“เธอก็รู้ว่าไม่ได้”
“แล้วจะให้ทำอย่างไร ฉันไม่ใช่คนไร้มารยาทสักหน่อย พวกเรามาอยู่บ้านเขา แต่คุณรุตมาสั่งให้ฉันไม่ต้องคุยกับเจ้าของบ้าน มันไม่ใช่นะคะ”
“เถียงคำไม่ตกฟากจริง ๆ” เขาบีบแรงอีก
“โอ๊ย! คุณรุตคะ ปล่อยอินค่ะ อินเจ็บ”
“ฉันคิดว่าเธอชอบเสียอีก”
“ชอบอะไร ใครจะชอบให้คนมาทำร้ายตัวเอง”
“ดังนั้นเธอก็ควรอยู่ให้ห่างศีลเอาไว้ ฉันจะเตือนเธอเป็นครั้งสุดท้าย”
“ก็ได้ค่ะ ถ้าอย่างนั้นตลอดทริป อินจะอยู่แต่ในห้องนอน” เธอสะบัดตัวแรงจนหลุดออกมาจากการเกาะกุมของเขา
“ฉันขอร้องคุณรุตสักข้อนะคะ อย่าคิดว่าอินจะทำอะไรที่มันต่ำตม เรื่องต่ำ ๆ ไม่เคยมีอยู่ในสมองของอินค่ะ”
“อย่ามาทำเล่นลิ้น ถ้าไม่คิดอะไร เธอจะเชิญศีลไปที่บ้านของเราหรือ เขาบอกกับฉันว่า เขาจะไปหาเธอที่บ้าน”
“นี่คุณคุยกับเพื่อนคุณแล้วหรือคะ” อินทุภาไม่ได้ตกใจอะไร เพราะเธอได้บอกกับนายหัวศีลแล้วว่าเธอไม่ได้เป็นคนโสด
“เธอคิดจริง ๆ หรือว่าฉัน
