บทที่18
ร่างสูงใหญ่พุ่งหลาวลงไปในน้ำทันทีที่เห็นนางจมลงไป แม้ในใจจะคิดว่านี้คือแผนการของนาง แต่ร่างกายกลับไม่ลังเลและรีรอ
เขาพยายามคว้าตัวนางอยู่หลายครั้ง แต่นางกลับไม่แม้จะลืมตาขึ้นมา พยายามดำน้ำตามติดร่างที่จมดิ่งลงไปเรื่อยๆจนในที่สุดเขาก็ว่ายเข้าถึงร่างบางสำเร็จ รีบคว้าเอวบางเอาไว้แน่น ใช้พลังยุทธทั้งหมดถีบตัวขึ้นสู่ผิวน้ำ
แม่ทัพซ่งเว่ยหลง ว่างร่างที่อ่อนปวกเปียกลงกับพื้น พบว่านางไม่หายใจแล้ว ร่างกายไวกว่าความคิด รีบผายปอดร่างซีดเซียวทันที
ทุกการกระทำของแม่ทัพซ่ง อยู่ในสายตาขอขุนนางและฮูหยินที่มาร่วมงานชมบุปผา ตัวเขาเองก็รับรู้ถึงสิ่งที่กระทำลงไป รู้ว่าการช่วยนางในครั้งนี้จะต้องนำพาความเดือดร้อนมาสู่ตนเอง แต่เขาก็ไม่อาจทิ้งนางให้ตายไปต่อหน้าได้ แค่เห็นนางล่วงลงน้ำใจเขาก็หายวาบเหมือนถูกกระชากหัวใจตามติดนางลงไปในน้ำด้วย ตอนนี้ใจกับความคิดมันสวนทางกันอย่างรุนแรง
งานชมบุปผาจึงจบลงท่ามห
