เหนือนที | 6

1955 คำ

“อย่าสำออย ฉันรู้ว่าเธอไม่ได้เจ็บ” เหนือนทีพูดขึ้นอย่างรู้ทันเพราะตอนที่กำลังลงเข็มสัก เหนือนทีไม่กดเข็มแรงจนทำให้ผิวบอบช้ำหรืออักเสบ “แย่จัง ! พี่นทีรู้ทันแบบนี้แล้วหนูจะอ่อยต่อยังไงล่ะคะ” นะโมพูดขึ้นแต่ใบหน้ากลับยิ้มระรื่นไม่เหมือนคำพูดที่พูดออกมา ร่างเล็กเดินนวยนาดเข้ามาหาเหนือนที แน่นอนว่าเหนือนทีถอยหนีเพราะดูเหมือนว่านะโมจะอันตรายเกินไป เจอคนอ่อยมาก็เยอะแต่ไม่เคยเจอใครเข้าหาได้น่ากลัวเท่าเธอคนนี้มาก่อน “เธอจะอ่อยฉันไปเพื่ออะไร” เหนือนทีถามกลับไป พยายามเว้นระยะหากจากยัยคนนี้ให้มากที่สุด “ก็หนูชอบพี่นที อยากได้พี่นทีมาเป็นของตัวเอง” นะโมตอบกลับไปตามตรง ตอนแรกก็แค่อยากได้เฉยๆเพราะเห็นว่าช่างสักนทีหล่อและตรงสเปคแต่เมื่อได้มาสักได้มาเจอตัวจริงก็ดันอยากได้มาเป็นของตัวเอง “เพ้อเจ้อ” เหนือนทีพูดขึ้นเพราะผู้หญิงคนนี้ดูท่าจะเพ้อเจ้อมาก คิดก็คิดไม่ออกว่ายัยบ้าประสาทปากปลาร้าคนนี้เป็นคนยังไงกัน ถึงได้วิ่งตามผู้ชายขนาดนี้ เกิดมาไม่เคยพบไม่เคยเจอ ไม่คิดว่าชีวิตของเองจะต้องมาเจอกับอะไรแบบนี้ ผู้หญิงสมัยนี้น่ากลัวชะมัด ! “ออกไปจากร้านฉัน” เหนือนทีพูดขึ้นเพราะตอนนี้มันถึงเวลาที่เขาต้องกลับไปพักผ่อนที่คอนโดแล้ว “จะรีบไปไหนล่ะคะ หนูตั้งใจมาหาพี่นทีเลยนะ” นะโมไม่พูดเปล่าแต่กลับเดินตรงเข้าไปเหนือนที แน่นอนว่าเหนือนทีเอี่ยวตัวหลบจนนะโมเองที่เป็นฝ่ายอยู่ในร้านและตัวของเหนือนทีเองที่อยู่ใกล้ประตูทางเข้า ขายาวไม่รอช้าก้าวออกจากร้านก่อนจะปิดประตูจับบานเลื่อนเอาไว้ไม่ให้อีกคนออกมาได้ ในเมื่ออยากมาที่ร้านมากนัก เหนือนทีก็จะให้อยู่ในร้านก่อนที่มือหนาจะยกขึ้นกดโทรศัพท์โทรหาตำรวจ “สวัสดีครับ โทรจากร้านสัก NNT tattoo” เหนือนทีพูดขึ้นเพราะหากไม่ทำแบบนี้เธอคนนี้ก็คงไม่เลิกวุ่นวายแน่ๆ “รบกวนคุณตำรวจหน่อยนะครับ มีคนบุกรุกร้านผม” เหนือนทีพูดขึ้นอีกครั้งและหลังจากคุยกับคุณตำรวจไปได้ไม่นาน เสียงไซเรนจากรถตำรวจก็ดังเข้ามา นะโมค่อนข้างงุนงงกับเหตุการณ์ตรงหน้า ก่อนหน้านี้ที่เธอทุบประตูและพยายามเปิดออกไปแต่ไม่เป็นผลเพราะอีกคนไม่ให้เธอออกและตอนนี้ดันมีตำรวจอยู่หน้าร้านมันหมายความว่ายังไงกัน “คนร้ายที่บุกรุกอยู่ไหนครับ” คุณตำรวจถามขึ้นทันทีพร้อมกับพยายามสอดส่องเพราะตอนนี้เห็นเพียงหญิงสาวร่างเล็กยืนอยู่ในร้าน “เธอคนนั้นบุกรุกร้านผม” เหนือนทีพูดขึ้นก่อนจะเปิดประตู นะโมที่รู้ตัวดีว่าเป็นอิสระก็เดินออกมาเกาะแขนของเหนือนที “พี่นทีขังหนูทำไม” เพราะนะโมทุบประตูจนมือแดงไปหมดแล้ว หากไม่กลัวว่าประตูกระจกจะแตกเธอคงทุบอีกแน่ๆ “เธอบุกรุกร้านฉัน” เหนือนทีพูดขึ้นทำเอาคุณตำรวจต้องมองเหนือนทีกับนะโมสลับกันไปมา “คุณผู้หญิงบุกรุกจริงๆหรอครับ” คุณตำรวจถามขึ้นเพราะดูยังไงก็ไม่มีทางเป็นไปได้ ผู้หญิงตัวเล็กๆคนนี้จะมาบุกรุกร้านสักทำไมกัน “บุกรุกอะไรกันล่ะ หนูมาหาพี่นทีนะ” นะโมสวนกลับทันควัน ตอนนี้เธอรู้แล้วว่าช่างสักนทีถึงขั้นเรียกตำรวจมาจับเธอ มันน่าโมโหเสียจริง ! เธอก็แค่ผู้หญิงตัวเล็กๆทำแบบนี้กับเธอได้ยังไง “จับไปเลยครับคุณตำรวจ ผู้หญิงคนนี้บุกรุกร้านผม ไล่แล้วก็ไม่ไปจนผมต้องโทรแจ้งคุณตำรวจ” เหนือนทีพูดขึ้นอีกครั้ง “คุณผู้หญิงครับ ในเมื่อเจ้าของร้านยืนยันแบบนี้ ทางเราต้องคุมตัวคุณไปโรงพักนะครับ” คุณตำรวจพูดขึ้นก่อนจะถือวิสาสะเดินตรงมาใส่กุญแจข้อมือให้กับนะโม “กรี๊ด ! ไอ้บ้ามาใส่กุญแจมือได้ยังไง ฉันไม่ได้บุกรุก ฉันมาหาพี่นที” นะโมโวยวายขึ้นแต่ตอนนี้ต่อให้จะพูดอะไรมันก็ไม่เป็นผลเพราะเหนือนทียืนยันไปแล้ว “เธอไม่ใช่แค่บุกรุกอย่างเดียวแต่เธอยังก่อกวนด้วย” “ไอ้บ้า ! พี่นทีทำแบบนี้กับหนูได้ยังไง แจ้งตำรวจจับหนูนี่นะ มันใช่หรอ” นะโมโวยวายอีกครั้งเพราะมันไม่ใช่เรื่องเลย อะไรกันทำไมถึงทำกับเธอแบบนี้ “ทางเราขออนุญาตคุมตัวคุณไปโรงพักนะครับ จากนั้นจะให้โทรแจ้งทางญาติมาประกันตัว” “พี่นทีทำแบบนี้กับหนูได้ยังไง” “เธอบุกรุกและก่อกวน ฉันก็ต้องแจ้งตำรวจสิ” “จำไว้เลยนะ แค้นนี้ต้องชำระแน่” แน่นอนว่าตอนนี้นะโมทำอะไรไม่ได้ ได้แต่เดินขึ้นรถคุณตำรวจไปอย่างจำยอม ถึงตอนนี้จะโกรธแค้นแค่ไหนก็ต้องหักห้ามใจของตัวเองไว้ ถึงพรุ่งนี้เมื่อไหร่นะโมคนนี้จะอ่อยให้ทนไม่ได้ เอาคืนให้สาสมกับที่ทำกับเธอแบบนี้ ! ส่วนเหนือนทีก็ได้แต่ยกยิ้มด้วยท่าทางเหนือกว่าเพราะหากไม่ทำแบบนี้เขาคงไม่ได้กลับไปพักผ่อนที่คอนโด