความสัมพันธ์ที่ผูกมัดแล้วหันมาสนใจความสัมพันธ์ปลอมๆแบบนี้แทน เสี่ยชาไม่เคยพูดหรือเล่าเรื่องอะไรให้เธอฟังเลยสักครั้งและเธอก็ไม่กล้าพอจะล้ำเส้นมากเกินไปด้วย
สำหรับเธอได้แค่ตัวเขามาก็ดีมากเท่าไรแล้ว
ถึงจะเจ็บแต่เดี๋ยวคงตัดใจได้
หลังจากกินอาหารจนมีแรงแล้วเสี่ยชาก็พาเธอมาเดินเล่นต่อ ไม่ว่าเธอจะเข้าร้านไหนเขาก็ไม่เคยขัดใจเลยสักนิด เข้าร้านเครื่องสำอางก็พร้อมยื่นแขนให้เทสสีสันแล้วส่งบัตรดิตจ่ายให้ทันที สกินแคร์ราคาเท่าไรก็ไม่ว่าขอแค่เธอชอบก็ซื้อให้ทันที เข้าร้านเสื้อผ้าก็ช่วยเลือกแล้วจับเธอลองชุดต่างๆเหมือนตุ๊กตาอย่างนั้นแหละ นี่ยังไม่รวมกับเรื่องประดับเล็กน้อยด้วยนะ เขาจ่ายไปทุกอย่างแบบไม่เสียดายเงินสักนิดเลย
“ซื้อชุดนอนไว้ด้วยสิพิ้งค์”
“ที่ห้องหนูก็มีเยอะแล้วนะคะ”
“เสี่ยหมายถึงเอามาไว้ที่คอนโดของเสี่ยต่างหาก”
“คืนนี้จะให้หนูไปค้างด้วยเหรอคะ?”
“แล้วหนูว่างพอจะค้างกับเสี่ยรึเปล่าล่ะ ตอนนี้หนูคงยังไม่ได้นัดเดทกับใครใช่ไหม?”
“ยังค่ะ แต่ว่าเพื่อนชวนไปเที่ยวคืนนี้”
“อยู่กับเสี่ยดีกว่าตั้งเยอะ ไปกันเถอะมันค่ำแล้ว”
“แต่ว่า…”
“อีกเดี๋ยวหนูก็จะหาทางทิ้งเสี่ยไปอยู่แล้ว อยู่กับเสี่ยอีกสักคืนจะเป็นอะไรไปล่ะ”
“ทิ้งเหรอคะ?”
“ใช่ หนูจะทิ้งเสี่ยไปหาคนอื่นไม่ใช่เหรอ แต่เสี่ยเข้าใจนะว่าหนูคงจะเบื่อกันแล้วแหละ”
“จะเรียกทิ้งได้ไงคะในเมื่อเราไม่ได้เป็นอะไรกัน”
เขาไม่ตอบอะไรแล้วหยิบชุดนอนขึ้นมาทาบตัวเธอแล้วหยิบมาเพิ่มอีกตัว จากนั้นก็รวบมาเกือบทั้งราวในไซซ์เดียวกันเดินไปจ่ายเงินพร้อมกับชุดอื่นที่เลือกก่อนหน้านี้ พอพนักงานแนะนำว่าชุดนอนแบบนี้มีแบบของผู้ชายด้วยเพราะออกมาในคอนเซ็ปคู่รัก เขาก็เดินไปหยิบของตัวเองมาเพิ่มทันทีแบบไม่คิดอะไรมาก หลังจากจ่ายเงินแล้วรับของทั้งหมดมาถือเองและจับมือพิ้งค์เดินออกไปดูอย่างอื่นด้วยกันต่อ
วันนี้คิดว่าจะทำอาหารค่ำกินเองคู่กับไวน์ขวดใหม่
พิ้งค์น่าจะชอบอยู่มั้ง
“ทำไมถึงเอาชุดนอนเซ็ตนั้นล่ะคะ เกิดมีคนเห็นจะเข้าใจผิดว่าเสี่ยชามีเมียเอานะ”
“ใครจะคิดยังไงก็ช่างมันสิเสี่ยไม่แคร์หรอก อีกอย่างคอนโดเสี่ยก็ไม่ค่อยจะมีใครมาเท่าไรนอกจากพี่ชายที่เดี๋ยวนี้มันเงียบๆไปแล้วแหละ มันรู้อยู่แล้วว่าเสี่ยไม่มีเมีย เพราะถ้ามีเสี่ยคงจะเปิดตัวไปแล้ว พอดีว่าเสี่ยค่อนข้างคุยเรื่องส่วนตัวกับพี่ชายบ่อยมันก็เลยรู้แทบทุกอย่าง แล้วก็มีหนูอีกคนที่ได้ค้างคืนที่ห้องเสี่ย แต่หนูก็รู้ดีไม่ใช่เหรอว่าเราไม่ได้เป็นผัวเมียกัน”
“ค่ะ หนูเข้าใจทุกอย่างดี สมมุติว่าถ้าวันหนึ่งเสี่ยมีความรักขึ้นมาจะเป็นแบบไหนเหรอคะ?”
“เสี่ยก็จะดูแลให้ดีที่สุด แล้วเปย์ทุกอย่างที่เขาต้องการเพราะมันน่าจะชดเชยได้กับเวลาที่เสี่ยไม่ค่อยมีให้”
“ถ้างั้นอย่าพึ่งเจอใครนะคะ”
“แล้วหนูล่ะอยากไปจากเสี่ยรึเปล่า?”
“บางทีถ้าเสี่ยยอมมีความรักเราอาจจะไปด้วยกันได้”
“ถ้างั้นเสี่ยคงต้องยอมปล่อยหนูไปหาสิ่งที่ต้องการ”