“ดอกหญ้า เรื่องท้อง คุณไม่ได้ท้องจริงๆ หรือกำลังโกหกผมอยู่กันแน่” หากว่าดอกหญ้าไม่ได้ท้องก็แล้วไป แต่ถ้าในท้องหญิงสาวมีลูกเขาอยู่ อย่างไรเราก็ต้องรับผิดชอบร่วมกัน ไม่ใช่แค่แม่เท่านั้น แต่พ่อต้องมีส่วนในการเลี้ยงดูบุตรด้วย
ดอกหญ้าไม่มีสิทธิ์พรากลูกพรากพ่อ
ถ้าหากท้อง อย่างไรเราก็ต้องช่วยกันเลี้ยงลูก
“หญ้า ผมไม่มีวันปล่อยให้คุณพาลูกหนีผมไปเด็ดขาด”
เวลาล่วงเข้าสู่เช้าวันใหม่ได้สี่ชั่วโมงกว่า ทว่านายแพทย์น่านฟ้ายังไม่ได้นอน ดวงตาทั้งสองข้างแข็งค้างเหมือนร่างกายได้รับคาเฟอีนในปริมาณมาก ในหัวเอาแต่คิดเรื่องดอกหญ้าซ้ำไปซ้ำมา ทั้งที่ควรโล่งอก ทั้งที่ควรสบายใจ แต่หาได้เป็นอย่างนั้นไม่ ไม่เลยสักนิด
“คุณหมอน่านฟ้าคะ”
คนที่ยืนมองสวนโล่งๆ ที่เคยมีดอกกล้วยไม้ปลูกอยู่หลายต้นสะดุ้งเล็กน้อยเมื่อได้ยินเสียงคนเรียกชื่อตน “ตื่นเช้าจังเลยนะครับ”
“พี่กำลังจะออกไปตลาดน่ะค่ะ” ตีสี่ครึ่งของทุกวัน เอื้อยมีหน้
