“มึงตามเขาไม่ทันหรอกอีนะโม ที่สำคัญเขาไม่สนใจใครคนไหนรวมถึงมึงด้วย” กิ่งพูดขึ้นเพื่อต้องการจะห้ามปรามเพราะนะโมเพื่อนของเขาหัวรั้นเป็นที่สุด พูดอะไรก็ไม่เคยชื่อเลย
“ในเมื่อเล่นเอาตำรวจมาจับกูแบบนี้ คอยดูเถอะพรุ่งนี้กูจะแต่งคอสเพลย์ชุดตำรวจไปหาถึงที่” นะโมพูดขึ้นทันทีเพราะยังไงแล้วแค้นนี้ก็ต้องชำระ
“มึงไม่กลัวเลยหรออีนะโม” เดมี่ถามขึ้นเพราะตอนนี้รู้สึกปวดหัวกับนะโมมาก คนอะไรมันจะรั้นได้ถึงขนาดนี้
“กลัวก็อดได้ผัวน่ะสิ” นะโมตอบกลับไปตามตรงเพราะหากกลัวความหวังที่จะมีผัวเป็นช่างสักได้หายไปแน่
“ถ้าเขาเอาตำรวจมาจับมึงอีก ไม่ต้องโทรให้กูมาประกันตัวนะ” กิ่งพูดขึ้นพร้อมกับส่ายหน้า ตอนนี้เอือมระอากับนะโมเต็มทน
“กูต้องโทรสิ ไม่โทรแล้วใครจะมาประกันตัว” เพราะชีวิตนี้นะโมมีเพื่อนสนิทเพียงสองคน หากไม่ให้โทรหาใครคนใดคนหนึ่งเธอจะพึ่งใครได้
“จะให้ไปส่งที่ไหน เสียเวลากูมาก” เดมี่ถามขึ้นเพราะมันเสียเวลาจร
