บทที่ 9 ชดใช้กรรม
ฉันถอนหายใจทันทีเมื่อได้ยินเสียงอันเลือดเย็นของซันสั่งให้คนปลายสายหยุดการตบพี่ยิวเอาไว้แค่นั้นและฉันก็พอเดาออกว่าตอนนี้สภาพของพี่ยิวก็คงไม่ต่างอะไรกับการโดนซ้อมปางตาย อยากเห็นแทบบ้าแต่ซันก็กดโทรศัพท์วางทันที
“ทีนี้ก็มาเริ่มขัดดอกเสียที”
ผมผลักยาหยีให้นอนราบไปกับเตียงนอนพร้อมทั้งพันธนาการข้อมือทั้งสองข้างของเธอไว้เสมอราบกับระยะของศีรษะหลังจากที่ปลดการมัดออก ก่อนที่จะขึ้นคร่อมเธออย่างช้าๆ แค่มองการหายใจที่รุนแรงขึ้นเรื่อยๆ ของยาหยีก็รู้ว่าเวลานี้เธอทั้งประหม่าและก็ตื่นเต้นมากแค่ไหน
การหายใจของฉันเริ่มที่จะติดขัดเพิ่มระดับขึ้นมาเรื่อยๆ จนตอนนี้มันเหมือนความรู้สึกของการที่เรียนอยู่ในห้องแต่ถูกครูสุ่มเลขที่ออกไปตอบคำถามหน้าห้องเรียนอย่างงั้นเลย ยิ่งเมื่อซันปล่อยมือทั้งสองข้างโดยที่ฉันไม่สามารถหนีได้เพราะว่าเขาคร่อมตัวของฉันไว้อยู่ยังไงล่ะและเขาก็ทำเรื่องที่เลวทรามขึ้นเรื่อ
