บทที่ 8 คุมกำเนิด
1683 คำ
เพราะได้หลับอย่างเต็มที่ทำให้ทานตะวันตื่นแต่เช้า แต่ยังลุกจากเตียงไม่ได้เพราะแขนที่เต็มไปด้วยมัดกล้ามของแดเนียลรัดร่างบางของเธอไว้แน่น จะขยับตัวก็กลัวเขาจะตื่น เมื่อคืนก็ไม่รู้นอนตอนไหน ทานตะวันต้องยอมนอนนิ่งๆ อยู่แบบนั้นนานพอสมควรเพื่อรอเวลาให้แดเนียลปล่อยเธอ หรือรอให้เข้าตื่น
"ตื่นแล้วเหรอ"
ในที่สุดเสียงอู้อี้ของแดเนียลก็ดังขึ้นข้างๆ หู
"ค่ะ"
"ตื่นแล้วทำไมไม่ลุกไปอาบน้ำ"
"ฉันกลัวจะทำให้คุณตื่น"
"นอนอยู่แบบนี้เสียงหัวใจเธอมันก็เต้นแรงจนฉันตื่นเหมือนกัน"
เขาปล่อยแขนออกจากทานตะวันแล้วพลิกตัวไปอีกฝั่ง ทานตะวันลุกจากเตียงยืนดูคนขี้เซานอนต่อแบบไม่สนโลก ถ้ารู้ว่าเป็นแบบนี้ลุกตั้งนายแล้ว ทานตะวันเดินไปหยิบผ้าเช็ดตัวแล้วไปอาบน้ำล้างหน้าทำธุระส่วนตัวตอนเช้ากลับออกมาก็เจอแดเนียลยืนเปลือยรออยู่หน้าประตูห้องน้ำแล้ว
"ว้าย!! "
ถึงจะเห็นบ่อยแล้วแต่ก็ใช่ว่าจะชิน คนบ้าอยู่ดีดีมายืนชี้อยู่แบบนี้ออกมาเจอก็ตกใจหมดสิ
"ทะ ทำไม ไม่เอ่อ..แบบว่า...เอาผ้าปิด"
"ยังไม่ชินอีกหรือไง"
แดเนียลเดินเข้าไปใกล้ ยิ่งทำให้ทานตะวันรนไปหมด หมุนซ้ายหมุนขวาหลบแดเนียลน้อย
"อาบน้ำเป็นเพื่อนหน่อยสิ"
แดเนียลก้มลงกระซิบบอกทานะตะวัน ยิ่งเขาเข้ามาใกล้ ใจก็ยิ่งรัว หน้ามันก็ยิ่งแดง เนื้อตัวมันสั่นไปหมด
"ฉะ ฉัน อาบเสร็จแล้วค่ะ"
ทานตะวันบอกไปทั้งที่ยังหลบตาเขาอยู่
"แต่ฉันยังไม่เสร็จ ไม่เห็นหรือไงว่าเพิ่งตื่น"
คำพูดคำจากำกวมพาให้คิดไป สองแง่สามง่าม เขาหัวเราะชอบใจที่เห็นทานตะวันตัวแดงเป็นแครอท แถมยังสั่นเป็นเจ้าเข้าอีก แต่สุดท้ายมีเหรอที่เขาจะสั่งไม่ได้อย่างสั่งทานตะวันต้องยอมมานั่งแช่น้ำในอ่างอยู่เป็นเพื่อนเขาอีก ดีที่รอบนี้น้ำมันอุ่นตอนมาอาบเองจากฝักบัวมันเย็นจนแทบแข็งตายอยู่ในห้องน้ำ
"ถูหลังให้หน่อยสิ"
แดเนียลพูดพร้อมกับขยับตัวหันหลังให้ตะวัน
"ค่ะ"
ทานตะวันหันไปหยิบฟองน้ำมาถูหลังให้เขาอย่างเบามือ จริงๆ ที่แม้ว่าผิวเขาจะเป็นสีเข้มแต่มันก็เนียนไม่แพ้ผิวผู้หญิงเลย
"ทานตะวันเผลอเอามือไปลูบที่หลังแดเนียลเพราะอยากรู้ว่าจับแล้วมันจะเนียนแบบที่เห็นรึเปล่า"
"อุ้ย ขอโทษค่ะพอดีฉัน เอ่อ..."
"ฉันชอบตอนที่เธอเรียกตัวเองว่าตะวันมากกว่านะ ฟังดูน่ารักดี"
"ค่ะ"
"รีบอาบน้ำเถอะ เรามีธุระต้องทำต่อ"
ทั้งคู่อาบน้ำทำอะไรต่อมิอะไรอยู่นานพอสมควรจึงพากันออกจากห้องน้ำมา
"อีกรอบได้มั้ย"
แดเนียลก้มตัวลงมาโอบเอวบางจากข้างหลัง เมื่อคืนเขาปล่อยให้เธอนอนอย่างเต็มอิ่มแล้ว แต่เขาสิหิวจนแย่แล้ว ยังต้องมาทนดูอาหารตาห่อด้วยผ้าเช็ดตัวผืนเล็กโชว์ผิวขาวเนียนเดินไปเดินมา ถึงจะไม่ตั้งใจยั่วแต่มันก็ไปกระตุ้นความหื่นของเขาอยู่ดี
"ก็ในห้องน้ำ.."
เขาเพิ่งฟัดทานตะวันไปเมื่อสักครู่นี้เองยังจะเอาอะไรอีกไหนว่ามีธุระไง
"นั่นแค่อาหารว่าง อาหารเช้ายังไม่ได้กินเลย"
เขาว่าไปแต่มือก็คลำไปทั่ว หน้าก็ซุกไซร้ไปตามซอกคอขาว กลิ่นหอมจากครีมอาบน้ำยิ่งทำให้รู้สึกสดชื่น สุดท้ายก็ต้องยอมปล่อยตัวเป็นอาหารเช้าให้เขาไป พอได้ทุกอย่างตามที่ต้องการแล้วทั้งคู่ก็จัดการแต่งตัวแล้วลงมากินอาหารเช้าก่อนจะออกไปทำธุระเรื่องการเข้าเมืองของทานตะวัน
เสร็จจากการเดินเอกสารแล้วแดเนียลพาทานตะวันมาที่คลินิกของอดีตสาวคนสนิทเพื่อจัดการคุมกำเนิด เขาไม่ต้องการมีลูกมีครอบครัวไม่ว่ากับใครทั้งนั้น
"เจแอน"
แดเนียนกวักมือเรียกสาวสวยเจ้าของคลินิก หล่อนก็เดินมาหาอย่างทันที
"เหมือนเดิมสินะ"
คำทักทายประจำของเจแอนเพราะทุกครั้งที่แดเนียลพาผู้หญิงมาล้วนแล้วแต่พามาฉีดยาคุมกำเนิดทั้งนั้น
"ตามนั้นนั่นแหละ"
แดเนียลไม่อยากพูดอะไรมาก แดเนียลเคยมีความสัมพันกับเจแอนอยู่สักพักแต่พอเจแอนเริ่มพูดไม่รู้เรื่องความสัมพันของทั้งคู่จึงลดลงเป็นเพื่อนกัน เจแอนเองก็ไม่โอเคกับสถานะของตัวเองกับเขาสักเท่าไหร่เลยยอมจบมันลง แต่ถ้ามองในมุมความเป็นเพื่อนแดเนียลถือว่าเป็นเพื่อนที่ดีคนหนึ่งเลยทีเดียว
"ตามฉันมาสิ"
ทานตะวันมองดูสาวสวยที่เดินนำเธอมากับสายตาของทั้งคู่ที่มองกันเมื่อกี้นี้ก็พอจะเดาได้ว่าทั้งคู่คงเคยเคยกันแน่ เจแอนให้พยาบาลจัดการทุกอย่าง เพราะเป็นคนที่แดเนียลพามาเลยไม่ต้องรอคิวให้เสียเวลาอะไร
