บทที่ 10 ชดใช้กรรม 1
ลิ้นแกร่งก็ยังไม่หยุดยั้ง เขาซอกซอนไปทั่วโพรงปากหวานฉ่ำ การสำรวจทุกซอกมุมก็ได้เริ่มขึ้น ณ บัดนี้โดยที่ไม่รู้เลยด้วยซ้ำว่าคนที่รองรับสัมผัสอันเร้าร้อนนี้แทบจะหลอมละลายดั่งเทียนที่โดนไฟชโลมแผดเผาด้วยความร้อยระอุ
อื้อ..
ลมหายใจที่ติดๆ ขัดๆ ของฉันเริ่มขึ้นตั้งแต่ที่ซันมอบจูบนี้ให้ด้วยเวลาที่เนิ่นนานผลมันกลับร้ายแรงจนตอนนี้ฉันเองก็แทบต้านมันไม่ไหว
ใครก็ได้ช่วยที จะตายอยู่แล้ว...
“นี่แค่มันเริ่มต้น”
ซันผละออกจากจูบพร้อมกับเผยแววตาที่ผสมความสมเพชส่งมาให้กับฉันอย่างเปิดเผย สายตาที่เขามองผู้หญิงเป็นแค่เครื่องจักรบรรเทาอารมณ์อยากได้ของตัวเอง อำนาจเงินมันเป็นแบบนี้เอง อยากได้อะไรก็เพียงแค่สั่งหรือว่าใช้กำลัง
“นะ นายมันโรคจิต!”
“ไอ้โรคจิตคนนี้ไงที่มันกำลังจะเป็นผัวเธอ!”
พอจบประโยคเถื่อนๆ จากปากของคนที่คร่อมฉันอยู่ในขณะนี้เขาก็ก้มลงซุกไซ้ลำคอขาวระหงส์อย่างดุดัน ลิ้นร้อนๆ
