“ขอโทษนะคะ ไม่สะดวกค่ะ” หยิ่งเสียด้วย แต่ทำไมน่ารักก็ไม่รู้ “ไม่ต้องกลัว ผมไม่ทำอะไรคุณหรอก แค่อยากหาเพื่อนคุย” “อย่างคุณน่าจะหาเพื่อนคุยไม่ยากนะคะ” แสงสลัวรางในบาร์หรูทำให้เห็นหน้าเจ้าของร่างสูงใหญ่ไม่ชัด ทว่าก็พอดูออกว่าหน้าตาดีไม่หยอก อย่างน้อยหุ่นผ่านแล้วหนึ่ง “ไม่ยาก แต่ผมอยากคุยกับคุณครับ ไม่ใช่คนอื่น” ธนินยื่นนามบัตรของตนให้สาวน้อยตรงหน้า “ผมธนิน เตชะธนินครับ หุ้นส่วนที่นี่” Tanin T. นามบัตรสีดำ ตัวอักษรสีทองสลักชื่อและตัวย่อนามสกุลเอาไว้ “ขอบคุณนะคะสำหรับนามบัตร แต่ขออนุญาตไม่รับไว้ ฉันตั้งใจมาดื่มกับเพื่อนน่ะค่ะ ไม่ได้มาหาผู้ชาย” เธอคืนนามบัตรให้ผู้ชายที่ชื่อธนินแล้วเดินไปหาพวกจูดี้ ซึ่งเพื่อนในกลุ่มวี้ดว้ายกันใหญ่เมื่อรู้ว่าเธอปฏิเสธไมตรีจากธนิน “พวกแกจะอะไรกันนักหนา ก็รู้นี่หว่าว่าฉันพึ่งโดนหักอกมา” “ก็รีบหาผู้ใหม่ดีๆ มาดามใจสินังดอกหญ้า” จู้ดี้ผู้คร่ำหวอดในวงการผู้ชายพ