"การฉีดยาคุมกำเนิดจะไม่ช่วยป้องกันโรคติดต่อทางเพศเธอรู้ใช่มั้ย"
ก่อนฉีดยาให้เจแอนต้องให้ความรู้กับคนไข้ก่อนเสมอ
"ค่ะ"
ทานตะวันตอบไปทั้งที่ไม่รู้ แต่เจแอนเป็นหมอที่มีความรู้ด้านจิตวิทยามองดูก็รู้แล้วว่าเด็กนี่ตอบส่งๆ
"การฉีดยาคุมกำเนิดจะช่วงป้องกันการตั้งครรภ์ได้ 99% ซึ่งหมายความว่าถึงจะฉีดยาคุมก็ยังมีโอกาสท้อง 1% "
ยิ่งพูดยิ่งงงทานตะวันทำหน้าตางงๆ จนเจแอนแทบจะหลุดหัวเราะ
"ก็คือถึงเธอจะฉีดยาคุมแต่เธอก็มีโอกาสที่จะท้องอยู่ดีไง"
"อ๋อ ถ้าวั้นเราจะทำยังไงถึงจะไม่ท้องแน่ๆ 100% ล่ะคะ"
"ช่วยตัวเอง ไม่ต้องมีเพศสัมพันธ์กับเพศตรงข้าม"
ถ้ามองในหลักความจริงมันก็ใช่อย่างที่คุณหมอเธอแนะนำ แต่ถ้าฟังดีดีมันก็เหมือนหมอกำลังกวนอวัยวะคู่หนึ่งอยู่
"ฉันล้อเล่นน่ะ"
พอเห็นหน้าของทานตะวันเริ่มจะงงไปกันใหญ่เจแอนก็ต้องดึงตัวเองเข้าสู่โหมดสาระหน่อย
"เธอจะต้องเข้ารับการฉีดยาคุมอย่างสม่ำเสมอ ตรงตามนัดของแพทย์ เพราะการฉีดยาคุมกำเนิดที่ไม่ตรงตามกำหนดอาจจะทำให้โอกาสการตั้งครรภ์เพิ่มสูงขึ้นได้เข้าใจรึเปล่า"
"ค่ะ"
"ไหนสรุปให้หมอฟังสิ"
เพื่อความแน่ใจว่าทานตะวันเข้าใจแล้วจริงๆ เจแอนเลยต้องให้เธอทวนให้ฟัง
"การฉีดยาคุมไม่ได้ทำให้ไม่ท้องแต่ช่วยป้องกันได้ 99% แล้วต้องฉีดให้ตรงตามหมอสั่งไม่งั้นโอกาสท้องจะมากขึ้น"
"ดีมาก การฉีดแต่ละครั้งก็จะอยู่ได้ประมาณ 1-3 เดือนซึ่งยาที่หมอจะฉีดให้เธอก็จะอยู่ได้ 3 เดือน แล้วตอนนี้ก็ยังฉีดไม่ได้เลยต้องรอเวลาก่อนตรงนี้แดเนียลไม่เคยจำเลย"
"เขาพาผู้หญิงมาฉีดยาคุมบ่อยเหรอคะ"
"ทุกคน"
ทุกคน? คำตอบกว้างดั่งมหาสมุทรแบบนี้ระบุจำนวนไม่ได้เลยว่าเท่าไหร่
"ทุกคนที่เขาเลี้ยงไว้นั่นแหละบางคนก็อยู่กับเขาได้นานเป็นปี บางคน 3 เดือน บางคนอาทิตย์เดียว แต่ไม่ต้องห่วงเรื่องโรคหรอกปกติมาตรวจไม่เคยเจอ"
"อ๋อ...ค่ะ"