จะว่าเหนือนทีใจร้ายก็ไม่ได้เพราะเวลานี้มันไม่ควรเลยด้วยซ้ำที่ยัยนั่นจะมาอยู่ที่นี่ โดนคุณตำรวจจับไปน่ะดีแล้วเผื่อว่าพฤติกรรมจะดีขึ้นบ้าง “ฉันต้องเสียค่าปรับเท่าไหร่คะคุณตำรวจ” เมื่อมาถึงโรงพักนะโมก็ไม่รอช้าที่จะถามขึ้น “สองหมื่นครับ คุณมีความผิดตามมาตราสามร้อยหกสิบสี่” คุณตำรวจพูดขึ้นทันที แน่นอนว่านะโมรู้ดีว่าตอนนี้ตัวเองไม่มีเงินติดตัวขนาดนั้น “ขอโทรศัพท์นะคะจะโทรให้เพื่อนมาประกันตัว” “ตรงนี้ได้เลยครับ” นะโมกดโทรศัพท์โทรหากิ่งเพราะตอนนี้กิ่งคงอยู่ใกล้ที่สุดและโชคดีที่ว่ากิ่งก็อยู่กับเดมี่เพื่อนในกลุ่มอีกคน ทำให้ตอนนี้เพื่อนสนิททั้งสองคนของนะโมกำลังมุ่งหน้ามายังสถานีตำรวจ “อีนะโมมึงไปทำท่าไหนถึงได้โดนตำรวจจับ” เดมี่ที่เดินเข้ามาถามขึ้นทันที “โอ๊ย ! รีบจ่ายเงินก่อนจะบ่น กูไม่อยากอยู่ที่นี่นาน” เพราะนะโมไม่ถูกกับสถานีตำรวจเลย “ไม่ทราบว่าเพื่อนฉันโดนข้อหาอะไรหรอคะ” แน่นอนว่ากิ่งที่อยากรู้ก็ถามขึ้นเพราะการที่อีนะโมเพื่อนสนิทไม่ปริปากบอกคือมันไม่ต้องการที่จะบอก “ข้อหาบุกรุกครับ คุณคนนี้บุกรุกเข้าไปในร้านสัก NNT tattoo” ทั้งกิ่งและเดมี่ตกใจไม่น้อยกับคำพูดของคุณตำรวจ หลังจากนั้นก็จัดการจ่ายค่าปรับและพาเพื่อนตัวดีอย่างนะโมออกมา “อีนะโม ! อย่าบอกนะว่าช่างสักนทีแจ้งตำรวจจับมึง” เดมี่ถามขึ้นทันทีเพราะมันจะมีใครได้อีก ในเมื่อเพื่อนตัวดีของเธอตั้งใจจะอ่อยเขาตั้งแต่แรก “ก็ใช่น่ะสิ เจ็บใจชะมัดกล้าให้ตำรวจมาจับกูได้ยังไง” นะโมบ่นขึ้นเพราะจนถึงตอนนี้เธอก็แทบไม่อยากเชื่อว่าเขาจะใจร้าย “มึงไปกวนอะไรเขาหรือเปล่า กูบอกแล้วนะว่าคนนี้มันไม่ใช่คนที่มึงจะเล่นด้วย” กิ่งพูดขึ้นทันทีเพราะคำร่ำลือเกี่ยวกับช่างสักนทีมันหนาหู “กูแค่ไปหาเองนะแต่ดันเอาตำรวจมาจับกู” นะโมตอบกลับไปตามตรงเพราะเธอยังไม่ได้ทำอะไรด้วยซ้ำ เมื่อกลางวันยังทำมากกว่าอีก “มึงจะไปหาเขาทำไม สักเสร็จแล้วก็จบสิ” ความจริงมันก็ควรเป็นตามที่เดมี่พูดแต่มันไม่ใช่แบบนั้นนะสิ “คุณครับ คุณ !” เสียงตะโกนเรียกดังขึ้นทำเอาเพื่อนสนิททั้งสามคนต้องรีบหันหลังกลับไป ตำรวจรูปหล่อวิ่งลงมาจากสถานีตำรวจกำลังตรงมาทางพวกเธอทั้งสามคน “คุณลืมโทรศัพท์ครับ” คุณตำรวจรูปหล่อพูดขึ้นพร้อมยื่นโทรศัพท์มาตรงหน้าของนะโม “อุ๊ย ! บ้าจริงลืมได้ยังไงนะ” นะโมพูดขึ้นด้วยท่าทางเขินอายพร้อมยกมือเอาผมทัดหูแสดงจริตจะก้าน ความจริงแล้วนะโมคนแซ่บไม่ได้ลืมหรอกแต่เธอตั้งใจที่จะลืมเอาไว้เพื่อหวังว่าพ่อตำรวจรูปหล่อคนนี้จะเอามาให้และมันก็เป็นจริงตามแผนของเธอ เฮ้อ…แล้วทำไมกับช่างสักนทีถึงยากจัง ! “ของสำคัญทีหลังห้ามลืมนะครับ” คุณตำรวจพูดขึ้นอีกครั้งก่อนที่นะโมจะเอื้อมมือไปหยิบโทรศัพท์ แน่นอนว่ามือเรียวไม่ได้หยิบแค่โทรศัพท์หรอกแต่ยังหลอกจับมือลูบไปตามแขนที่เต็มไปด้วยมัดกล้ามของคุณตำรวจคนนี้ “อีนะโม กลับ !” เดมี่พูดขึ้นพร้อมกับลากนะโมออกมา ยังคุยเรื่องช่างสักนทีไม่จบเลย เพื่อนตัวดีของเธอหาเหยื่อใหม่แล้ว “นิดๆหน่อยๆ” นะโมพูดขึ้นเพราะระหว่างทางมันก็ต้องหากเศษหาเลยกันบ้าง “น้อยๆหน่อยนั่นตำรวจนะ” กิ่งพูดขึ้นเพราะเธอเองก็ไม่เคยชินกับนิสัยของนะโม “กูไม่ได้คิดอะไรกับคุณตำรวจเพราะคนที่กูสนใจจริงๆคือช่างสักนที” นะโมตอบกลับไปตามตรง กับคุณตำรวจรูปหล่อเมื่อกี้เธอเล่นๆ ไม่ได้คิดอะไรเลยจริงๆนะเพราะหัวใจดวงน้อยๆดวงนี้แบ่งเศษเสี้ยวให้ช่างสักนทีไปหมดแล้ว “กล้าพูดว่าสนใจช่างสักนที เมื่อกี้มึงยังอ่อยคุณตำรวจอยู่เลย” เดมี่พูดขึ้นก่อนจะยกมือหยิกแขนนะโมให้หลาบจำ “โอ๊ย ! เจ็บนะ” “จะได้จำไง” “บอกมาสักทีว่าไปที่ร้านเขาทำไมอีก มึงสักเสร็จตั้งแต่บ่ายไม่ใช่หรอ” กิ่งถามขึ้นอีกครั้งเพราะมันจะมีกี่เหตุผลกันที่คนอย่างนะโมจะไป “ก็ไปอ่อยนั่นแหละ” นะโมตอบกลับไปตามตรง “เขาเรียกตำรวจมาจับมึงขนาดนี้แล้ว รู้หรือยังว่าคนนี้ไม่ควรเล่นด้วย” กิ่งพูดขึ้นอีกครั้งเพราะที่บอกที่เตือนก็เพราะความหวังดีทั้งนั้น “กูอยากได้ขนาดนี้ไม่เล่นด้วยไม่ได้หรอกนะ” เพราะยิ่งช่างสักนทีทำแบบนี้ นะโมยิ่งอยากเอาคืนแต่ไม่ได้เอาคืนในแบบที่เขาทำหรอกนะ เธอจะเอาคืนในแบบของเธอ “มึงตามเขาไม่ทันหรอกอีนะโม ที่สำคัญเขาไม่สนใจใครคนไหนรวมถึงมึงด้วย” “ในเมื่อเล่นเอาตำรวจมาจับกูแบบนี้ คอยดูเถอะพรุ่งนี้กูจะแต่งคอสเพลย์ชุดตำรวจไปหาถึงที่”

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่

สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป

App Store Google Play

Facebookexpand_more