แน่นอนว่างานประชุมวิชาการย่อมพบเจอเพื่อนร่วมอาชีพทั้งสนิทและรู้จักเพียงผิวเผิน
“มึงค้างไหมวันนี้” นายแพทย์ดรุนัย แพทย์เฉพาะทางออร์โธปิดิกส์ประจำโรงพยาบาลศูนย์ในจังหวัดแห่งหนึ่งทางภาคตะวันออกเฉียงเหนือเดินเข้าไปทักทายเพื่อนที่เรียนมาด้วยกันตั้งแต่สมัยมหาวิทยาลัย
“ค้างสิ กูไม่ขยันขับรถไปกลับกรุงเทพฯ พัทยาหรอกนะ”
“ปล่อยให้ ‘เด็ก’ อยู่บ้านคนเดียวได้ไงวะ ทำไมไม่พามาด้วย”
เรื่องดอกหญ้ามีไม่กี่คนที่รู้ หนึ่งในนั้นก็ดรุนัยนี่แหละ มันบังเอิญไปเจอเขากับดอกหญ้าที่ห้างสรรพสินค้า จึงจำต้องบอกความจริงออกไปว่าเขากับเด็กนั่นเป็นอะไรกัน
“หญ้าติดงาน”
“ติดงานหรือมึงกลัวคนอื่นรู้ เอาให้แน่”
นายแพทย์น่านฟ้า คุณหมอหนุ่มอนาคตไกลที่ใครหลายคนเข้าใจว่ายังโสด ทั้งหมอด้วยกัน พยาบาล ผู้แทนยา และผู้หญิงจากสายอาชีพอื่นๆ ทอดสะพานให้ไม่มีพัก
หลังหย่ากับรวินท์วิภาไอ้น่านฟ้ายิ่งกว่าคำว่าสำส่อน เปลี่ยนผู้หญิงไม
