บทที่ 5/1

1017 คำ

เสียงฮัมเพลงที่ดังมาจากด้านในตัวบ้านทำให้ความเหนื่อยล้าจากการประชุมวิชาการสองวันติดแล้วยังต้องแวะโรงพยาบาลด้วยว่าถูกตามตัวให้ไปช่วยผ่าตัดมลายหายไป “ทำอะไรกินครับ หอมไปถึงหน้าบ้านเลย” ดอกหญ้าที่นั่งทำงานอยู่บนโซฟาหน้าโทรทัศน์ซึ่งเป็นมุมโปรด ทิ้งทุกอย่างแล้ววิ่งมากระโดดกอดเขาเหมือนลูกแมวตัวน้อยยามดีใจเมื่อเห็นเจ้าของกลับบ้านมา “เมนูที่พี่น่านชอบทั้งนั้นเลยค่ะ เหนื่อยไหมคะ จะอาบน้ำก่อนหรือกินข้าวก่อนดี” “อาบน้ำก่อนก็ได้ครับ เหนียวตัวมากเลย” “งั้นไปค่ะ หนูไปส่งที่ห้องนอน” หญิงสาวเกาะแขนเขาเดินขึ้นบันไดมาพร้อมกัน เจ้าหล่อนออเซาะอยู่ไม่ห่าง จนกระทั่งมาถึงห้องนอนของเราสองคนจึงได้ผละออกจากกันไปที่ตู้เสื้อผ้า “เดี๋ยวหนูเตรียมชุดให้นะคะ” “หญ้าน่ารักจัง” เขาเดินตามเจ้าหล่อนไป สวมกอดเธอจากด้านหลัง กลิ่นกายหอมกรุ่นกระตุ้นเร้าบางอย่างให้ตื่นตัว “อาบน้ำด้วยกันนะครับ” “หนูตัวเหม็นเหรอคะ” เธอแ

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม