น้อยยิ้มกว้าง “ไข่พะโล้ของโปรดคุณภูมิค่ะ มียำปลาหมึกของชอบของคุณหวานด้วยนะคะ” น้อยหันไปพูดประจบนายสาว เมื่อสีหน้าของหวานเปลี่ยนไปนิดๆ เธอเลยรู้สึกผ่อนคลายลง เลยยกมือขึ้นกอดอกแก้เก้อ
“แหม...มีเบียร์เย็นๆ สักแก้วคงดีพิลึก” หวานตาเปรย เธอเห็นหางตาภูมิตวัดผ่านหน้า แต่ไม่มีเสียงตำหนิเหมือนเคย
หวานตาหัวเราะในใจ...เธอกับภูมิแตกต่างกันตรงนี้แหละ
เธอดื่มเครื่องดื่มมีแอลกอฮอล์ได้ แต่ผู้ชายหุ่นน้องๆ นักเพาะกาย กลับไม่แตะต้องเครื่องดื่มพวกนั้นเลย บางครั้ง... หวานตาก็อยากจะแกล้งเขาเหมือนกัน...อยากรู้นัก เวลาที่ภูมิเมา...เขาจะเป็นอย่างไร?
เพื่อนหลายคนเคยพูดให้ฟัง...คนเมาคือคนที่มีสติไม่เต็มร้อย เขารู้ตัว เพียงแต่จะรู้สึกมึนๆ เบลอๆ หลายสิ่งหลายอย่างที่เก็บกดไว้จะระเบิดออกมาช่วงนั้นแหละ หวานตาอยากเห็นช่วงเวลาหลุดๆ ของภูมิบ้าง? มนุษย์สุดเพอร์เฟคแบบเขา มีอะไรเก็บไว้ใน
