“น้ำสับปะรดปั่น คุณคงจะชอบ” สับปะรดทั้งลูกถูกวางเอาไว้ตรงหน้า
“สวยที่สุดเลยค่ะ อากาศก็บริสุทธิ์มาก ๆ ที่กรุงเทพฯ ตอนนี้มีแต่ฝุ่นพีเอ็มค่ะ”
“ถ้าคุณเลือกที่จะอยู่ที่ไหนสักแห่งได้ คุณอินจะเลือกอยู่ที่ไหนครับ”
อินทุภายิ้มให้เขาอย่างอ่อน ๆ “คุณศีลอาจจะมีชีวิตที่สมบูรณ์พร้อมมาตั้งแต่เด็ก ๆ อาจจะไม่ค่อยเข้าใจอะไรอีกหลายอย่างค่ะ คนบางคนก็ไม่ได้มีสิทธิ์จะเลือกอะไรในชีวิต” นัยน์ตาของหญิงสาวดูเศร้า
“คุณหมายถึงใครครับคุณอิน ตัวคุณเองหรือครับ”
“มีอีกหลายอย่างค่ะที่อินไม่สามารถเล่าให้คุณศีลฟังได้นะคะ” อินทุภายิ้มเจื่อน
“หมายความว่าชีวิตของคุณอินก็ไม่มีทางเลือกเหมือนกันสินะครับ”
“ค่ะ” เธอยอมรับแต่โดยดี
อีกฟากหนึ่งของกราบเรือ
ธีรุตม์ยังคงหันมองอินทุภาอย่างไม่วางตา แทนที่จะมองไปยังดวงอาทิตย์กลมโตใหญ่เหมือนกับไข่สีแดงที่กำลังคล้อยเคลื่อนลงสู่เบื้องล่างจะลับเหลี่ยมขอบฟ้า ตกจมหายไปกับคลื่นและฟองท