"ส่วนเรื่องการฉีดยาคุม โดยทั่วไป การฉีดยาคุมกำเนิดมักจะฉีดภายใน 5 วันหลังจากประจำเดือนมา ซึ่งหากฉีดในช่วงเวลานี้ตัวยาจะออกฤทธิ์ในการคุมกำเนิดได้ในทันที แต่ถ้าไม่สามารถฉีดในระยะเวลาดังกล่าวจะต้องใช้เวลาประมาณ 7 วันกว่าตัวยาจะเริ่มออกฤทธิ์ ซึ่งก่อนที่ยาคุมกำเนิดจะออกฤทธิ์แพทย์ หรือพยาบาลจะแนะนำให้ใช้วิธีการคุมกำเนิดแบบอื่น เช่น การใช้ถุงยางอนามัย อะไรประมาณนี้"
"ค่ะ"
"เธอพอจะคำนวณประจำเดือนตัวเองได้หรือเปล่าล่ะ"
ทานตะวันส่ายหัวแทนตำตอบ
"หลักการของหมอคือ 28 วันหลังจากครั้งล่าสุด หรือถ้ามันนับยากนักก็รอให้มันมาได้ 5 วันแล้วก็มาฉีดแล้วกัน ตอนนี้กินยาคุมไปก่อน กินเป็นใช่มั้ย"
ทานตะวันยังคงส่ายหัว น่าแปลกที่เด็กอายุเท่านี้แล้วยังกินยาคุมไม่สิ ยังไม่รู้จักวิธีคุมกำเนิด
"นี่ฉันขอเตือนในฐานะคนเคยๆ เธออย่าพลาดท้องเด็ดขาด เพราะถ้าเธอท้องเขาเขี่ยเธอทิ้งแน่"
ทานตะวันฟังคำเตือนที่ดูจะห้วนๆ ไปหน่อยขอหมอเจแอนแล้วก็สงสัย ทำไมถึงไม่อยากมีลูกล่ะ แต่ก็นะคนมันรักสนุกถ้ามีลูกมันจะกลายเป็นเครื่องผูกมัดความสัมพันคนสองคนสิ พอเจแอนอธิบายเรื่องการกินยาคุมเสร็จก็พาตัวทานตะวันมาคืนให้แดเนียล
"เรียบร้อยแล้วใช่มั้ย"
เขาลุกขึ้นเตรียมตัวออกไปทันที
"แหมดูรีบจนเหมือนหลบหน้าฉันเลยนะ"
เจแอนแกล้งว่า
"ผมจะหลบคุณทำไมล่ะ แค่มีธุระต่อเฉยๆ "
เจแอนเบะปากและยักไหล่
"ยังฉีดให้ไม่ได้นะเพราะมันมีกำหนดที่ฉันเคยบอกคุณไปเป็นร้อยรอบแล้วแต่คุณไม่เคยจำ"
"ยุ่งยากจริง"
"วิธีง่ายๆ ที่เคยแนะนำไป คุณก็ไม่ทำ"
"ไอ้ช่วยตัวเองนั่นน่ะเหรอ ตลกแล้วล่ะเจน"
ทานตะวันยืนดูทั้งคู่หยอกล้อกัน ถึงจะบอกว่าเพื่อนแต่เขาก็เคยมีอะไรกันมาก่อน จะไม่ให้คิดได้ยังไง ไม่ได้สิตะวันตามข้อตกลงแกห้ามคิดทุกอย่างนั่นแหละ
"งั้นจะมาอีกทีก็แล้วนะ"
เจแอนพยักหน้ารับแล้วยืนมองแดเนียลโอบไหล่สาวน้อยหน้าเอเชียใสใสเดินจากไป
- ผู้เขียน
